Coolinary Jaaroverzicht 2013

Zo met het jaareinde is een coolinaire terugblik altijd op zijn plaats. Genoeg kommer en kwel op televisie, laat een jaaroverzicht in ‘lekkere gerechtjes’ en fijne restaurantbezoekjes alvast een inspiratie zijn om van 2014 evenzeer een grand cru te maken.

 

In januari 2013 pende ik een beknopt wensenlijstje neer van mogelijk te bezoeken restaurants. Onder het motto ‘je weet maar nooit’ daarop ook de namen van enkele zaken die reeds sinds jaren op datzelfde lijstje voorkomen. En kijk, 6 kruisjes gezet. Wat het vervullen van eigen culinaire dromen betreft lijkt me dat lang niet slecht. Dat 2013 bijzonder gul was wat betreft aangename ervaringen mag blijken uit onderstaande lofzang. De linkjes verwijzen naar het initiële verslag! 2013, het jaar van...

 

2013, dat was het jaar van Lewis in Hoogstraten. Vanaf de eerste ontmoeting in juli waren vriendin en ik volledig verkocht. De bevestiging volgde tijdens de twee daaropvolgende bezoekjes waarbij ook het gezelschap van foodies met plezier overstag ging. Een verfijnde, maar toch complexloze keuken, vlotte, ongedwongen bediening, aangenaam kader... top! Meer van dat in 2014!

Lewis, Hoogstraten - Tartaar van nobashigarnaal, knolselder en mierikswortel

 

2013, dat was het jaar van de foodtrucks. Ondanks enkele witte raven zoals Meteor Food Truck of Jean sur Mer valt er in België nog niet echt te spreken van een Food Truck Scene. 'Kreemkarren', die hebbben we overal, de echte Gourmet Food Trucks kun je vooralsnog op twee handen tellen. Een jammere zaak, zeker als je ziet hoe onze Noorderburen tijdens Best Kept Secret de catering aan een heus bataljon food trucks over laat. Meer van dat in 2014!

 

Meteor Food Truck - Oester met aardpeer en hazelnoot

 

2013, dat was het jaar van Bart De Pooter. Zo liepen we de chef begin juni niet alleen tegen het lijf tijdens Culinaria Pure Street, maar waren we ook getuige van een culinair onderonsje tussen De Pooter en zijn Catalaanse spitsbroeder Xavier Pellicer in het recentelijk met één michelin ster bekroonde WY in Brussel.  En alsof dat nog niet voldoende was volgde er ook een meer dan gesmaakt bezoek aan De Pastorale, één van die restaurants die al geruime tijd op mijn verlanglijstje stond. Wist je trouwens dat De Pooter 's lands enige chef is welke twee met Michelensterren gedecoreerde zaken onder zijn vleugels heeft? Bij deze!

 

WY, Brussel - 'Shabu Shabu'

 

2013, dat was zonder meer het jaar van Sergio Herman en zijn Oud Sluis. Slecht luttele dagen na ons bezoek volgde het nieuws dat Sergio de deuren van zijn culinaire walhalla in Sluis achter zich dicht zou trekken. Tijd voor verandering heet dat! Kun je nagaan dat wij maar wat blij waren dat we deze parel in Sluis in mei eindelijk mochten aanvinken. Zonder meer een absolute topervaring!  Je mag er op rekenen dat The Jane en Pure C in 2014 op het verlanglijstje komen staan!

 

Oud Sluis, Sluis - Kreeft met aardpeer, jus van getoaste rijst, waterkersolie



2013, dat was het jaar dat ik eindelijk in Nuance ben geraakt. We zijn al een pak verder gereden om ons tegoed te doen aan allerlei lekkers, maar in Duffel waren we nog niet geraakt. Zo rond mijn verjaardag was het eindelijk zover. Als je mij zo van mijn sokken weet te blazen zoals Thierry Theys dat deed met zijn 'koud soepje op basis van watermeloen, pistache-olie, parmezaan en ansjovis', dan kom ik met plezier nog eens terug. In 2014 misschien als die bistro opent!

 

Nuance, Duffel - Koud soepje van watermeloen, parmezaan, ansjovis ...

