Food line-up: Best Kept Secret en We Can Dance

Met de zomer in het vooruitzicht stijgt ook de festivalkoorts overal ten lande. De laatste twee jaar was ik eind juni steeds terug te vinden op het ronduit fantastische Best Kept Secret festival, een parel op het domein van de Beekse Bergen in Nederland waar eten een haast even prominente plaats kreeg als muziek. Hippe foodtrucks nog voor die een hype waren (in een volgende post meer daarover), oog voor een uitgekiend menu en voldoende ruimte voor allergieën. Een topfestival dat zich laat smaken met andere woorden!

 

Twee fantastische edities achter de rug (verslag 2013 en verslag 2014 voor de liefhebbers), een hattrick wordt er dit jaar niet gescoord. Ondergetekende trekt naar Dessel voor een potje metal. Faith No More staat er op de affiche en daar mag ‘goei voeier’ al een keertje voor wijken. Omdat ik er van overtuigd ben dan ik het eten er enorm ga missen stuur ik een afgevaardigde om polshoogte te nemen. Zelf ook proeven? Hier is alvast de Best Kept Secret Menukaart.

 

 

Weet mijn aandacht tevens te trekken met een steengoede foodie line-up, het We Can Dance festival – #WCD15 voor de vrienden - op 8 en 9 augustus in Zeebrugge. Niet alleen weten ze daar 11 fijne zaken te strikken voor de catering, in de aanloop naar het festival (van 08/06 tot 01/08) kun je in diezelfde zaken terecht voor hun exclusieve ‘festival dish’.

 

De line-up: Oesterput, Umami, Mondada, Bùn, Sommar, Capriani, Bamboedha, Essence, Sweetlime, Bar Jan Cremer, Balls & Glory. Een mooi aanbod diverse wereldsmaken? Ik dacht het wel.

 

Mocht je tussen 8/6 en 1/8 je voorgeproefde gerecht ook nog via social media delen met hashtags #WCD15 en #wecantaste terwijl je op de koop toe @wecandancefest tagt, dan maak je kans op food- en drinktickets voor 50 €. Waarom niet, in tijden dat iedereen alles deelt!

10 Years Tomorrowland - Foodwise

Trek aan die dansschoenen want het circus genaamd Tomorrowland trapt vandaag de eerste van twee feestedities op gang. Met die verstrengde drugcontroles kunnen zij die graag 3 dagen aan een stuk dansen maar best ten gepaste tijden een drink- en foodpauze inlassen.

 

Ik ben de laatste die u alle magische geheimen van het feeërieke Tomorrowland wil verklappen – ik geef toe dat ik nog nooit aan tickets ben geraakt – als het om foodtips gaat ben ik zelden te houden. Here goes:

 

Pizza’s gebakken in houtovens

 

Niets bordkartonnen pizza’s uit een electrische oven. Tomorrowland trekt resoluut de Italiaanse kaart en liet enkele tientallen houtovens maken. Njam’s eigenste Peppe Giacomazza (zie ook La Botte in Genk) zal een legertje Siciliaanse aanvuren om heerlijke pasta’s en ovenverse pizza’s te bereiden.

 

10 Years Tomorrowland - Authentieke pizza's

Best Kept Secret 2014 - het foodie verslag

Afgelopen weekend stond de tweede editie van het muziekfestival Best Kept Secret (Beekse Bergen, Hilvarenbeek, NL) in mijn agenda aangestipt. De hamvraag na de succeseditie van vorig jaar was natuurlijk of het festival aan onze torenhoge verwachtingen zou voldoen. Met sprekend gemak zo mocht blijken en na 22 jaar festival afschuimen durf ik mezelf toch een kritisch festivalbezoeker noemen.

Met plezier laat ik de gespecialiseerde pers hun licht schijnen over door mij gesmaakte optredens zoals pakweg Interpol, Pixies, War on Drugs, Chvrches, Fucked Up en andere bands die de affiche dit jaar mochten sieren, Best Kept Secret heeft nog troeven ter onzer vermaak en ‘catering’ is er daar ééntje van. Het foodconcept op BKS zat vorig jaar reeds meer dan snor - mijn stuk daarover lees je hier - en zoals reeds aangekondigd was dat volledig hetzelfde gebleven.

Wel veranderd was de manier van betalen op het terrein. Jetons werden vervangen door een handige chip aan je polsbandje wat als onmiddellijk gevolg had dat letterlijk iedereen aan de drank- en foodstands netjes in een rijtje zijn beurt afwachtte. Snel, eerlijk en gebruiksvriendelijk, een verademing.

Eenmaal de chip volgepompt met Euro’s was het tijd om dat éne gerechtje te gaan proeven waarvan ik de makers vorig jaar prompt uitriep tot ‘Koningen van de Festivalhap’: de fenomenale scheermessen van Zijpe Stijl. Minuutje op de gril, even aandrukken, gesnipperde sjalot en een zuurtje erbij - genieten! Ook de vrienden lasten met plezier een 'scheermesmoment' in, wel op voorwaarde dat ik de rekening betaalde. Met plezier trouwens! 

