Nuance ** - Duffel

Twee jaar geleden trokken we richting Hof van Cleve en dat deden we in onze gammele Renault Mégane. Dik 14 jaar op de teller, startproblemen en slechts één velg. Om maar te zeggen dat het niet de meest ideale 'ride' was om in stijl te gaan eten! De kleine kwinkslag die ik er toen over schreef - we parkeerden effectief op het einde van de straat - was ook de mensen van Renault niet ontgaan! Of we een herkansing wensten, met hun nieuwste Captur als aangepast vervoer? Een onverwacht verjaardagscadeau zeg maar.

Dat ondergetekende niet met de auto mag rijden - geen rijbewijs, ik 'moet' daar naar't schijnt werk van maken - mocht geen probleem zijn. Meer zelfs, we kregen de auto een paar dagen extra ter beschikking, kwestie van even op het oefenterrein en in de bossen, ver weg van de bewoonde wereld loos te gaan.

Sid Frisjes meets Renault Captur

Een vlotte auto, dat verdient een vlotte chauffeur. Meteen ook de reden waarom ik netjes op de passagiersstoel post vatte terwijl het navigatiesysteem ons richting onze bestemming in de Kiliaanstraat te Duffel loodste. Restaurant Nuance stond alweer een tijdje op de Coolinary wishlist en op deze zonnige zondag mochten we eindelijk aanschuiven. Statig pand, aangename inrichting, uitnodigende sfeer,... wij waren er meer dan klaar voor.

Een glaasje champagne - rosé voor de dame - daar hoort een verfijnd hapje bij en bij Nuance alvast geen gebrek daaraan. We startten met een 'gerookte garnaal met kiwibes', gevolgd door 'Zeeuwse kokkels, gele tomaat en verbena'. Dat het met de hapjes alleen maar crescendo ging mocht blijken toen de 'oester met crème van ponzu en een ijsje van zeewater' gepresenteerd werd. Heerlijk zilte smaken, mooie oester en een verrassend ijsje op basis van zeewater (te verkrijgen in de speciaalzaak).

Renault Captur - Restaurant Nuance - Garnaal, kokkels, oester

Elke chef die een 'koud soepje op basis van watermeloen, pistacheolie, parmezaan en ansjovis' durft serveren verdient respect. Een op zijn zachtst gezegd vreemde combinatie van smaken, maar werken deed het wonderwel. Zonder enige twijfel eentje voor in het lijstje lekkerste gerechten van het afgelopen jaar. 

Restaurant Nuance - koud soepje van watermeloen, parmezaan, pistacheolie

Bij het aanblik van het laatste hapje werden we even op het verkeerde been gezet. Coquille dachten we maar niets was minder waar zo mocht blijken bij de presentatie van 'de flan van zwezerik, met structuren van gele biet en vanille'. Het verdict na 5 hapjes was eensluidend positief. Vlotte, correcte bediening en een keuken om u tegen te zeggen. Wij waren alvast onder de indruk.

Restaurant Nuance -  Zwezerik, gele biet, vanille

Zij die na het laatste hapje hun zinnen hadden gezet op coquilles hadden geluk, als starter kregen we immers 'coquille, cedraat, knolselder en koffie, brioche en melkwei' geserveerd. Een risse carpaccio van coquille met dank aan de cedraat (sukadecitroen) of een kort geschroeide coquille, zij die mij kennen weten dat ze me daar een plezier mee kunnen doen. En knolselder daarbij, perfecte match natuurlijk.

Restaurant Nuance - Coquille, cedraat, knolselder, en koffie, brioche

Lang hebben we niet getwijfeld bij het bekijken van de menukaart. Dat extra gerecht met 'ganzenlever, hibiscus en verschillende bereidingen van rode biet en radijs' dat zouden we ons met veel plezier laten welgevallen. De klassieke terrine kreeg hier het gezelschap van een soepje van ganzenlever, de kleurrijke pastille van hibiscus, de radijs en de rode biet zorgden voor de aangename smaaknuances. 

Restaurant Nuance - Ganzelever, hibiscus, rode biet en radijs

De avonturen van Thierry Theys op Njam moet zowat het enige kookprogramma geweest zijn waarvoor mijn digicorder overuren draaide. De inventiviteit van de chef, de opbouw van het bord,... het kon me meer dan bekoren. Dat gold ook voor de 'gepekelde kabeljauw, met structuren van aardpeer, truffel en een mousseline van gerookte ui'. Perfect gegaarde vis, de aangename smaak van aardpeer, de truffel die zowel in de boter als de saus terugkwam, winterpostelein, witlof... er zijn van die bordjes waarop alles klopt en dit was er zo eentje.

