Het was het basilicumplantje dat op het aanrecht stond te verpieteren dat de aanzet gaf. Snel gebruiken leek de boodschap anders zou het plantje onherroepelijk voer zijn voor de groencontainer, een gedachte die elke foodie doet huiveren. Er waren nog overschotjes pasta, dan is de keuze snel gemaakt.
Pesto, ik koop dat tegen beter weten in met de regelmaat van de klok in potjes als smaakmaker, terwijl er echt niets zo makkelijk is om zelf te maken dan dat. Parmezaan, pijnboompitten, basilicum, look, olijfolie, meer is er voor een goede basis niet nodig! En kunnen we misschien afspreken dat we de blender achterwege laten?
 |
| Pesto, de basis |
Ingrediënten afwegen voor pesto, het is een optie, maar pesto is iets wat ik naar smaak maak. In de vijzel, want het eindresultaat mag nog structuur hebben. Een handvol basilicumblaadjes, een stukje parmezaan en pijnboompitjes in de vijzel en dit met liefde het brute geweld laten ondergaan. Een likje olijfolie voor de smeuïgheid, proeven en vaststellen dat de pâte body miste. Een ansjovisfiletje en een klein handje amandelschilfers toevoegen en de beuk erin. Proeven, olijfolie toevoegen en klaar. Verse pesto, met brokjes zoals ik hem graag heb.
 |
| Pesto, zoals ik het graag heb |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten