Er eens even tussen knijpen, een tripje naar hier of daar, ik ben daar wel fan van. Er is altijd weer dat dromen van verre bestemmingen, maar op een uurtje of twee geraak je vanuit onze hoofdstad toch ook al een heel eind. Londen bijvoorbeeld, dat lag dankzij Eurostar nog nooit zo dichtbij. Afgelopen zomer stond er reeds een blitzbezoek op het programma - loop ik daar Ferran Adrìa toch niet tegen het lijf - en ook tijdens de wintermaanden heeft deze metropool aan de Thames voor ieder wat wils in petto.
Of we zin hadden in champagne? De vraag die ons voor de voeten werd geworpen nog voor we 'onze coupé' betraden bleek niet zonder reden. In ons rijtuig dienden we enkel de aanwezigheid van twee andere reizigers te dulden en een geopende fles, die moet op natuurlijk. Ja, daarvoor waren ze bij ons aan het goede adres. Een wereld van verschil trouwens ten opzichte van de heenreis toen men net mij schromelijk over het hoofd zag bij het bedelen van de bubbels. Ach, een gegeven paard...
Of we zin hadden in champagne? De vraag die ons voor de voeten werd geworpen nog voor we 'onze coupé' betraden bleek niet zonder reden. In ons rijtuig dienden we enkel de aanwezigheid van twee andere reizigers te dulden en een geopende fles, die moet op natuurlijk. Ja, daarvoor waren ze bij ons aan het goede adres. Een wereld van verschil trouwens ten opzichte van de heenreis toen men net mij schromelijk over het hoofd zag bij het bedelen van de bubbels. Ach, een gegeven paard...
AfternoonTea - Raymond Blanc - Eurostar |
'Afternoon Tea', hoezeer ik er deze zomer ook van in de wolken was, ons volledig met het bezoeken van cocktailbars volgestouwd programma - ja ook in de namiddag - liet geen tijd voor thee en een gebakje. Jammere zaak, ware het niet dat de vrienden van Eurostar de gerenommeerde chef Raymond Blanc wisten te strikken om ons aan boord alsnog van deze goede oude Engelse traditie te laten genieten!
Afternoon Tea - Raymond Blanc - Eurostar |
Koffie of thee, een flesje wijn, bulgur met een stukje vlees - risotto voor de vegetariërs - een krokant broodje, twee kazekes met een chutney, een stukje gebak... na een derde drukke dag in Londen wisten we dit allemaal wel te smaken. De absolute winnaar op ons bordje echter was de scone.
En zo'n scone, dat ziet er niet uit. Patisserie zonder enige ambitie, met een beetje slechte wil een mislukt koekje voor een koninginnenhapje Niets om over naar huis te schrijven. Dat is dan tot het ultieme moment dat je deze scone als het ware onthoofd, rijkelijk voorziet van hemelse 'clotted cream' om vervolgens af te sluiten met een laagje aardbeienconfituur. Zalig! Een reclamecampagne 'Londen - die scone' dringt zich op!
Afternoon Tea - Raymond Blanc - Eurostar |
Londen, I love it! Na drie intensieve dagen - Buckingham Palace voor de zoveelste keer niet gezien - kan ik niet anders dan tot de vaststelling komen dat de hoofdstad van onze links rijdende vrienden van over het kanaal een enorm kloefer is. Teveel eet- of theehuizen, restaurants en cocktailbars om op één weekend te bezoeken. En dan hebben we op een aan te raden Jack the Ripper - tour amper aan cultuur gedaan. Misschien direct een nieuw bezoekje inplannen!
Of de kans groot is dat u hier de volgende dagen nog een adres of wat uit Londen krijgt aangesmeerd? Ik dacht het wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten