De Pastorale in Reet stond al enkele jaren op mijn wishlist en sinds kort heb ik dit restaurant mogen aanvinken op datzelfde lijstje. In navolging van een recent bezoek aan WY in Brussel - en eerder ook het pop-up restaurant op de triomfboog van het Ijzerpark - was het nu eindelijk tijd om de culinaire speeltuin van Bart De Pooter te ontdekken. In goed gezelschap trouwens, want ook de heren van Belgian Taste Buds en Be Gusto tekenden present.
Over het prachtige, sfeervol maar ook gedurfd ingerichte pand zouden mensen die er iets van kennen ongetwijfeld een boek kunnen schrijven, maar laat mij het gewoon bij het culinaire luik houden. En dat startte met een mooie plateau 'fingerfood'. 'Mosseltjes met selderij, scheermessen met pompelmoes en spiering met lavas', perfect bij een glaasje Bollinger.
De Pastorale - Fingerfood |
We hadden niet anders verwacht dan een chef die alle registers zou opentrekken en dat liet zich onmiddellijk vanaf de eerste hapjes merken. Wat dacht je van een heerlijk zachte, subtiel 'gemarineerde coquille met galanga en rode curry', een 'salade van gekonfijte eendemaagjes met bulgur en scamorza' (Siciliaanse kaas) of 'structuren van escargots en look met een crème van trompets de mort'. Drie fijne hapjes, drie uiteenlopende smaken en structuren en drie keer prijs. Een hattrick heet dat in voetbaltermen. En dan ben ik nog niet lyrisch aan het worden over het erbij geserveerde zuurdesembrood. Ook alle lof waard!
De Pastorale - Hapjes |
Het mocht dan het einde van het seizoen zijn, dankzij die puike nazomer kon het bordje met 'verschillende tomatenvarieteiten, tartaar van langoustine en een frisse sorbet van tamarillo (boomtomaat) ' perfect. Zoiets doet instant opnieuw verlangen naar de zomer!
De Pastorale - Tartaar van langoustine met tomaat |
Een ode aan de zee, dat mogen ze me overal voorschotelen. Denk 'oester, mosselen en scheermessen in al hun glorie, maar ook zeevenkel en algen geserveerd als zand'. De smaak moest alvast niet onderdoen voor de presentatie en op dat laatste viel niets af te dingen.
De Pastorale - De Zee |
Met de 'gemarineerde goudbrasem met hibiscus, rode biet, geitenkaas en crème van wasabi' ging De Pooter onverminderd voort op hetzelfde elan. De wasabi en rode biet, doorgaans niet mijn beste vrienden kwamen hier uitstekend hetzij subtiel tot hun recht. De hand van de meester heet dat!
De Pastorale - Gemarineerde goudbrasem |
Ongetwijfeld weet u dat staartvis hetzelfde is als zeeduivel, maar voor mij was dat nieuw. De zeedeuivel, excuseer, 'staartvis kregen we geserveerd met een sierlijk krokant van zuurkool en pancetta'. In tegenstelling tot de eerdere, licht verteerbare gerechten, was dit er eentje met uitgesproken diepe, rijke smaken.
De Pastorale - Staartvis, zuurkool, pancetta ... |
Opnieuw koos de chef voor een uitgesproken smaakervaring, deze keer in de vorm van een stevig stuk rijkelijk 'gelakte Oosterschelde paling met radijs en boekweit'. Een aandenken aan een eerder bezoek aan Japan zo mocht later blijken. Niets op aan te merken, zoveel was zeker, al was het niet mijn favoriete gerecht van de avond. En ach, hoe beter een reeks visbereidingen afsluiten dan met een paling, een beestje dat er niet vies van is zijn stoute schoenen aan te trekken en vertrouwde wateren achter zich te laten op zoek naar andere oorden.
De Pastorale - Gelakte Oosterscheldepaling |
Een beetje 'foerageren', daar is men in De Pastorale alvast niet vies van. Getuige daarvan de handgeplukte paddenstoelen uit de nabijgeleven kleiputten welke het fijne gezelschap van de 'wilde patrijs, crosnes en aardperen' kreeg. Herfst op het bord, volledig in het seizoen, dat is puur genieten!
De Pastorale - Wilde patrijs |
Ook erg herfstig en ook bijzonder smakelijk was de 'hazerug met crumble van bloedworst, spruitjes en peer'. Een hagelbolletje, dat kan altijd gebeuren. Teken dat het 'echt wild' is zou mijn vader dan zeggen. Mooi stukje haas, perfect in combinatie met de peer, de spruitjes en de crumble. En die crumble van bloedworst, hoe simpel dat ook mag klinken, die was zo zalig, dat hou je niet voor mogelijk. Een absoluut winnertje!
De Pastorale - Hazenrug |
Of we zin hadden in enkele dessertjes? Ik dacht het wel! Het eerste van de reeks was een tweeluik, waarin op het bord 'vijgen, kweepeer en sorbet van Roquefort' en onder het deksel exact diezelfde ingrediënten doch in een andere bereiding, aangevuld met een crème van Poire Williams en peren uit eigen tuin het mooie mochten waren. Een dessert even smakelijk als verrassend, en tegelijk ook eentje dat komaf maakt met de 'dessert of kaas' keuze. Mooi!
De Pastorale - Vijg, kweepeer, Roquefort |
'Druifjes en rozijnen, structuren van walnoot, mikado, caramel en een druivensorbet', ook het tweede dessert was een lust voor het oog en - dat spreekt voor zich - het smaakpalet.
De Pastorale - Druifjes, rozijnen, karamel |
Een ideale avond uit eten, die sluit je niet af met een oververzadigd gevoel, maar met het stiekeme verlangen naar meer. En dat trof want De Pooter had na de koffie en tal van snoeperijen nog een laatste troef achter de hand in de vorm van een laatste dessertje, een kleintje op basis 'vanille, ijs van cepes, en een crumble van bittere chocolade'. Ijs van eekhoorntjesbrood, je moet er maar op komen! Het is in ieder geval typerend voor de verfijnde en doordachte keuken van De Pastorale. Ik ben fan!
De Pastorale - Vanille, ijs van cepes, bittere chocolade |
1 opmerking:
Ik ben ook fan! Al een hele tijd ;-)
Een reactie posten