Best Kep Secret 2014 - Scheermessen - Zijpe Stijl

- Mezelf enkel beperken tot die geweldige scheermessen was een optie geweest, alleen proef ik ook graag andere dingen. Zo gaat er op vrijdagavond onder het motto 'when in Holland' bijvoorbeeld makkelijk nog een vleeskroket van Pomms' in. Mooie kroket met lekkere stukjes vlees ook!

- Bij de worstenmakers van Brandt & Levie vielen er hotdogs te scoren. De 'Amores Perros' met guacamole, pepertjes, krokante maïs en salsa ging erin als zoete koek, het maïsbroodje vonden we dan weer van minder kwaliteit.

 

- De opvallendste foodtruck aanwezig was zonder twijfel de Piepermobiel, een houten vehicel dat volledig in het teken van de aardappel staat. Als de zon hoog aan de hemel staat en we eten een portie 'patatas bravas', dan willen wij ons al eens op vakantie wanen. Lekker!

- Aan de 'tortillas met steak', naar verluidt een flinke aanrader, ben ik jammer genoeg niet toegekomen. Een mens kan slechts zoveel eten en mijn huisdokter had me reeds op diet gezet wegens protesterend binnenwerk. Een gemiste kans maar er is nog altijd volgend jaar!

Ook altijd welkom na een lekkere maaltijd, een dessertje! Van de 'krokant gebakken wafel op een stokje met chocoladesaus' helaas geen foto, gelukkig is er nog altijd dat plaatje met ijs van de dames van 'I Scream for Ice Cream'. Een 'bolletje  ijs van bloedappelsien en ééntje van mango' kan wonderen doen op een hete festivalwei. Iedereen een ijsje, iedereen gelukkig!

Best Kept Secret 2014 - I Scream for Ice Cream - Mango, bloedappelsien

Als het niet de geur is van heerlijk eten dat klanten naar je kraam lokt, dan bestaat er nog altijd zoiets als een beetje reclame voor je zaak. Een bord, wat krijt en een leuke tekst kan wonderen doen en voor een lollige foto wil ik gerust een portie 'Mac 'n Cheese' bestellen. "Vier kazen voor mijnheer?" Ik dacht het wel!

Best Kept Secret 2014 - Mac 'n Cheese

Er stond dit jaar een heuse tomatenkas op het festivalterrein, eentje waar je op gezette tijden iets bij kon leren over tomaten. Wij proefden de verschillende kerstomaten van Crick's, aten groene ketchup en zelfs tomatenjam. Het was niet alleen razend interessant in die tomatenkas, maar ook verdraaid warm.

Rest er enkel nog de vraag wat het lekkerste was dat ik dit jaar op Best Kept Secret gegeten heb. Wel, dat viel te scoren naast de tomatenkas en werd bereid door de mensen van Smokey Goodness. Op hun menukaart stond niet alleen een razend populair English Breakfast, hun 'ribbetjes met tomatensaus' waren absoluut 'to die for'!

Zalige 'fall of the bone spare ribs' zoals dat in barbecuemiddens heet, enkele sneetjes zuurdesembrood, coleslaw en een hemelse tomatensaus waarin je de verse tomaten nog echt proeft. De ribbetjes lieten zich trouwens perfect eten met een Bloody Mary 'on the side'. Ja, ze zullen straf uit de hoek moeten komen, zij die deze 'koningen van de festivalhap' willen overtreffen deze zomer.



Best Kept Secret 2014 - Smokey Goodness - Killer Ribs!

Wel ja, wij vonden het daar in de Beekse Bergen weer bijzonder aangenaam. Fijne bands, geweldige locatie, zalig eten en een meer dan, gemoedelijke sfeer. Gratis toiletten en inventieve P-Trees, geen vuil op de grond, een Etsy markt en een platenwinkel... allemaal zaken die wat mij betreft onmiddellijk navolging mogen krijgen op andere festivals! Best Kept Secret, als het voor jullie goed is zien we elkaar volgend jaar weer. Heb er nu al zin in!

Best Kept Secret 2014 - Food Line-Up

Dit weekend vindt op de terreinen van de Beekse Bergen in het Nederlandse Hilvarenbeek de tweede editie van het door ons tot 'bijzonder fijn festival' gebombardeerde Best Kept Secret plaats. Scoren doen onze noorderburen niet enkel met fijne bands op de affiche - denk Interpol, Pixies, Franz Ferdinand, War on Drugs, Elbow ... - de combinatie van een rustgevende locatie met een exquise food line-up maken het plaatje compleet.

Best Kept Secret - Food Line-Up

Food Line-Up hoor ik u denken? Wel ja, zoveel artiesten op de affiche, zoveel fijne cateraars er ook staan om de innerlijke mens te sterken. Hier geen voorgekauwde fastfood maar (h)eerlijk gerechten die u bij een eerste aanblik omslags doen watertanden. Smaakt naar meer? Wees daar maar zeker van! Coolinary is onvoorwaardelijk fan! Het enige wat nog 'roet in het eten' kan gooien is wel het feit dat m'n mij 20 € extra wil laten betalen om op zondag even naar de voetbal te gaan zien! C'mon people, show me some love!

Blikken we terug naar de editie van vorig jaar, dan weten we via dit verslag dat ik als een blog gevallen ben voor de catering op Best Kept Secret. Blikken we vooruit, dan weten we dat het dit jaar niet anders zal zijn. Een greep uit het aanbod!

Onze favoriet van vorig jaar: Seafood vers uit Bruinisse, bereid door liefhebbers Zijpe Stijl. Fish & chips, broodjes en spannende visgerechten als scheermessen en mossels. Optie(s): √ Glutenvrij √ Lactosevrij

Lange tijd onze favo hangout in Amsterdam, Burgermeester – Meesterlijke burgers, gemaakt van lokale ingrediënten. Alles dagelijks vers bereid. Optie(s): √ Vega

Een pizza is geen pizza als hij niet uit een hout gestookte oven komt.Wood Mobile Pizza – Verse pizza’s, recht uit de mobiele houtoven. Simpele, pure ingrediënten. Optie(s): √ Vega

Mijn Nederlandse homeboy Jord en zijn fiks uit de kluiten gewassen barbecues / smokers. Smokey Goodness – Smoke it while it’s hot! Culinaire hoogstandjes van de BBQ. Voor één keer staat alles in het teken van de tomaat; home made Bloody Mary’s, full English breakfast met witte bonen in huisgemaakte tomatensaus en spareribs met tomatenmarinade. Optie(s): √ Vega √ Vegan √ Gluten vrij

Alles even in perspectief zijn, het blijft Nederland natuurlijk! Pomms’ kroket – Biologische Angusrundvlees- en geitenkaaskroketten, naar authentiek eigen recept en met verse kruiden. Optie(s): √ Vega

Geproefd en goedgekeurd op Het Weekend van de Rollende Keukens, de favoriet van Snoop Dogg, Mac‘n’Cheeze – De klassieker: macaroni met kaas. Simpel, smeuïg en smaakvol. Optie(s): √ Vega

Kans bestaat dat het zonnetje gaat schijnen. Zet mij aan een vijver en ik heb zin in een ijsje en dat zal dit weekend niet anders zijn. I Scream For Icecream – Handgedraaid biologisch ijs, gemaakt van verse ingrediënten. Optie(s): √ Glutenvrij √ Suikervrij √ Lactosevrij

Voor de indrukwekkende line-up, zowel wat het eten als de artiesten betreft kunt u terecht op de website van het festival. Doorklikken op die link met andere woorden! De leuke filmpjes zijn van de hand van Robin Datema en Bram de Wijs.

Best Kept Secret - het foodie verslag!

Het Best Kept Secret Festival in Hilvarenbeek vlak over de Nederlandse grens, wij hadden er maar wat zin in. Als de organisatie enkele dagen voor het festival wordt afgetrapt een volledige 'food line-up' lost, dan gaat er hier eentje ongeduldig op zijn stoel schuifelen. Dat het festival om verschillende redenen een schot in de roos was kunt u hier lezen, op coolinary houden we het bij dat wat de innerlijke mens drie dagen gesterkt heeft.

Zelden deed een eerste wandeling op een maagdelijk nieuwe festivalwei meer plezier dan vorige vrijdag. Nergens cateringgiganten terug te vinden, geen twee dezelfde eetkramen op het terrein... ik word daar gelukkig van. In plaats van de uniform voorgekauwde hap die je doorgaans op festivals voorgeschoteld krijgt waren het hier omgebouwde bestelwagens, aangeklede bunkers en ingerichte caravans die het mooie weer mochten maken. Eten dat met passie à la minute wordt klaargemaakt, daar kan niets tegen op. En dat treft want ik voelde een hongertje opkomen.

Best Kept Secret Festival - cateringstandjes

Het aanbod op het festival was ronduit verbluffend. Er waren frietjes ja, handgesneden en vers gebakken. En in Nederland is een kroket ook nooit ver weg, maar dan wel met echte stukken vlees erin, in niets te vergelijken met kroketten die je hier doorgaans in je maag gesplitst krijgt. Alles proeven was schier onmogelijk, al heb ik wel mijn best uiterste best gedaan niet te weerstaan aan alle verlokkingen die het festival op culinair vlak te bieden had. 

We keken ons de ogen uit en pikte onze favorieten op basis van de verschillende sandwichborden. Een grappige naam, daar ben ik altijd voor te vinden? Joerie Tandoorie gaat ongetwijfeld met de titel 'grappigste naam' lopen.

