Als foodblogger alleen maar in restaurants met een resem onderscheidingen eten, dat ruikt een beetje naar snobisme. Plezant, daar niet van maar de realiteit - zeker in mijn geval - is dat er ook heel 'doorsnee' gegeten wordt en dat daarom niet minder smaakt!
We waren met zes. Foodbloggers met een aangename babbel en wat op zijn minst een klein hongertje te noemen viel. Plaats van afspraak? Chez Lucia op de Antwerpsesteenweg in Brussel. Het Jupiler naambord en de papieren A-viertjes deden niet direct het beste vermoeden, maar foodie Anniek stelde ons gerust. Als zij in de buurt was, dan at ze hier!
 |
| Chez Lucia - Brussel |
De stamgast annex waakhond aan de deur - type Sint Bernard - bleek volkomen ongevaarlijk en zo traden wij de wondere wereld van Lucia binnen. Stationsbuffet of vergane bruine kroeg, Chez Lucia hield een beetje het midden tussen beiden en daar konden wij perfect mee leven. Zeker nadat Lucia de flessen retsina en enkel 33-ers liet aanrukken. Of we al klaar waren voor het eten? Euhm, tuurlijk Lucia!
 |
| Stamgast |
Plastieken antieke borden, afwezig bestek, twee gigantische schotels met gamba's, enkele papieren servetten en voldoende brood om te overheerlijke saus mee op te deppen. Brussel of een Grieks terras? Wij gokten op het tweede. Er volgden nog vier met gamba's overladen schotels waarvan we alleen in de laatste onze meerdere moesten erkennen. Vergeet die recordpoging van mij met die bitterballen, ik ga het met gamba's proberen? Een pintje of vier en gamba's à volonté voor een schamele 25 euro. Brusselicious!
 |
| Gamba's |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten