Restaurant Day k50

Afgelopen zaterdag was het Restaurant Day, het uitgelezen moment voor foodies om zelf een keertje restaurantje te spelen. Vriendin en ik trokken naar de koekenstad om er in schoon gezelschap te genieten van gelegenheidsrestaurant k50, een naam die verwijst naar Kipdorp 50, de plaats van gebeuren.

Restaurant Day k50

Natuurlijk hadden wij met de lunchshift een goede keuze gemaakt. Een tafel in open lucht, badend in de gloed van een stralende lentezon en met het klaterende water van een fonteintje als soundtrack. Nee, op die locatie viel er alvast niets aan te merken.

Starten deden we met een glaasje PetNat, een natuurlijk sprankelende wijn die zich wel zeer gewillig liet drinken. Net als deze PetNat, kort voor Pétillant Naturel, zouden alle verdere wijnen 100% natuurlijk zijn en ik kan nu reeds zeggen dat deze voor 100 % in de smaak vielen. Een wijnkenner ben ik niet, maar ik weet wel wat ik lekker vind. Voor enkele wilde wijnverhalen wil ik je trouwens met plezier doorverwijzen naar de blog van St Etienne, tevens één van de bezielers van k50. Er is niets dat ik u over wijn kan vertellen dat hij niet veel beter doet.

PetNat

Mooie producten - en dat moeten niet noodzakelijk dure producten te zijn - daar kunnen wij heel gelukkig van worden. De botertjes van Jean-Yves Bordier uit Noyal-sur-Vilaine liefste mensen, dat zijn heel mooie producten. Gewone boter, gerookte boter en boter met zeewier, alle drie ongelofelijk goed van smaak. We werkten zonder problemen twee van die schaaltjes weg, wat doet vermoeden dat we eerder boter met een beetje brood hebben gegeten. Eén van de volgende foodieplannen is nu toch ook eens zelf boter maken. Illyvanilly achterna!

Boter: Jean-Yves Bordier  - Noyal-sur-Vilaine

Hoe professioneel kan je zo'n 'restaurant voor één dag' eigenlijk aanpakken. Er was een geprint menukaartje voorzien met op de voorzijde de voorstelling van k50 alsook al hun leveranciers. Op de achterzijde viel te lezen wat lekkers er ons allemaal te wachten stond. Heel netjes allemaal.

Toen vier verdwaalde Russische toeristen kwamen aangewaaid, volledig in de veronderstelling dat dit een echt restaurant was, werd er in no-time een extra tafeltje aangerukt. Vier extra gasten voor een restaurant dat er eigenlijk geen is. Hoezo moeilijke tijden in de horeca?

K50 menu 19/05/2012

Uit de keuken verscheen een eerste zoethoudertje, zalm met een frisse marinade van citrusvruchten. Heerlijk in al zijn eenvoud. Sinaas met zalm, er zitten mogelijkheiden in die combinatie.

Zalm met lichte citrusmarinade

Het brood van Vandermeersch uit Parijs werd met de regelmaat van de klok aangevuld. Dat was ook nodig met die zalige boter. Grof brood met een mooie krokante korst, meer moet dat niet zijn.

Brood: Vandermeersch - Parijs

Wij zouden - en daar ben ik 100 % zeker van - op restaurant nooit kalfstong bestellen. Nooit! Daarvoor is de herinnering aan die taaie lappen ossentong van menig communie- of trouwfeest uit ver vervlogen tijden nog iets te nadrukkelijk aanwezig. Die papillen op de tong, ik krijg al kriebels als ik er aan denk. Soit, hier zaten we met kalfstong voor onze neus en dat was een onverhoopt meevallertje. Heerlijk zacht, mooi in combinatie met de koude béarnaise en het pittige lenteslaatje.

Kalfstong, koude béarnaise, lentesla

Met enige trots kwam chef Karl één van de twee geserveerde stukken vlees voorstellen aan zijn publiek. Het stukje Simmenthal, of was dit nu de Holstein, had zijn kerntemperatuur bereikt op de Green Egg en mocht nu nog even rusten. Het gaf ons de tijd om te verbroederen met onze sympathieke overburen, de Finse Hanna en halve Griek Angelo.

Holstein

Heel basic, het bordje met het hoofdgerecht. Een champignon, een pijpajuintje, een stukje aardappel en twee stukjes vlees om u tegen te zeggen, het ene 6 maanden gerijpt, het andere 9 maanden. Het vlees was ongelofelijk mals, de smaak grandioos. Een saus zou zonde geweest zijn, gelukkig had men dat goed begrepen. Lang leve intramusculair vet en lang leve gerijpt vlees!

Simmental vs Holstein, nieuwe aardappel, ui, paddestoel

Hadden ook een aanzienlijke rijping (18 en 24 maanden) ondergaan, de twee stukjes comté Marcel Petite die op het bord verschenen. Kaas zoals kaas moet smaken met subtiele nuances tussen de twee rijpingen. Ieder had zijn eigen favoriet, de mijne was toevallig de oudste. Het donkere stukje gezoet brood paste er netjes bij, een marmelade op het bordje had eventueel nog gemogen.

Comté Marcel Petite, 18 en 24 maanden rijping

Dessert, iemand? Gegaarde rabarber, een financierke en yoghurtijs. De rabarber met zijn frisse en toch zachte smaak was in niets te vergelijken met de zure stokken (+ overdosis suiker) die we vroeger bij bompa aten. Los daarvan was het toch het yoghurtijs dat zonder enige twijfel de winnaar op het bord was. Hmmm! 't Is dat rabarber zo'n beetje een lelijke plant is, ander kon die gerust een plaatsje krijgen in de tuin. Iemand een idee of dat in potten groeit?

Financier, rabarber, yoghurt

Mijn armen hadden ondertussen de kleur van een gekookte kreeft gekregen, de gemoedstoestand van het gezelschap was vrolijk reeds ver voorbij. Geweldig zo'n lentedagen! Vriendin koos nog een Aziatische thee om af te sluiten, ik hield het bij water. Domme keuze natuurlijk want nu had ik geen mini madeleine of een stukje shortbread. Mij gaan ze geen twee keer hebben liggen.

Madeleine, shortbread, oriental tea

Een fijne zomerse dag, lekker eten, ongemeen goeie wijntjes en aangenaam gezelschap... wat wilt een mens nog meer? Blij dat we erbij waren. Thumbs up voor het volledige k50 team!