Donuts - Joerie Tandoorie - Satéman - Veggie Gyros

Als een gek met een missie stortte ik me op de verschillende eetstandjes. Bij de laatste telling bleek ik zelfs meer koks dan bands aan het werk gezien te hebben. De weegschaal loog er maandagochtend trouwens niet om maar dat is bijzaak. 

Een gigantische smoker om u tegen te zeggen, het kan niet anders dan dat ik daar als barbecuefanaat binnen de kortste keren iets lekker besteld had. Een 'pulled pork sandwich', daar kuipt nu eenmaal aardig wat tijd in dus dit was een uitgelezen moment om ervan te proeven. Zonder meer zalig en belangrijk, geen overheersende barbecuesaus. 

Een heerlijk verse pizza prosciutto, niet uit een elektrische maar uit en houtgestookte oven. Herinneringen aan Napels waren zelden dichter bij.

Graag gaan ze het allicht niet horen maar als het op gehaktballen aankomt kunnen ze in Nederland nog iets leren van ons aller Balls and Glory. Niet dat er iets mis was met deze gehaktbal met Hollandse jus maar we hebben de luxe beter gewoon te zijn. 

Makreel, dat gaat er ook altijd in. Een volledige gerookte makreel - iets te koud geserveerd - wat brood en een fijn sausje. Smullen hoor! En dat is maar een greep van het aanbod waaraan we ons tegoed hebben gedaan.  Soep, hamburgers, veggie wraps, mosselen friet, vegetarische burgers, noem maar op. We lieten het ons allemaal meer dan smaken, maar er kan er maar eentje de lekkerste zijn...

Pulled Pork - Pizza Prosciutto - Gehaktbal - Broodje Makreel

"Ga jij dat eten?" vroeg Ann zich af. Ik had postgevat aan de Big Green Egg van de stand van Zijpe Stijl en er was niets dat mij ging weerhouden van een portie vers 'gegrilde scheermessen'. Beetje olijfolie, sjalotsnippers, een zuurtje, een draai van de pepermolen... meer moet dat niet zijn. Ik durf er mijn hand onmiddellijk voor in het vuur steken, dit was absoluut het allerbeste dat ik ooit op een muziekfestival heb gegeten. Veruit! Meer zelfs, lang geleden dat ik nog zo van mijn sokken ben geblazen door een dergelijk smaakbommetje. Koningen van de festivalhap kroon ik ze! Wie doet beter?

Zijpe Stijl - Scheermessen van de Big Green Egg

Ijdele hoop, daar ben ik me van bewust maar mochten alle festivals een beperkt gedeelte van de ruimte voorzien voor catering open stellen voor jonge, startende bedrijfjes die er vol voor gaan, ik denk dat er dan beter gegeten wordt!

Pukkelpop 2012, het verslag!

Drie dagen pukkelpop, dan durft een mens al eens iets te verteren, maar wat juist? Pintjes, dat is een zekerheid, maar wat eet je zoal op een festival? Ziehier mijn verbruik in enkele foto's. De festivalcatering weet mij alvast te bedanken. Terecht trouwens!

Vietnamese loempia's na een kort bezoek aan de herdenkingszone / Shelter (The Bots). Een must op elk festival. De loempia's bedoel ik daarmee!

Donderdag 16:31 h

Tijd voor een kleine kwaliteitstest. Op zowat elk festival krijg ik bouletten voorgeschoteld met een vrieskoude kern. Ingesneden of niet, ze bakken ze niet lang genoeg. Op Pukkelpop waren ze niet alleen ingesneden, ze waren ook nog eens gehalveerd ook. Of het nu voor of na het bakken was durf ik niet te zeggen, ze waren in ieder geval warm. Extra credits!

Donderdag 18:50 h

Een boulet zonder een frietje? Ik dacht het niet. Tartaar als saus omdat ik wist dat vriendin frietjes zou meepikken. Ja zo is ze wel! Voor een prijsje wil ik volgens jaar wel tartaar maken. Onevenaarbaar!

Donderdag 18:50 h

Chili con Quorn ofte Chili sin Carne, wij waren geïntrigeerd. Eerlijk, als ik een festivalstandje zou hebben zou dat ook met chili zijn. Met en zonder vlees! En met zure room! Een verdienstelijke poging.

Donderdag 21:19 h

Goh ja, een dessertje maakt de maaltijd compleet, niet? Niets mis met een lekkere wafel. Ik herhaal, niets mis met een lekkere wafel.  

Donderdag 22:54 h

Een nieuwe dag, nieuwe dingen om te proeven. Een mexicano met cocktailsaus bijvoorbeeld. Geniaal de persoon die ooit besloten deze vleeshap tussen een broodje te gooien. Ik ben liefhebber! 

Vrijdag 16:47 h

En van falafel zijn we ook niet vies. Deze is van vriendin waar ik uiteraard ook van gesnoept heb. Telt niet hoor ik u denken, ware het niet dat ik er later ook een op heb maar die foto's niet gelukt blijken. En aangezien ik hier toch de baas ben komt ie er wel tussen. Néh!

