San Pellegrino Young Talents - Volta, Gent

Dat San Pellegrino de vinger aan de pols houdt wat betreft het reilen en zeilen in de culinaire wereld is een understatement. Zo is er jaarlijks de uitreiking van de Worlds Best 50, gaat men op zoek naar de Best Young Chef, en eert men met hetzelfde sprekende gemak ook 's lands Young Talents.

 

Om het verschijnen van de 'San Pellegrino 50 Young Talents' gids in de kijker te zetten, mochten tal van foodbloggers zo'n jonge chef aan huis verwachten of hem/haar een bezoekje brengen en het restaurant. De mij toegewezen chef was de rotgetalenteerde Davy De Pourcq van restaurant Volta in Gent.

 

Omdat ik zowat de laatste ben om de schaarse vrije tijd van een jonge chef op te eisen, kwamen we overeen dat hij niet in onze keuken zou koken, maar we tot Gent zouden rijden. Een bezoekje aan Volta, dat was alweer van het Flemish Foodie spektakel BRUUT! in 2010 en een geweldige lunch in 2011 geleden. Om maar te zeggen dat we er met veel plezier naar uitkeken.

 

De grote open keuken met zijn intense bedrijvigheid, de indrukwekkende luchter die uitnodigt om af en toe een blik in de hoogte te werpen en de sfeervolle bar op het eerste verdiep die zich perfect leent om je aperitief te nuttigen... Volta is en blijft een pracht van een zaak.

 

Het aperitiefje in de bar, een negroni voor mij en een cava voor Ann, lieten we ons welgevallen, net als de kleine smaakbommetjes (een gin tonic ijspastille met bergamot, kroepoek met basilicum en een meringue van rode biet met crème van kip) die erbij geserveerd werden.

 

Alvorens de menu aan te vatten stonden er ons nog twee mooie hapjes te wachten. Het krokant gepaneerde stukje vis deed direct denken aan ons eerste bezoekje aan Volta. Het tweede hapje was een pittige (jalapeño) escabeche van mossel die alle eerder gegeten 'mosselen in zuur' onmiddellijk deed vergeten. Mooi, en het echte werk moest nog starten.

 

Samen met het brood en de speels gepresenteerde boter (twee flinke dotten op een gekoelde steen) kregen we een mooi vormgegeven menukaartje aangeboden zodat we steeds netjes konden volgen wat er ons werd voorgeschoteld. Ook altijd handig als je achteraf een verslag dient neer te pennen.

Na de stoet amuses en hapjes stonden ons vijf hartige bereidingen te wachten, vier met vis / schaaldieren en eentje met eend. De oesterbereiding (oester, guava, aardpeer) mocht de spits afbijten en was meteen een schot in de roos. Denk zilt (oester), fris (guava, komkommer) en aards (aardpeer) in mooie harmonie, het bord een plaatje.

Ook het gerecht met makreel (makreel, miso, koolrabi),  dankzij de Volta opdruk ideaal om te delen op Social Media, wist meer dan te bekoren. Miso & Makreel, in ons huishouden altijd een gouden combinatie.

De bedrijvigheid van het jonge keukenteam achter de glazen wand - altijd druk in de weer - was een lust voor het oog. Davy zelf kwam zich nog tijdens de maaltijd vergewissen of alles in orde was. Straf toch dat je op zo'n jonge leeftijd niet alleen de pannen van het dak kookt, maar ook nog eens een brigade onder controle weet te houden.

Een verrassend gerecht was deze met de mooie meid (mooie meid, courgette, curry) waarbij de verschillende soorten curry een hoofdrol opeisten echter zonder te overheersen. Een zalige geur, een mooi stuk vis, crème van jonge wortel en dan die fijne, met jonge groene kruiden op smaak gebrachte couscous. Top!

Ook het extra gerecht (langoustine, kafir thom kha kai) zocht zijn heil in exotische oorden en was een toonbeeld van smaakbeheersing van de jonge chef. Hetzelfde kon gezegd worden van het laatste hartige gerecht (wilde eend, pastinaak, blauwe bes), een mooie wildbereiding als ode aan de herfst. 

 

In afwachting van het dessert kregen we ieder twee kleine glaasjes voorgeschoteld, eentje met gin en groene appel, het andere een caipirinha granite met komkommer en ananas. Omdat de Bob van dienst zijn taak ernstig nam mocht Sid Frisjes alle vier de glaasjes soldaat maken. Direct ook mijn excuus dat ik absoluut niets genoteerd heb van het nochtans puike dessert (pruim, groene appel, amandel)

 

Volta, ik vraag me af hoe het komt dat ons laatste bezoekje alweer zo lang geleden was. Het culinaire luik is letterlijk om 'over naar huis te schrijven' en tafelen in dit sfeervolle kader kan ook tellen als aanrader. Tel daarbij de fijne muziekjes die op de achtergrond gedraaid worden en het aanstekelijke geroezemoes wat maakt dat je hier meer dan op je gemak zit, en we spreken al snel van een topadres. 



Thee voor de dame, een glas water voor mijnheer en friandises voor iedereen. Hoera! Ondertussen zagen we vanuit onze ooghoeken hoe de machine in de keuken een versnelling hoger ging draaien. De nacht lonkte en niemand zou vertrekken alvorens de keuken opnieuw spic & span was.
 

Alvorens onze kar richting het verre Turnhout te draaien was er nog één kleine verplichting, een foto met de chef. Op die ene keer dat ik  Ferran Adrià tegen het lijf ben gelopen na, ben ik nog nooit met een chef op de foto gegaan gok ik. Tot groot jolijt van onze beide dames stonden we een beetje onwennig te draaien aan de pas voor die foto, maar kijk, Davy staat er geweldig op!

 

Volta
Nieuwe Wandeling 2 B
9000 Gent
T 09/324 05 00
info@voltagent.be