maandag, mei 06, 2013

Reims - Le Jardin

Vorige week stond er een kort bezoekje aan het hoofdkwartier van Piper-Heidsieck in Reims op het programma. De fijne gedachte van zon op mijn smoelwerk en bubbels in het glas, meer is er doorgaans niet nodig om mij aan boord te krijgen.

Een champagne tasting - en bij uitbreiding eender welke tasting -  plan je best in omstreeks half 11 in de voormiddag, het moment van de dag dat je smaakpapillen perfect weten waarmee ze bezig zijn. Gezien onze aankomst ergens in de late namiddag hielden we het dan maar bij een ritje doorheen de wijngaarden van de omgeving, maar niet alvorens onze huurauto in te ruilen voor drie klassieke modelletjes.

Lekker doorgezakt op de achterbank van de Citroën DS bedachten we hoezeer deze regio wel de moeite is. Zodra je het oude stadscentrum van Reims buiten rijdt - ook het vermelden waard - bevindt je je in no time in de prachtig glooiende groene heuvels waar wijnranken koning zijn en witgekalkte betonnen paaltjes aangeven welk gerenommeerd huis hier de druiven oogst. Ideale locatie om een eerste glaasje te drinken!

Rondom Reims met Piper-Heidsieck

Op een gezapig tempo rondtuffen met zo'n klassieke bak daar kun je geen genoeg van krijgen. Tot zover het ideaalbeeld want zodra de maag van een foodie begint te protesteren is het tijd om de plannen te herzien. Mooi meegenomen alvast dat we een puike restaurantreservatie op zak hadden.

We trokken richting kasteeldomein Les Crayères waar je in een bijgebouw van het majestueuze kasteel brasserie Le jardin kunt terugvinden. Parkeren deden we in de nabijheid van een mooi aangelegde kruidentuin en via het fenomenale terras (helaas gesloten) en de indrukwekkende open keuken baanden we ons een weg richting het tafelje met onze naam op.

De speelse onderborden, de Berkel snijmachine in de zaal, het duidelijk vers gebakken krokante brood, allemaal aangesneden onderwerpen terwijl we rustig onze keuze maakten uit de uitnodigende kaart. Dat we ondetussen ook een fles Piper lieten aanrukken lijkt me evident.

Brasserie Le Jardin - een bescheiden aanrader

Of we een voorgerechtje zouden nemen? Ik dacht het wel! Asperges alsook foie gras passeerden de revue maar ik had mijn oog laten vallen op 'ravioli met langoustines in een consommé'. Drie fijne deegbuideltjes,  netjes gevuld met perfect gegaarde langoustines. Het geklaarde soepje op smaak gebracht met citroengras zorgde voor de frisse toets bij dit gerechtje waar delicate smaken centraal stonden. Lang niet slecht als starter!

Ravioli van langoustines met consommé

Mijn disgenoten hadden moeite te kiezen welk hoofdgerecht ze zouden nemen maar zelf had ik daar niet de minste problemen mee. Onder de noemer 'Les incontournables' werden er drie gerechtjes aangeprezen waaronder 'le vol au vent dans la Grande tradition Francaiçe'. Een videetje, ik mag dat al eens met veel plezier bestellen. Dat je hier en daar 'blikvoer' voorgeschoteld krijgt is een ongemak dat je er helaas bij moet nemen maar vandaag had ik er het volste vertrouwen in. La Grande tradition Française, dat schept nu eenmaal verwachtingen.

Le vol au vent dans la Grande tradition Française

Een krokant bladerdeegkoekje in een rijk smakend sausje, een lauw tot warm schelleke ham met daaronder een schat aan lekkernijen. Fijne champignons, zachte zwezeriken en verrassende stukjes kip. Geen geplukt filetje hier maar kleine stukjes getrancheerde rollade van fijne kippenfarce. Smelten als boter op de tong dat dit deed, niet te geloven. Duidelijk een vol au vent waar werk in is gekropen wat onmiddellijk loont. Zonder enige twijfel het beste videetje dat ik ooit at.

Vol au vent dans la Grande tradition Française

Na een exquis maal waren dessertjes duidelijk niet meer voor het gehele gezelschap weggelegd. Laat mij gerust de man zijn die zelden tot nooit nee zegt! Chocomousse, daar kun je niets verkeerd mee doen. Het is te zeggen, je kunt daar bijzonder veel verkeerd mee doen maar dat was met deze 'Mousse chocolat Caramélia' gelukkig niet het geval. Netjes opgesteven maar toch luchtig, een uitgesproken chocoladesmaak, niet te zoet... comme il faut quoi! Mensen van tinternet wezen na het zien van deze foto op enige gelijkenissen met een dessert van 'Il Oliver' al zal dat wel toeval zijn zekers.

Mousse Chocolat 'Caramélia'

Aangename rondrit door de bergen, op tijd en stond bubbels, een maaltijd om u tegen te zeggen en vijf hotelkamers die nog even op hun gasten moesten wachten. Wie zet er nu ook een bar tussen de hotelreceptie en de liften? We hielden het bij één slaapmutsje, de volgende dag stond er ons immers nog 'teen en tander' te wachten.

Geen opmerkingen:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...