Vrijdag 17:40 h

Voor ik beter wist was dit mijn festival foodie hoogtepunt. Gelukkig liggen die jaren ver achter mij al durft ik wel eens ten prooi vallen aan jeugdsentiment. Die vierkante dingen, is dat nu vlees of toch maar bordkarton?

Vrijdag 21:42 h

Ne curryworst met mayo dat kan maar een ding betekenen. Ik moet in het bezit zijn geweest van één pintje, een hongertje en één luttel bonnetje. Dan krijg je zoiets ja!

Vrijdag 23:14 h

Bonnetjes bijhalen dus en genieten van bami met  vegetarische loempia's. Loempia's met principes dus!

Vrijdag 23:21 h

Een nieuwe dag en eindelijk overstag gaan voor een frietje met stoofvlees en mayo. Dertig graden of wat op je knikker en dan dit. Niet de beste combinatie maar wel lekker.

Zaterdag 16:25 h

Slotconclusie. Ik kan makkelijk zonder eten tot een uur of half vijf maar dan begint het te knagen. En op zaterdagavond vergeet ik verder foto's te nemen. Het zij zo. Ooh, er waren ook groepkes en sommigen daarvan waren goed!

Groezrock 2012

Festivalaankondigingen op een foodblog, ik draai er mijn hand al lang niet meer voor om. Groezrock in Meerhout – Merret voor de locals -  is sinds jaren hèt festival dat de lange festivalzomer met  ‘veel lawijt’ in gang mag trappen. Traditiegetrouw starten wij op deze hoogdag(en) ’s ochtends met een exquise barbecue in het gezelschap van de charmante Jack Daniels en zijn maîtresse Veuve Clicquot. En dan zijn er ook nog die felgekleurde gelaagde cocktails waarvan je zat wordt enkel door er naar te kijken. Schitterende combinatie want eenmaal op de wei kan je na enkele van die exotische cocktails zonder enig probleem van 2 podia tegelijkertijd genieten.

Groezrock 2012

Er valt trouwens ook flink wat te eten op zo’n festival. De catering beloofde voor deze editie alvast enkele ‘Banquets’, er is een standje waar je terecht kunt voor ‘Reel Big Fish’ en voor de zoetebekken staan er dan weer ‘Gorilla Bisquits’ op het menu. Zij die iets avontuurlijker zijn aangelegd kunnen misschien eens een ‘Zebrahead’ of ‘Cobra Skulls’ proberen. Alle gekheid op een stokje, zolang die zalige pizza’s waar ik – en velen met mij – de laatste jaren zo zot van was maar terug te verkrijgen zijn.

Groezrock vindt plaats op zaterdag 28 en zondag 29 april in het Kempische Meerhout. Er zijn 4 podia en Sid Frisjes kan je alvast vooraan terugvinden tijdens de shows van Rancid, Refused en The Bronx.

Photorito, een lenshoes voor foodfreaks!

Een beetje amateurfotograaf weet maar al te goed dat je kostbare fotomateriaal iets is om te koesteren. Camera en lenzen kan je maar beter met alle respect behandelen en de aankoop van fototassen en lenshoezen is dan ook geen overbodige luxe. Tussen al de eenheidsworst die op de markt te vinden is duikt er gelukkig met de regelmaat van een iets achter lopende klok ook eens iets cool op. De 'Photorito' bijvoorbeeld.

Photorito

Het mag dan wel lijken op een burrito, deze faux-tortilla is niets meer en niets minder dan een lensopberghoes. Gedaan met die oersaaie standaard hoesjes voor de lenzen van je favoriete spiegelreflexcamera. Lang leve de photorito!



Photorito & Nachos



Enkele muisklikken naar de Photojojo website, meer was er voor ondergetekende niet nodig om zichzelf dit hebbedingetje aan te schaffen. En wat doe je als je virtueel rondloopt in een webwinkel? Ahja, andere toestanden bekijken en impulsief aanschaffen. Niet dat ik echt een 'time lapse camera' nodig had, maar soit!



Photorito gevuld

Zowat het enige dat een mens op zich mag hebben bij een bezoek aan een middelmatig tot groot festival is eten uit het vuistje, de rest wordt genadeloos geweigerd en in het slechtste geval een container in gekieperd. Ik durf gokken dat er dit jaar wel eens lenzen mee naar binnen gesmokkeld zullen worden. Tenzij die accreditaties in orde komen natuurlijk, dat spreekt voor zich! Een derde reeks 'Beste Festivalhap' dringt zich op. De vraag is alleen wie de superbe pizza's van Groezrock voor het derde jaar op rij van de virtuele trofee gaat houden!