Restaurant Nuance - Kabeljauw, aardpeer, witlof, 

Herfst, dan mag je mij altijd een beetje wild voorschotelen en dat was exact wat er op de menu stond. De 'fazanthaan met wilde cèpes, raapjes en gebrande maïs, en een fijn kroketje op basis van pomme Dauphine' werd rijkelijk overgoten met een mooi afsmakend naturel sausje. Als extraatje kregen we een zalige vol-au-vent van de bil van de fazant, iets waar ik zoals je allicht weet altijd fan van ben.

Zodra Bistro Vintage opent - er zit inderdaad een Bistro aan te komen daar in Duffel - hoop ik dat het videetje op de kaart staat. Net als dat soepje van watermeloen trouwens. Een mens mag zijn wensen toch kenbaar maken, niet?

Restaurant Nuance - Fazanthaan, wilde cêpes, gebrande maïs, ...

Het eerste dessert was er eentje op basis van 'sojamelk, eucalyptus, peer en witte chocolade'. Mooie combinatie, op de presentatie viel opnieuw niets af te dingen en lekker was het zeer zeker. Een frisse toets ontbrak misschien, maar wie ben ik...

Restaurant Nuance -  Sojamelk, peer, witte chocolade, eucalyptus

Het tweede dessert was een lofzang van de chef / nieuwbakken vader voor zijn dochter, getiteld 'Opéra for my daughter'. Het bestond uit de componenten van de klassieke opéra, een Franse taart. Denk koffie en botercrème, maar ook enkele zalige sferen van chocolade, crunch en pinda. Frisse desserten, daar is het natuurlijk niet meer het seizoen voor bedacht ik me op dat eigenste moment.

Restaurant Nuance - Opéra for my daugher

En net wanneer je denkt dat de stoet fijn bereide lekkernijen aan zijn einde is gekomen, wordt je getrakteerd op een fris après-dessert met 'abrikoos en crème van geitenmelk'. In afwachting van het obligatoire tasje thee voor mevrouw weten wij dat natuurlijk wel te smaken. Mijn afsluiter, dat mocht ietsje sterker zijn.

Restaurant Nuance - Abrikoos, crème van geitenmelk

Als een sommelier een ganse maaltijd meer dan kundig weet te vertellen over de door hem geselecteerde aangepaste wijnen, waarom je lot op het einde van de rit ook niet in zijn handen leggen. De Arcane Rum,  12 YO uit Mauritius was voor mij een welgekomen ontdekking. Minder gebrande caramel dan mijn favoriete Plantation, maar de aanwezige banaantoetsen waren een aangename verandering. Ideaal ook bij een heerlijke oliebol.

Ik was er graag bij geweest, de informele vergadering der sterrenchefs waar besloten werd allemaal oliebollen te serveren. Hof van Cleve, Hertog Jan, In de Wulf, Nuance... Oliebollen troef, een trend die ik  alleen maar kan toejuichen trouwens. Nu weet ik weer waarom ik er op de foor dit jaar geen gehaald heb, ze kunnen niet tippen aan de restaurantversie!

Restaurant Nuance - Oliebollen

Trouwens al gezegd dat één van mijn favoriete keramisten, Pieter Stockmans, alomtegenwoordig is in Nuance? De allerlaatste snoeperijen werden dan ook in een hem kenmerkend blauw keramieken hoogstandje gepresenteerd. Op het deksel een 'macaron van groene thee' en een 'smeuige mérengue met peer'. In het delicate potje waren 'structuren van bosbes, een scone, crumble en framboos' terug te vinden.

Restaurant Nuance - Snoeperijen van het huis

Ons bezoekje aan Restaurant Nuance hebben we geen seconde betreurd, dat kan ik je garanderen. Wij kijken met een gezonde dosis interesse uit naar de komst van de Bistro van Thierry Theys en houden in ons achterhoofd dat Duffel niet zo heel ver van Turnhout ligt. Achteraf wel nog even naar onze auto moeten zoeken, tot onze frank viel dat we met die blitze Renault Captur gekomen waren. Nog bedankt daarvoor!