 

2013, dat was het jaar van de bloggersdiners. Met een bont gezelschap -18 foodies als ik me niet vergis - tekenden we bijvoorbeeld present in Veranda in Berchem, dat zijn 10 fijnproevers meer dan tijdens het bezoek aan Trente in Leuven.

 

2013 was ook het jaar van Tom Van Lysebettens. Wat mij betreft de chef bij uitstek die de kracht van sociale media naar waarde weet te schatten, getuige daarvan zijn instagramfeed. Geen wonder ook dat het voor het tweede bloggersdiner Coeur d'Artichaut in Gent was die een fikse delegatie snoepers over de vloer kreeg.

 

Coeur d' Artichaut, Gent - Varkenswang, Pommes Pont Neuf, Picklesmayo

2013, dat was het jaar van de aangename verrassingen, en één van de meest aangename was mogelijk wel de ontdekking van AUB/SVP in Brussel. Geweldig eten, lekkere biertjes erbij, leuke ruimte en een chef met een goeie babbel... meer moet dat niet zijn. Misschien moeten we hier maar eens een 'walking bloggersdiner' organiseren. Iemand?

Aub/Svp, Brussel - Toast Champignons

 

2013, dat is het jaar van de Lost Stories. Een etentje in Hertog Jan, eentje in 41 Grados, een exclusief bezoek aan de kelders van Piper Heidsieck... met scha en schande moet ik vaststellen dat door een bizarre speling van het lot hierover nog geen stukjes zijn verschenen. Dat tijdsgebrek en slechte planning het mag winnen van ronduit fantastische ervaringen is jammer. Maar laat uitstel geen afstel zijn, de Lost Stories komen eraan. Hier alvast een zoethoudertje, een dessert van de hand van Gert De Mangeleer. Niet zomaar een dessert, maar naar mijn mening 'het dessert van het jaar'.

 

Hertog Jan, Sint Michiels Brugge - Dessertje van het jaar

 

2013, dat was het jaar van de cocktails. U weet dat (of niet) maar ik drink graag cocktails. Reden genoeg om aan de nobele kunst van het drinken een blog te wijten, met name Tales from the Home Bar. Een tripje naar Bologna om er in de Nu Lounge tiki cocktails te drinken, daar draaien wij ons hand niet voor om. Recentelijk nog naar Londen gespoord met het drinken van cocktails als hoofddoel en een reservatie in 41 Grados (Lost Stories) was ook goed voor een reisje naar Barcelona.

 

41 Grados, Barcelona

 

Sheffield Wednesday: Muffuletta

Er is de voetbalploeg, het ter ziele gegane Kempische bandje en nu ook een rubriek op coolinary om duimen en vingers bij af te likken. Sheffield Wednesday! Mag ik u über foodie Erik voorstellen, kempenzoon maar toch vooral wereldburger.

 

Oorspronkelijk van de Noorderkempen, net over de grens van de geboorteplaats van Vincent Van Gogh. Na 6 jaar francofilie in Canada werd het tijd voor een gezonde portie anglofilie in 'Britannia'! Sheffield dus! Geobsedeerd door eten, koken en cocktails met een bitter kantje.

 

Presenting 'Muffuletta', een broodje van New Orleans met Italiaanse roots. Een fantastische sandwich, vooral wanneer je zelf het brood bakt en de Giardiniera (ingelegde groenten) maakt.

 

Muffuletta: a New Orleans sandwich met Italiaanse roots

 

 

Nodig:

 

Voor de Giardiniera (gepekelde) groenten: twee wortels, halve bloemkool, 2 stengels bleekselder, sjalotje, teentje look, 500 ml witte azijn, 500 ml water, 2 el zeezout, 2 el suiker, laurierblad, mosterdzaad, korianderzaad

 

Voor het brood: 10 gr droge gist, 300 ml lauw water, 500 gr bloem (Farina Tipo 00, Italiaanse bloem), 1 el fijn zeezout.

 

Verder: zwarte en groene olijven, zongedroogde tomaten, gegrilde paprika (ontveld), artisjokken in olijfolie, gedroogde oregano (wilde Griekse of Italiaanse), ansjovis in olie, chilipepertje, rode wijnazijn, Extra Vierge olijfolie, provolone of buffelmozzarella, verschillende soorten Italiaanse charcuterie zoals daar zijn: mortadella, porchetta, prosciutto of Parmaham, salami, prosciutto cotto of gekookte ham, ...