Meest hartverwarmende festivalhap, Pukkelpop 2011 - Kippenvleugels

Enkele dagen na een bezocht festival een standaardberichtje betreffende het festivaleten, sinds vorige zomer vaste kost op coolinary. Naast tal van te bekijken groepen stonden er dan ook tal van te bezoeken eetstandjes aangekruist op mijn officiële Pukkelpop 2011 programma. Een niet onaardige Vietnamese schotel met kipsaté, en wat later een Calippo – het was verdorie warm in Kiewit – bracht het flink om zich heen razende noodweer een einde aan al die plannen, met een te betreuren dramatische afloop. De geprezen gebakken vis aan de dancetent, een luxebuffetje of een flinke pot mosselen (vorige editie zowat de lekkerste maar tevens meest over het hoofd geziene snack van de festivalzomer),… kleine culinaire dingen die het weekend anders extra kleur geven deden er plots niet meer toe. Niets deed er eigenlijk nog toe!

Naarmate de tijd verstreek kwam het besef welke dans we, en bij uitbreiding de vrienden op het terrein, ontsprongen waren. Slechts een uur of drie later, misschien zelfs vier, werden we herenigd met het (schoon)zusje. Ze was goed opgevangen door de in onze boeken tot het heldenstatus verheven Nathalie en Joey. Ook wij kregen de kans om even te bekomen in het appartement van deze nobele onbekenden. Liesbet had niet alleen droge kleren gekregen, ze werd vergast op een puike lasagne en verse sandwiches. En toen Nathalie merkte dat ik – hoe slinks de poging ook - een restje van een sandwich van Liesbet haar bord ‘pikte’ kwam er binnen de kortste keren een familievoorraad gebakken kippenvleugeltjes en een koude schotel à l’improviste op tafel. De beste festivalsnack van het jaar heb ik op Pukkelpop helaas niet mogen eten, de meest hartverwarmende daarentegen wel, bedankt!

Beste Festivalhap, Sjock, spaghetti

Pasta - nog steeds een klassieker op de zomerfestivals - had ik dit jaar tot op Sjock nog niet verorberd op de wei. Een pizzabaguette ook niet trouwens, maar die moest het toch afleggen tegen een, gezien de ranzige rock 'n roll omstandigheden, zeer voortreffelijke spaghetti bolognaise met extra kaas. Bier, spaghetti... nee Italiaanser werd het niet meer in de niet zo stille Kempen.

Beste Festivalhap, Graspop 2011 - Churros

Het mag gezegd, het beste eten op en rond de 'Desselse Boerentang', huis en thuis van het immer geweldige Graspop, is achter de schermen te krijgen. Een dagelijks afwisselend buffet, en dan spreek ik nog maar over het eten voor de medewerkers. Dat van de artiesten is, hoe kan het ook anders, nog een klasse beter. Met recht en reden dus dat de chef kok van dienst, verantwoordelijk voor de artiestenkeuken in zijn gat gebeten was dat ik niet bij hem was komen eten.

Maar ik ben natuurlijk op een missie, en die speelt zich tot nader order nog steeds af op de festivalwei, niet erachter. Doorheen een overdaad van al dan niet gefrituurde bagger zoek ik mijn weg naar een snack die net om de juiste redenen buiten de middelmaat valt.

Churros iemand? Ideaal als afsluiter van een eerste festivaldag zo rond een uur of wat 's nachts. Meevaller voor ons, de man in het kraampje stond op het punt een en ander voor bekeken te houden. Zijn clienteel rond dit ontiegelijk late uur bestond voornamelijk uit dronkaards die niet direct doorhadden dat 'churros' zoetigheid was. Onze meer dan royale portie, die trouwens meermaals werd aangevuld, lieten we ons dan ook meer dan welgevallen. Graspop winnertje 2011

Culinair Tomorrowland

Straffe namen op Tomorrowland dit jaar, en dan heb ik het voor een keertje niet over de indrukwekkende deejays en -acts die geprogrammeerd staan. Nee, ook culinair pakt het inmiddels uitverkochte Tomorrowland (enkel nog dagtickets voor vrijdag) dit jaar uit. Zo zal het Antwerpse Lombardia naast hun gekende pittige ‘Gingerlove’ gemberthee, een speciale ‘Tomorrowland Magic’ creëren, speciaal voor alle bezoekers die op zoek zijn naar een gezonde maaltijd. De Burgerij - gekend voor hun geweldige, kwalitatieve hamburgers - slaat net als de in de culinaire gids Gault Millau genoteerde pitabar FinJan, de tenten op in het recreatiedomein De Schorre in Boom.

Nog niet onder de indruk van het culinaire aanbod? Zij die het geluk aan hun kant hebben kunnen misschien in de VIP ruimte gaan genieten van een lekkere cocktail, van de hand van Manuel ‘Sips’ Wouters, nog steeds ’s lands leading mixologist. Een ‘straffe’ cocktail, vette beats en een stralend zonnetje – de ideale zomercombinatie.

