Koken met Wim Ballieu

Of ik zin had om in Antwerpen in een door Sergio Herman himself ontworpen keuken naar een kookdemo van Wim Ballieu te gaan? Dat er ondertussen een beetje promo - en dat viel trouwens  nog heel goed mee - zou worden gemaakt voor fijne merken zoals Le Creuset, Oil & Vinegar, Cuisinart en Chateau Castigno namen we er maar bij.

Sid @ Obumex Antwerpen

Je moet het me nageven, een kookdemo van Wim Ballieu volgen en het Goe Gebakken Godenkind niet op de gevoelige plaat vastleggen. Dat is er maar weinige gegeven. Drie glazen wijn en ik ben mijn focus helemaal kwijt, maar als je heel goed kijkt lieve jongens en meisjes, dan zie je tussen de verschillende spatels door de rug van Wim Ballieu.  En hij heeft uitstekend gekookt! Een beetje chaotisch maar toch, uitstekend!

Le Creuset spatels

Een eerste bordje verscheen al snel ten tonele. Een stukje zalm, komkommer, witlof... lekker. En ondertussen kwamen er allerlei mensen zich ook voorstellen, waaronder ook de kok van dienst. "Hallo, ik ben Wim", maar dat hadden we natuurlijk al lang begrepen. Vriendelijke rakker!



Zalm, komkommer, witlof



In Turnhout op de markt zit er iemand en die verkoopt allerlei afgeleide producten van lavendel. Dat ruikt ongelofelijk lekker, maar in eten zouden ze het moeten verbieden, een stelling die ik gestaafd zag bij het presenteren van het volgende bordje. Een erwtenmuntsoepje met een coquille en jawel, lavendel. Lekker op zich, daar niet van, maar die lavendel, voor mij moet dat niet. Voor de rest, niets mis mee.



Erwtenmuntsoep, coquille, lavendel



Ik zou me nu niet direct een pechvogel durven noemen maar als mij iets geprestenteerd wordt waar het hoofdingrediënt ontbreekt - was het tonijn, ik zal het nooit weten - dan kan ik alleen maar zeggen dat de tomaatjes fel gesmaakt hebben. Niets meer, niets minder.




Tomaat



Geen idee welke kabouters er tijdens Goe Gebakken allemaal aan het werk zijn maar na een goed uurtje koken was die Obumex keuken van Sergio herschapen tot een slagveld. Potten, pannen, snijplanken en messen - allen van een goed merk - ze lagen erbij alsof er net een bom ontploft was. Ach, zolang ik er zelf niet moet koken.



Obumex slagveld



Zoals op restaurant kondigden ook hier de desserts het nakende einde van de kookdemo aan. Aardbei, sponge en framboos dacht ik, en dat smaakte. Ik meen me zelfs te herinneren dat ik twee van die bordjes heb binnengesloeberd. Oprechte excuses aan de persoon die er geen had en als het een troost kan zijn, het heeft dubbel zo goed gesmaakt.



Sponge, aardbei, framboos



Die wijn begon zijn tol te eisen. Ik herinner me nog dat het laatste dessertje op basis van koffie lekker was maar daar is dan ook alles mee gezegd. Ja, notaboekje niet bij, dat is om problemen vragen. Als ik het zo zie zou ik durven gokken dat het iets is met mascarpone, koffie en koekjes... Een deconstructie van tiramisu zeg maar, al kan ik de bal natuurlijk ook helemaal misslaan.



Iets met koffie



Onze ervaringen? Vriendelijke mensen, tikkeltje chaotisch verloop, fijne productjes, veel wijn, lekkere gerechtjes en ook heel veel bordjes van Pieter Stockmans. Laten we zeggen dat ik niet direct ongelukkig het pand verliet.



Stockmans bordjes, jammer genoeg niet in de goodiebag