 

Doen:

 

Giardiniera:

 

- Snij de groenten in gelijke schijfjes, de sjalot in kwartjes, verdeel de bloemkool in kleine roosjes en pel het hele teentje look. Verwarm 500 ml witte wijnazijn met 500 ml water, voeg zeezout suiker toe en breng tot het kookpunt. Doe alle groenten in een propere steriliseerbokaal en vul met de azijnoplossing. Voeg laurierblad, mosterzaad en korianderzaad toe voor de smaak. Laat minstens één week staan voor gebruik.

 

Brood:

 

- Los 10 g droge gist op in 300 ml lauw water met een eetlepel suiker. Wanneer de gist geactiveerd is, meng met 500 gr Farina Tipo 00 bloem (Italiaanse bloem) of speciale sterke broodbloem en een eetlepel zeezout. Goed mengen en kneden voor 10-15min (extra water toevoegen als het deeg te droog is). Laat het deeg in een kom afgesloten met plasticfolie rijzen (1-2u). Rol het deeg plat (4-5 cm) uit op een met semolina bloem bestuifde bakplaat. Dek af met een vochtige keukenhanddoek en laat het deeg nog een uur rusten en rijzen. Bak in ongeveer 20 minuten af in het midden van een op 180° C voorverwarmde oven.

 

Muffuletta:

 

- Neem een handvol Giardiniera, enkele zongedroogde tomaatjes, ontpitte zwarte en groene olijven, wat artisjokken en een halve gegrilde paprika en hak in grove stukjes. Voeg een geperste teentje look, een fijngehakt ansjovisje, gedroogde oregano en een chilipepertje (als je het pikant wil) toe. Proef en kruid af met peper, zout, een fikse geut Extra Vierge olijfolie en eventueel nog een beetje rode wijnazijn. Snij het brood in de lengte dwars door en beleg met de groenten, kaas en verschillende soorten soorten vlees.

Recept: Tacodil - Het regent gehaktballen 2

De tijd dat ik zelf nog kerstvakantie had behoort tot ver vervlogen tijden. Veertien volle dagen verlof, krijg die maar eens gevuld. Liever jullie dan ik, dat maak ik mezelf dan wijs. Tip voor de ouders die niet weten van welk hout pijlen te maken. Vanaf morgen speelt 'Cloudy with a chance of meatballs 2' in de bioscoop, een film die zich laat vertalen als 'Het regent gehaktballen 2'.

 

Dat de film het kleine grut kan inspireren in de keuken aan de slag te gaan, dat is exact wat mijn goede vriend Jamie Oliver met onderstaand receptje wil bewijzen. Want als er een 'Tacodil' in de film voorkomt, waarom zou die op het einde van de dag niet op je bord kunnen liggen! Eat or be eaten!

 

Cloude with a chance of meatballs 2 - Tacodil

 

 

Nodig:

 

Voor de Tacodil: 1 ui, gesnipperd, 1 rode paprika, gesnipperd, 1 groene paprika, gesnipperd, 1 eetlepel olijfolie, 2 teentjes geperste knoflook, een snufje paprikapoeder, 1,5 tl komijn, 500 gram gehakt, 250 ml runderbouillon, 12 taco schelpen, geraspte kaas en sla, als garnering. Optioneel 4 extra paprika’s in reepjes, voor de pootjes van de Tacodil!

 

Voor de salsa: 2 grof gesneden tomaten, sap van een halve limoen, 1 fijngesneden lente-ui, 1 eetlepel grof gesneden koriander

 

Voor de Guacamole: 2 avocado’s, Sap van een halve limoen, eetlepels crème fraiche

 

Doen:

 

- Warm de oven voor op 180°. Bak in de pan de ui en de paprika in de olijfolie op een gematigd vuur tot ze zacht zijn. Voeg de knoflook, paprikapoeder en komijn toe en laat het 1 tot 2 minuten doorkoken. Vervolgens voeg je het gehakt toe. Bak dit mengsel tot het mooi bruin is. Voeg daarna de bouillon toe en laat dit afgedekt ongeveer 45 minuten sudderen.

 

- Terwijl het vlees suddert op het vuur, kunnen de kinderen de salsa maken. Het enige wat ze hoeven te doen is de tomaten mengen met het sap van de limoen, de lente ui en de koriander. Breng de salsa vervolgens zorgvuldig op smaak met wat zout en peper.

 

- Om de guacamole te maken hoef je (of de kinderen!) alleen de avocado’s te stampen met een vork. Daarna pers je het sap van een halve limoen erbij en voeg je de crème fraiche toe.Breng de guacamole op smaak met zout en peper.

 

- Verspreid de taco schelpen op een bakplaat en plaats ze gedurende 3 tot 4 minuten in de oven. De taco schelpen moeten heerlijk warm en knapperig zijn. - Serveer het vlees, de taco schelpen, de sla, kaas, paprika, salsa en guacamole allemaal op tafel en laat iedereen zijn of haar eigen Tacodil bouwen!

 

 

Cloudy with a chance of meatballs - Tacodil

 

Fijne feestdagen en veel plezier, of dit nu in de bioscoop dan wel in de keuken is.

Lesieur winterrecept: espuma van mierikswortel

Lente, zomer en herfst, dat hebben we allemaal achter de kiezen. Sinds twee dagen is de winter officieel in het land en dat weet ik niet omdat ik angstvallig mijn kalender in de gaten heb gehouden. Nee, daarvan word ik op de hoogte gesteld middels een recept van van de hand van Patrick Vandecasserie voor het Franse Lesieur.

 

Staat er op het menu: 'Ravioli van ossenstaart met geklaarde bouillon en espuma van mierikswortel'. Klinkt alvast veelbelovend, al dient gezegd dat ik een beetje teleurgesteld was vast te stellen dat er 'receptenfraude' wordt gepleegd. Niet iedereen heeft immers 200 gr gekookte ossenstaart en 20 cl geklaarde gevogeltebouillon in de ijskast liggen. Met de mierikswortelespuma, daar kan je dan weer wel zo mee aan de slag. Meevaller ook want daar komt die Isio-4 olie goed van pas. Zullen we?

 

 

Ravioli met ossenstaart, geklaarde bouillon, ...

 

 

Nodig: (voor 4 personen)

 

8 blaadjes raviolideeg, 200 g gekookte ossenstaart, 20 cl geklaarde gevogeltebouillon, 10 cl sojasaus, 1 courgette, 1 wortel, 1 eigeel, enkele blaadjes postelein voor de garnering.

 

Voor de espuma: 20 cl verse room, 10 cl melk, 1 eetelepel fijngehakte mierikswortel, 5 cl Isio 4-olie, 1 koffielepel mosterd, zout, peper

 

Doen:

 

- De blaadjes raviolideeg uitspreiden, vullen met de gehakte ossenstaart en dichtkleven met wat eigeel.

 

- Gezouten water aan de kook brengen en de ravioli twee minuten onderdompelen en vervolgens aan de kant houden.

 

- De courgettes en wortelen met de mandoline in dunne plakjes snijden.

 

- Voor de espuma: alle ingrediënten samen mengen, in een sifonfles doen en laden met een gaspatroon.

 

- De gevogeltebouillon opwarmen en deze naar smaak bijkruiden met sojasaus.

 

- De ravioli op de borden schikken, de bouillon toevoegen en verder garneren met de groenten, de postelein en enkele stukjes ossenstaart.


Awel, ik vind dat een mooi bordje. Ravioli, een bouillonneke, kraakverse groentjes... ik ben daar wel fan van. Eentje om te proberen denk ik dan.

The Best of Venuez - One 100 Hundred

En hup, het is weer zover. De eindejaarsperiode is aangebroken, voor velen het moment bij uitstek om cadeautjes te kopen. Iets wat doorgaans gepaard gaat met een uitgebreide lijst met daarop de gewenste cadeaus alsook de te verwachten aankoopbon als uiteindelijk geschenkje.

 

Zat onlangs in de brievenbus, het bijzonder fijne 'The best of Venuez, One 100 Hundred', een lofzang van 100 van de knapste horecazaken die ons land rijk is. Een aanrader, dat kan ik u nu reeds zeggen.

 

Indien u net als ik op tijd en stond wel te vinden bent voor een geslaagd etentje, een overnachting op hotel in eigen land weet te smaken en uiteindelijk ook niet neen zegt tegen een volgens de regels van de kunst geshakete cocktail, dan is One 100 Hundred zonder meer iets voor u. 

 

The best of Venuez - One 100 Hundred

Een ideaal kerstcadeau, dat dacht ik wel. Met het aantrekkelijk geprijsde One 100 Hundred - 24,95 € via Superbar - geef je immer niet zomaar de zoveelste gids cadeau. Dit boek - dat zonder twijfel een tijdje op de salotafel mag resideren - geeft je de mogelijkheid om in 2014 op ontdekkingstocht te trekken langs plaatsen die doorgaans aan je voorbij gaan, tenzij iemand je de gouden tip geeft.  De 'ooh's en de aah's' galmden alvast door onze living bij het doorbladeren van dit boek, de planning voor 2014 werd ingezet.

 

Te laat om op één van je lijstjes te zetten, daar ben ik me van bewust, al is er niemand die je weerhoudt jezelf bij voorbaat een prachtig 2014 cadeau te doen. Een tip om niet in de wind te slaan!

Meteor Food Truck op bezoek in The Plantshop

Buzz! Dat deed het internet toen The Plantshop, een samenwerking tussen de Limburgse ontwerpster Sofie Claes en Baroness O in de vorm van een pop-upshop op de Antwerpse Vlasmarkt, het levenslicht zag.  Design, fashion, koffie... en op donderdagavond ook eten in het gelegenheidsrestaurant op de eerste verdieping. Cue Coolinary, eeuwig hongerig naar fijne etentjes op aparte locaties.

 

"Dat de mannen van de Meteor Food Truck er op donderdag 12 december zouden koken", met die mededeling wist Melanie mijn aandacht te trekken. "Moeten we bij zijn" was mijn reactie en zo geschiedde dat wij aan het hoofdeinde van de lange gastentafel plaats namen. Maarten en Floris, de Batman en Robin van 's lands beperkte 'food truck scene' hadden een alleraardigst menuutje in elkaar gebokst en 'ka-pow', 'zlonk' en 'splatt' nog aan toe, wij hadden er zin in!

Starten deden we met een klein kommetje met daarin 'worteltjes, rode biet, geitenkaas' en zuurdesemchips 'on the side'. Een klassiek geval van less is more dat we maar al te goed wisten te smaken. Dat mocht ook gezegd van de wijn, een 'Moussaillon' waarvan ik met plezier een ganse fles soldaat zou maken ware het niet dat deze wel heel moeilijk te vinden is. Eentje in de kelder staan? Geef me gerust een seintje!

Meteor Food Truck - Rode biet, wortel, geitenkaas

Als tweede gerecht kregen we een 'oester met aardpeer en hazelnoot' voorgeschoteld. Er zijn zo van die dingen die perfect matchen bij de zilte smaak van een oester en die zalvige velouté van aardpeer - Jerusalem artichoke of topinambour voor de anderstalige buren - is er daar duidelijk eentje van.

 

Meteor Food Truck - Oester, aardpeer, hazelnoot

'Bouchotmosseltjes met prei, peterselie en citroenthijm', laat maar komen. Simpele smaken, pure producten, je moet al van slechte komaf zijn wil je daar iets tegen hebben.

Meteor Food Truck - Bouchotmosselen, peterselie, prei

Hazenrug in het hoofdgerecht, allemaal goed en wel, maar niet zonder eerst van die flinke porties rillettes en paté van haas te proeven welke in het van de tafel werden gepresenteerd. Op Krachtvoer was ik al weg van hun rillettes en deze keer was dat niet anders. Wat wel het probleem is van zo'n deelbord, is dat niemand de laatste stukjes durft nemen. Niemand behalve ik en dat zonder verpinken!

Meteor Food Truck - Paté en rilettes van haas

Het hoofdgerecht - een pareltje van een compositie met 'haas, rode biet en veenbessen' - had zo een crime scene uit het geweldige Dexter kunnen zijn. Een korte aflevering, dat wel, want na een eerste bolletje hagel was wel duidelijk dat 'de jager'  het slachtoffer, de genaamde 'haas', vakkundig om het hoekje had geholpen. Altijd fijn is het, wanneer er iets naar meer smaakt, er onverwacht een 'repasse' komt.

 

Meteor Food Truck - Haasfilet, rode biet, veenbes

 

Ooit al eens een dessert met 'appel, marsepein en wilde paddenstoelen', gegeten? Ik zou hiervoor de nodige superlatieven van stal kunnen halen maar die bleken net als ikzelf omvergeblazen. Die krokant gedroogde champignons en frisse appel, jongens wat een afsluiter!

Meteor Food Truck - Champignons, marsepein, appel

Kijk, als twee doorwinterde foodies onder de indruk zijn van twee kokerellende heerschappen in een truck, dan wil dat doorgaans iets zeggen. En dan hadden ze hun puike Peugeot J7 niet eens bij! Geweldig gegeten, bijzonder fijne wijntjes, ongedwongen sfeer... een avond van jewelste met andere woorden. Meer van dat in 2014!

Martini Bar Antwerpen

Niet dat men op het Antwerpse Zuid om een hippe bar verlegen zat, maar net zoals dat met een 'well crafted cocktail' het geval is kan er altijd wel eentje bij. En dat treft want in de Scheldestraat kan je sinds afgelopen weekend terecht in de nieuwe Martini Bar. 

Martini Bar Antwerpen

De gouden bar - en bij uitbreiding de volledige inrichting - straalt de nodige luxe uit en eerlijk, van het Italiaanse huis achter deze wereldvermaarde vermout zouden we niets minder verwachten. Voor hun 50ste verjaardag lanceerden ze eerder dit jaar met evenveel stijl hun felbegeerde Martini Gran Lusso, nu is er dus de bar. Geen pop-up bar, maar wel eentje die permanent zijn intrek neemt aan de metropool aan de Schelde.

Martini Bar Antwerpen

De avond inzetten deed ik met een heerlijk bittere 'Martini Adonis', eentje met Martini Gran Lusso, Fino Sherry, Pedro Ximenez 30Y en sinaaszest in het glas. Eentje voor de liefhebbers, die ze hier ongetwijfeld met hele drommen over de vloer zullen krijgen.

Wij baanden ons door de verleidelijk ogende massa - lust was nu eenmaal het thema du jour - richting bar voor een volgende bestelling. Met Dieter Van Roy staat er trouwens niet de eerste de beste barman 'behind the stick'. Zijn 'El Presidente' (Bacardi 8 años, Martini Gran Lusso, Orange Curaçao) ging er vlotjes in, al wordt het ongetwijfeld de 'Boulvardier' (Jack Daniels, Martini Gran Lusso, Martini Bitter) waarvoor ik terug richting Martini Bar keer. 

In de Martini Bar - Scheldestraat 11 in Antwerpen - kunt u niet alleen terecht voor cocktails volgens de regels van de kunst, ook fingerfood hoort tot het repertoire. Italiaans getint, wat had u gedacht!

foto's © Johan Van Droogenbroeck

Eden's Plantable Paper - een kerstcadeau met een twist

Het is niet de eerste keer dat ik hier op de loftrompet kom toeteren omdat ik op mijn favoriete crowdfundingsite Kickstarter een leuk projectje heb gezien, de laatste keer zal het ongetwijfeld ook niet zijn. Mijn favoriet-du-jour is Eden's Paper, een Brits initiatief dat de Kerstdagen - de periode bij uitstek om cadeautjes uit te delen - zonder twijfel net dat extraatje geeft.

 

Eden's Paper is basic vormgegeven inpakpapier - kijk, groentjes - met een twist. Je kunt het namelijk planten met als eindresultaat, het groentje dat op het papiertje staat. De Bartels en Wimmen onder u zouden al lang doorgeklikt moeten hebben.

 

Eden's Brocolli Paper

 

Mag ik voorstellen ook enkele cadeautjes voor jezelf in te pakken? Of beter nog, een cadeautje voor uw vriend 'Sid Frisjes' hiermee in te pakken. Kwestie van zelf aan de slag te kunnen gaan.