Eten met een sterretje kan trouwens ook! Daar waar de artiesten een dessert van toetjeskoning Roger van Damme krijgen voorgeschoteld, mag het publiek de beentjes onder één van de 15 tafeltjes van het gelegenheidsrestaurant van de alom tegenwoordige Wout Bru strekken. Zij die zich nog een indigestie eten aan diepvrieswaren en kant en klare bagger hebben het zelf gezocht.

Op de camping ofte DreamVille kunnen aspirant sterrenchefs zelf aan de bak op de aanwezige barbecues in drie verschillende barbecuezones. Op elke festivalcamping zowat geweigerd, hier voorzien door de organisatie. En de kolen krijg je er de 21ste op de nationale feestdag zelfs gratis bij. Wat zeggen we dan? Dank u wel Tomorrowland!

Beste Festivalhap, Maes Unscene 2011

Tja, als ik met de mysterybus mee mag richting 'Maes Unscene', dan ga ik niet alleen voor de gratis pintjes. Nope, dan nemen we er direct de diverse festivalsnacks mee door. Zoals al eerder gezegd blijken die tot nog toe allemaal geweldig te combineren met bier, al dan niet in hoge dosis gedronken. Over bier gesproken, een pintje aub!

Ik wou trouwens wel eens weten hoe die kleine Ixus het doet in de frontstage, in vergelijking tot zijn flink uit de kluiten gewassen achterneef de Eos 50D. Die laatste blijft maar wat vaak op stal wegens redelijk zwaar in combinatie met een slechte pols en schouder met werk aan. Snel een foto van A Brand weggeklikt alvorens de security me wegens te kleine camera uit de front kwam plukken. Meh! Eten dan maar!

Zekerheden in het leven, pizza van Sbarro op festivals. Tijdens mijn jaren van onwetendheid de absolute topsnack, nu vooral meer bodem dan pizza. Twee stuks als tegengewicht voor het gratis bier zou voldoende moeten zijn.

Slechts twee stukken pizza, want er lag nog een kipsaté met appelmoes te wachten. De saté lag overduidelijk al een tijdje onder de warmlamp, maar die appelmoes in plaats van een vettig sausjes was een welkome verrassing. Fris, fruitig en lekker!

En dan was er nog de pitta! Ik ben niet de persoon om iemands noeste arbeid af te breken. Alles wat op een bord komt, daar heeft iemand toch (veel) moeite voor gedaan, ook al is het maar een kartonnen bordje. Nee, zoiets afbreken ligt niet in mijn aard, maar die kleine Ixus heeft wel een foto genomen van wat ik op dat moment juist dacht!

Beste Festivalhap, Kastival 2011 - frituurtoestanden

De catering van een festival zegt vaak veel over het festival zelf. Heel veel! Dat er alleen maar frituursnacks zijn, hoeft niet noodzakelijk een ramp te zijn. Dat je zelf slechts één van de vier schrijffouten op het inderhaast bijeengekribbelde kartonnen menukaartje weet te verbeteren is zelfs hilarisch.

En de frietjes waren lang niet slecht. Niet geweldig, maar vooral lang niet slecht. Dat er vier man aan te pas kwam om ze te bakken durf ik zelfs charmant te noemen.

De 'boelet' was net als elke andere boulet op eender welk ander festival. Netjes ingesneden en toch net dat tikkeltje bevrozen aan de binnenkant. Op Kastival durf ik dat zelfs door de vingers te zien. Al was het maar omdat de mensen die frituurtje mochten spelen dat hoogstwaarschijnlijk dezelfde ochtend pas vernomen hebben. En als ze dan nog foto's trekken enzo, je zou voor minder zenuwachtig zijn.

Met veel plezier reik ik bij voorbaat de denkbeeldige prijs voor de 'meest goedgelovige medewerkers' uit aan het onovertroffen Kastival. Het is immers niet omdat iemand heel de dag in schabouwelijk Engels beweert te moeten optreden, dat je dat ook moet geloven. Toch bedankt voor de vele, vele pintjes, and much love from Manchester.

Beste Festivalhap, Puntpop 2011

Afgelopen zaterdag een dagje op Puntpop in Wuustwezel doorgebracht, wat uiteraard weer een ideale gelegenheid was om naast fijne muziekjes hier en daar ook wat lekkers te scoren. En dat begon al direct in de heenrit. De snode gitarist van Colors Dead Bleed solliciteerde maar al te duidelijk naar een vermelding op coolinary toen hij een vershouddoos met muffins onder mijn neus hield. Uiteraard vallen ze uit de boot, maar die met chocolade waren wel het lekkerste wat ik die dag gegeten heb.

Bevers was de snackleverancier van dienst op Puntpop, met een breed gamma 'fastfood' in de aanbieding. Gouden tip voor Puntpop: als drankenbonnetjes evenveel kosten als eettickets, verkoop dan gewoon één jeton! Dat scheelt al gauw tien minuten aan de kassa. Iemand trouwens een pita? Natuurlijk ligt er op een festival niemand van wakker dat het gevacumeerde en diepgevrozen vlees op een sukkeldrafje in de kraam ontdooid wordt onder een loeihete zon. Als zelfs ik me dan toch nog laat verleiden tot zo'n pita, waarom zou je het dan in hemelsnaam uit het zicht doen? Soit, beetje groentjes onder het 'vlees', overdaad aan cocktailsaus... goed om er weer pakweg 3 optredens tegen te kunnen.

