Lewis - Hoogstraten

Of ik al een keertje bij Lewis was gaan eten? Een vraag waar ik in een recent verleden al te vaak negatief heb op moeten antwoorden. De hoogste tijd dus om de koe bij de horens te vatten en Lewis op ‘mijn lijstje’ te zetten. Afgelopen woensdag de naam Lewis eindelijk aangevinkt en samen met vriendin richting Hoogstraten gereden. Een prachtig interieur - denk open keuken, vintage Berkel snijmachine, aangename houtaccenten – zonder al te veel moeite kan ik al dat moois straal voorbij lopen indien er buiten op het terras onder een zonovergoten hemel gedineerd kan worden.  En zo gezegd, zo gedaan.

Het feestvarken koos als aperitief voor de ‘Jane Ventura’, de cava (7,5 €) van het huis. Zelf kon ik de verleiding weerstaan een Gin Tonic te bestellen en ging ik vol voor de huiscocktail met rum (9 €), gemberbier, kaneel en dragon. Een Dark & Stormy met bijpassende opties zeg maar. Die stevige kick in de keel van het gemberbier, dat weet ik wel te smaken. Er verscheen een bordje met flinterdun gesneden Belotta ham op tafel, net als krokant gebakken broodjes, en een kommetje huisbereide aioli. Na de kaart grondig bestudeerd te hebben, besloten we beiden de 4-gangen-menu (45 €) te nemen. 

Lewis - Huiscocktail, aioli, broodjes, Belotta-ham

Waarom de menu? Omdat deze bij de voorstelling ervan ronduit uitnodigend klonk, en we laten ons gewoon met plezier verrassen door het kunnen van de chef.  Het eerste gerecht dan ons werd geserveerd was een 'tartaar van nobashigarnaal, knolselder en mierikswortel'. De mooie portie hapklare stukjes garnaal zat verstopt onder de knapperige carpaccio van knolselder. Het schuim van mierikswortel zorgde voor de nodige dosis pit, de sinaasvinaigrette en de snippers sjalot voor de frisse toets. Het geheel was fraai afgewerkt met gebrande noten, venkelzaad en as van rode biet.  Van een schitterende binnenkomer gesproken.

Lewis - Nobashigarnaal, knolselder, mierikswortel

Ook het tussengerecht op basis van 'Mont Saint Michel kaas en doperwt' was een voltreffer. Frivole zomerse kleuren, strak gepresenteerd... iemand was hier zieltjes aan voor zich aan het winnen, zoveel was zeker. Heerlijk verse doperwtjes - de oh zo mooie kleine smaakbommetjes - die weten het gezelschap van ander lekkers best te appreciëren. Flinterdunne plakjes Parijse champignon, een frisse citroencrème naast de cremeux de Mont Saint Michel, crumble van zwarte olijf, fleurige chioggiabiet en radijs. Een feest op het bord!

Lewis - Crème Mont Saint Michel, doperwten

De kunst van het weglaten, ook dat verstaan ze bij Lewis maar al te goed. Soms is het niet hetgene dat op het bord ligt dat het gerecht maakt, maar wel datgene dat ontbreekt. Ten opzichte van de eerste twee gerechten mocht de hoofdplat - 'dorade, venkel, aardappel' - er misschien 'basic' uitzien, maar het plaatje klopte. Een perfect op de velkant gegaard stuk dorade, een kwartje gebraiseerde venkel en in ganzenvet geconfijte aardappel. Zalig, en dan is de jus van spinazie en dille of de olie met toetsen van oregano nog niet aan bod gekomen. Of het slaatje!

Uit de keuken kwam er nog een slaatje als 'sidedish' om te delen. Lamsoor, witlof, gele aubergine, Parijse champignons, radijsjes, sjalot en augurkjes. Heerlijk knapperig, zomers fris... delicious! In het glas trouwens een gekoelde Sangiovese die zeer te pruimen was.

Lewis - Dorade, aardappel, venkel

Een moment van twijfel aan de tafel. Een dessert kiezen of toch liever een bordje kaas van de heren Van Tricht. Het werd een dessert. Twee maal. Toen het aanpalende tafeltje hun kaas geserveerd kreeg zag ik letterlijk en figuurlijk iets lekkers aan mijn neus voorbijgaan en dat was ook de man van de bediening niet ontgaan. "Het dessert is ook echt lekker", suste de lookalike van Joaquin Phoenix en dat bleek geen woord gelogen.

Bij de voorstelling van het menu kregen we enkel de hoofdcomponenten 'Franse perzik, mascarpone, en citrusthee' mee, maar in het bord was meer te vinden. De perzik zat verstopt onder een mooie laag van mascarpone en witte chocolade. De gebonden citrusthee zorgde samen met het schuim van karnemelk voor de fris zure toets en ook het in olijfolie gebakken krokantje met zeezout wist te bekoren. We waren het roerend eens dat dit een juiste keuze was. Niet enkel het dessert, maar ook onze komst naar Lewis. Van begin tot einde, niets op aan te merken. Super!

Lewis - Franse perzik, mascarpone, citrusthee

Het verbaasde vriendin dat ik als aperitief niet voor de huiscocktail met gin en 'roze limonade' koos. Nu mag de gin craze nog lang niet aan zijn einde toe zijn, ik zoek mijn heil de laatste tijd al eens bij een fijne rum. Aangezien de Plantation 20 year old Anniversary rum in Jef de laatste keer niet teleurstelde sluit ik de maaltijd tegenwoordig met plezier af met een glaasje rum. Ben ik toch niet rats vergeten welk pareltje er in mijn glas zat zeker. Ach, gewoon een extra reden om terug te gaan denk ik dan. Absoluut niets mis met de fijne Gavottes, maar de huisgemaakte spekjes - waar ken ik die toch van - die gingen er pas echt in als zoete koek!

Lewis - Gavottes, spekjes en rum

Om een lang verhaal kort te maken, een eeuwigheid zal het zeker niet duren alvorens we de snuit van onze Berlingo richting Hoogstraten richten voor een avondje culinair genieten. Wijs advies? Doe exact hetzelfde!

Resto Lewis

Vrijheid 136

2320 Hoogstraten

03 / 689 82 42