 

Stap 1, cadeautje uitpakken - stap 2, papier in potgrond 'planten' - stap 3, water toevoegen - stap 4, playing the waiting game. Zo simpel kan het zijn!



How to plant Eden's Paper!

En waarmee kunnen we dan zoal aan de slag hoor ik u denken? Wel, er zijn verschillende variëteiten waaronder wortelen, brocolli, ajuintjes, tomaten en pepertje. Kostprijs? 5 Britse ponden voor 1 vel, 14 voor 3 - kijk, u doet al profijt - en 20 voor 5 vellen. 't is eens iets anders dan gewoon, saai inpakpapier. Thuis afgeleverd nog voor de Kerstdagen alzo verzekert men ons!

Trente, Leuven - Foodbloggers aan de dis

Mag het verbazen dat je me zowat altijd een plezier doet met een restaurantbezoekje? Met de vriendin, vrienden, famillie of waarom ook niet, alleen. De keuze van het restaurant, de reservatie, het aftellen naar het effectieve bezoek... awel, ik vind dat plezant!

Vorige vrijdag stond er nog eens een etentje met enkele foodbloggers op het programma. Van het gezelschap dat in 2012 bij Chez Lucia de voeten onder de tafel wist te schuiven bleek ik de enige die opnieuw present tekende. Vergeleken met de twee laatste 'foodie dinners' in respectievelijk Veranda en Coeur d'Artichaut was de opkomst deze keer misschien wat mager maar hey, er waren drie nieuwe gezichten bij en dat is altijd leuk. Plaats van gebeuren, het eerder bezochte Trente in Leuven.

Een late vogel, een glas champagne en het obligatoire kennismakingsgebabbel mag er dan voor zorgen dat ik absoluut niets weet te zeggen over de twee geserveerde amusehapjes, de rest van de menu was ik wel volledig bij de pinken.

Starten deed het gezelschap met een mooi gepresenteerd bordje waarin 'haring, vitelotte, zure room en dille' de hoofdviool mochten spelen. Zo'n stukje haring weet ik altijd wel te smaken en een zwarte truffelaardappel, dat oogt altijd bijzonder mooi. Naar mijn mening had men iets royaler mogen omspringen met de zure room. Het gerecht miste net dat beetje fraîcheur en die truffelaardappelen  die wel eens wat droog durven zijn, die waren daar ongetwijfeld ook mee gebaat.

Trente - haring, vitelotte, zure room en dille

Dat de schelvis uitverkocht bleek was niemand van de 8 foodies een zorg. Met mooi gegaard stuk kabeljauw als waardige vervanger in combinatie met 'boterraap, mosterd en oude Geuze' kregen we het tweede gerecht voorgeschoteld. Die gegaarde mosterdzaadjes vallen ten huize coolinary altijd in de smaak dus dat zat alvast snor. Het boterraapje wist ik wel te smaken al was het volledige tafelgezelschap het er roerend over eens, de kruiding van het gerecht was wat aan de flauwe kant.  

Trente - kabeljauw, boterraap, mosterd, oude Geuze

Met drie waren we om  de optionele gang met 'foie gras, witloof, chichorei en cacao' aan ons te laten passeren, de hieraan gepairde wijn lieten we ons dan weer met plezier welgevallen. Pluim trouwens voor de kundige uitleg van de sommelier. Niet alleen over de wijn, maar ook over de geserveerde gerechten.

Als er op het hoofdgerecht, een compositie van 'hert, rode biet, braambes en peperkoek' iets aan te merken viel, dan wel de bescheiden portie. Niet zozeer het vlees, correct gegaard, maar wel de garnituur die voor een hoofdgerecht als pover ervaren werd. Op de smaak viel gelukkig niets af te dingen!

Trente - haas, rode biet, braambes en peperkoek

Kiezen tussen kaas en dessert, ik ben daar geen fan van. Doe mij maar gewoon beiden als het even kan. Met plezier liet ik dan ook die foie aan mij voorbijgaan om in de plaats een kaasbordje met 'manchego, kikkererwt en dooierzwam' in de plaats te krijgen. Een keuze die ik me geen seconde zou beklagen trouwens. Twee mooie brokken heerlijke manchego, zilt en nootachtig van smaak... een winnertje!

