The Zetter Townhouse, Londen - Brunch

Op cocktailtrip naar Londen, met voldoende nevenactiviteiten om ook de dames tevreden te houden, daar kruipt een zekere planning in. Zo stonden er meer cocktailbars op het programma dan we beschikbare avonden hadden. Een probleem dat direct in de kiem gesmoort werd door slim denkwerk, waarom niet gaan brunchen in één van de geplande bars? Awel ja, waarom ook niet?

 

The Zetter Townhouse, een hotel met uitstekende cocktailbar, leerde ik kennen toen hun voormalig 'head bartender' Kamil Foltán in het Antwerpse Josephine's een masterclass gaf. De cocktaillounge van The Zetter, een samenwerking tussen mixologist Tony Conigliaro en chef Bruno Loubet, ademt een ongelofelijk gevoel van Engelse huiselijkheid. Voor de dames was het een beklonken zaak, we zouden brunchen in een cocktailbar. De normaalste zaak van de wereld, toch?

 

Vroeg uit de veren, het mag een wonder heten na een nachtelijk bezoek aan Colebrooke Row 69, de bar van Tony Conigliaro himself. Ontbijt on the go, een wandeling langs Portobello Road in Notting Hill en vervolgens recht richting de Zetter. Of met een omweg, want iPhone kaartjes lezen, dat is niet altijd een evidentie.

The Zetter Townhouse - Brunch

Niets dan lachende gezichten bij het betreden van het pand. Helemaal wat we ervan verwacht hadden. Comfortabele kuipzetels in de leeshoek, boeken à volonté, een uitgebreide bar, een gezellig ingerichte zithoek waar ondergetekend gezelschap werd ondergebracht... hoe zat dat met die brunch?

 

Er werden zacht gekookte eitjes met zuurdesemsoldaatjes besteld, er volgde één passage langst het ontbijtbuffet, éénmaal 'the veggie works' en als laatste waren er ook mijn 'gepocheerde eitjes op een English muffin, hollandaise, bieslook en gerookte zalm'. Iemand een idee hoe goed die eitjes wel waren? Ik zal het u zeggen, fantastisch!

Voor de thee volgens goeie Engelse traditie kon ik niet anders dan mijn denkbeeldige hoed afnemen, de evenzeer denkbeeldige schop in de kloten kreeg ik na het drinken van mijn ochtendlijke Bloody Mary. Mierikswortelvodka, huisgemaakte tabasco, en tomatensap, als dat je dag niet kickstart, dan weet ik het ook niet meer!

The Zetter Townhouse - Brunch - Poached eggs, English muffin, ...

Geen idee of er in de nabije toekomst nog een bezoekje aan Londen uit de bus komt, maar bij een volgende gelegenheid, dan brunchen we gegarandeerd opnieuw in de cocktaillounge van The Zetter Townhouse.

 

The Zetter Townhouse

49 50 St John Square

Londen

Afternoon Tea - Raymond Blanc - Eurostar

Er eens even tussen knijpen, een tripje naar hier of daar, ik ben daar wel fan van. Er is altijd weer dat dromen van verre bestemmingen, maar op een uurtje of twee geraak je vanuit onze hoofdstad toch ook al een heel eind. Londen bijvoorbeeld, dat lag dankzij Eurostar nog nooit zo dichtbij. Afgelopen zomer stond er reeds een blitzbezoek op het programma - loop ik daar Ferran Adrìa toch niet tegen het lijf - en ook tijdens de wintermaanden heeft deze metropool aan de Thames voor ieder wat wils in petto.

Of we zin hadden in champagne? De vraag die ons voor de voeten werd geworpen nog voor we 'onze coupé' betraden bleek niet zonder reden. In ons rijtuig dienden we enkel de aanwezigheid van twee andere reizigers te dulden en een geopende fles, die moet op natuurlijk. Ja, daarvoor waren ze bij ons aan het goede adres. Een wereld van verschil trouwens ten opzichte van de heenreis toen men net mij schromelijk over het hoofd zag bij het bedelen van de bubbels. Ach, een gegeven paard...

AfternoonTea - Raymond Blanc - Eurostar

'Afternoon Tea', hoezeer ik er deze zomer ook van in de wolken was, ons volledig met het bezoeken van cocktailbars volgestouwd programma - ja ook in de namiddag - liet geen tijd voor thee en een gebakje. Jammere zaak, ware het niet dat de vrienden van Eurostar de gerenommeerde chef Raymond Blanc wisten te strikken om ons aan boord alsnog van deze goede oude Engelse traditie te laten genieten!

Afternoon Tea - Raymond Blanc - Eurostar

Koffie of thee, een flesje wijn, bulgur met een stukje vlees - risotto voor de vegetariërs - een krokant broodje, twee kazekes met een chutney, een stukje gebak...  na een derde drukke dag in Londen wisten we dit allemaal wel te smaken. De absolute winnaar op ons bordje echter was de scone.

En zo'n scone, dat ziet er niet uit. Patisserie zonder enige ambitie, met een beetje slechte wil een mislukt koekje voor een koninginnenhapje  Niets om over naar huis te schrijven. Dat is dan tot het ultieme moment dat je deze scone als het ware onthoofd, rijkelijk voorziet van hemelse 'clotted cream' om vervolgens af te sluiten met een laagje aardbeienconfituur. Zalig! Een reclamecampagne 'Londen  - die scone' dringt zich op!

Afternoon Tea - Raymond Blanc - Eurostar

Londen, I love it! Na drie intensieve dagen - Buckingham Palace voor de zoveelste keer niet gezien - kan ik niet anders dan tot de vaststelling komen dat de hoofdstad van onze links rijdende vrienden van over het kanaal een enorm kloefer is. Teveel eet- of theehuizen, restaurants en cocktailbars om op één weekend te bezoeken. En dan hebben we op een aan te raden Jack the Ripper - tour amper aan cultuur gedaan. Misschien direct een nieuw bezoekje inplannen!

Of de kans groot is dat u hier de volgende dagen nog een adres of wat uit Londen krijgt aangesmeerd? Ik dacht het wel!