Nee, doe mij dan maar lekkere bami uit de wok. Dat het gloeiende plaatstaal tijdens het bestellen een mooie markering op mijn bovenarm achter laat wil ik er zelfs nog bijnemen. Dat de krokant gefrituurde kippensaté binnenin nog koud was daarentegen... daar ben ik dan weer geen fan van. Retourtje frietketel en een luttele 2 minuutjes later was hij wel ok, en zelfs goed voor een tweede portie. Opgelucht dat de kraamdame was!

Puntpop moest het van zijn bands hebben, en met Triggerfinger, Gabriel Rios, Diablo Blvd, Psycho 44 en consoorten zaten ze er pal op. De prijssnacks in de vorm van muffins nemen we de volgende keer zelf wel weer mee!

Beste festivalhap 2011 - Groezrock, pizza

2011 is goed vier maanden bezig en naarmate de zomer dichterbij komt, zo ook de muziekfestivals. Reden tot gejuich alom want niet zelden staan die festivals garant voor een meer dan te smaken brok livemuziek. Tel daarbij een stralende zon, enthousiast publiek, enkele frisse pintjes en allerhande lekkere hapjes tussendoor, en de dag kan niet meer stuk. Coolinary zou Coolinary niet zijn, mocht ik niet van de nood een deugd maken en bijhouden waar er zoal goed te bikken valt. De catering op festivals mag dan vaak in handen zijn van dezelfde bedrijven, af en toe koop je met die eetbonnetjes iets dat er toch net een tikkeltje beter is dan de rest.

De zoektocht naar ‘de beste festivalhap van 2011’’ is bij deze officieel geopend. Vorig jaar ging Pukkelpop met de eer lopen dankzij een wel zeer fel gesmaakte portie mosselen. Een snelle blik op eigen site leert me dat dit verdorie nooit gepost werd. Chokri, mijn excuses! En uiteraard ook aan de mosselman van dienst, die zijn ticketje richting eeuwige roem door mijn vergetelheid teniet gedaan ziet.

Die zoektocht trouwens is een niet te onderschatten klus. Net zoals het gevarieerde aantal muziekstromingen, is het culinaire aanbod vaak even ruim, en een mens kan maar zoveel dingen eten. Een niet altijd even gematigd drankverbruik – eigen aan festivalbezoekjes – maakt de zaak er jammer genoeg niet makkelijker op. Niet dat ik mij na het drinken van enkele pintjes zomaar in de luren laat leggen hoor.

Groezrock had net als vorig jaar de eer en het genoegen het festivalseizoen voor mij op gang te trappen. Hoewel ik doorgaans met een grote bocht de festivalfrietkramen probeer te mijden – een incident met enkele curryworsten enkele jaren eerder ligt aan de basis van mijn fobie – had ik het vrijdagmiddag plots toch vlaggen. Tegen wil en dank zat ik plots een frietje te eten. Een lang niet onaardige Nederlandse deerne die plots in mijn gezichtsveld opdook stelde immers om nog onbegrijpelijke reden voor haar frietje te delen. Ja, dat moet je mij natuurlijk geen twee keer zeggen. Ik dus enkele pijltjes meegepitst, en zo snel het frietje op was, zo snel was ook de deerne verdwenen. Mijn ‘hongertje’ was helaas nog niet gestild dus overwon ik mijn fobie, en trok naar de dichtstbijzijnde stand voor een ‘frietje met stoofvlees’. “Het beste wat ik ooit gegeten had”, dacht ik, maar een tweede poging een dag later – en die keer zonder noemenswaardige hoeveelheden alcohol in mijn systeem – wist me van het tegendeel te overtuigen. Maar toch, de snack bij uitstek na flink wat pintjes.

Nee, ik was op een missie! Vorig jaar at ik in de perstent een verrukkelijke pizza, die indien dit jaar even smakelijk met een beetje meeval wel eens de hoofdvogel zou kunnen afschieten. Zaterdagavond was het zover en de kraamuitbater bleek speciaal voor mij – ik had de dag ervoor al even met hem gebabbeld – ansjovis gehaald te hebben. ‘Pizza margherita met extra ansjovis’, to go! Terwijl ik met de doos op de wei op zoek ging naar de vriendjes voelde ik me heel even een pizzakoerier. Iedereen was uiteraard benieuwd naar de pizza waar ik ondertussen al twee dagen over bezig was. In geen tijd waren de slices op en werd ik om een tweede portie gestuurd. Wat genoeg zegt natuurlijk. En er was nog ansjovis over ook. Dolletjes!