Trente - manchego, kikkererwt, dooierzwam

Afsluiten deden we met een dessert met 'butternut, mandarijn en praliné' als hoofdrolspelers. Een  mogelijk verrassende combinatie voor sommigen, maar van een lunch in het Gentse Volta weet ik dat dit een gouden - of liever oranje - combinatie is. Mooie praliné, zachte butternut maar mandarijn, fris zuur noch zoet, ik heb ze amper tot niet geproefd. Los daarvan, nog altijd wel een meer dan ok dessert hoor.

Trente - butternut, mandarijn en praliné

Trente, zo twee jaar na mijn eerste bezoek, ik keek er eerlijk gezegd wel naar uit. En als het hart dan toch op de tong ligt - ik spreek louter voor mezelf - dan moet ik bekennen dat mijn verwachtingen niet volledig ingelost werden. Waren de verwachtingen te hoog of lag de afwezigheid van chef Kwinten De Paepe  - een cateringopdracht zo werd ons verteld - mogelijk aan de basis, wie zal het zeggen?

Met een positieve noot afsluiten, waarom ook niet. Leuke nieuwe mensen leren kennen, waarvan er twee op de koop toe uit de Kempense klei getrokken bleken te zijn. Kempisch overwicht, dat belooft voor een volgend 'foodie dinner' denk ik dan.

Lidl stunt via Jeunes Restaurateurs d'Europe





Dat je bij de verschillende restaurants welke aangesloten zijn bij de Jeunes Restaurateurs d'Europe (JRE) een geweldige avond kunt beleven, dat is al langer geweten. Hun Sinterklaasactie, waarbij mensen gratis konden reserveren om te genieten van een viergangenmenu met aangepaste wijnen welke vorige vrijdag 's ochtends met een minimum aan reclame werd gelanceerd, was dan ook een schot in de roos.

 

Binnen de kortste keren was elk beschikbaar plaatsje uitverkocht! Gratis blijft gratis natuurlijk, en het invullen van een korte enquete, dat neemt iedereen er dan toch voor lief bij, niet? En al bleek JRE zo vriendelijk geweest te zijn twee plaatsjes voor mij te reserveren in restaurant Vin Perdu in Oud-Turnhout, wegens een reeds eerder gepland etentje in restaurant Trente in Leuven met enkele foodbloggers, kon ik niet van de partij zijn.

Jammer, maar niet voor de wederhelft die deze gelegenheid niet aan zich liet voorbij gaan en een vriendin inviteerde voor een avondje culinair genot. Meer dan goed gegeten wist ze me 's avonds te zeggen. Geen addertjes onder het gras trouwens en die enquete, die stelde uiteindelijk ook niet veel voor. Amper een A4'tje!
 

 

Heel even heb ik nog mijn hoofd proberen te breken over deze actie van de Jeunes Restaurateurs d'Europe. Mogelijk een manier om een occasioneel vrij tafeltje op vrijdagavond te verkopen en in de tussentijd een pak reclame te maken, verder kwam ik niet. En reclame werd er inderdaad gemaakt en niet enkel voor de deelnemende restaurants!

 

De gehele actie, zo mag nu blijken, die is op poten gezet door niemand minder dan Lidl. En hoe halen zij daar dan voordeel uit hoor ik u denken? Wel simpel, de deelnemende restaurants kookten die avond exclusief met procucten uit de Lidl supermarkt. Van het zout tot de wijnen! Koppel daaraan de waarderingscijfers die uit de enquete naar boven kwamen - het totaalpakket scoorde maar liefst 4,7 op 5 - en dan kan je spreken van een meer dan geslaagde blitzcampagne.

 

Het enige wat mij weerhoudt om hier van 'een echt geweldige stunt' te spreken - en ja ik heb dat woord in de titel gebruikt - is misschien wel het feit dat mensen op restaurant niet altijd volledig recht voor de raap zijn, zeker niet als ze zich net volledig gratis tegoed hebben gedaan aan een overdaad lekkers. Nu ja, feit dat het schriftelijk was maakt kritiek geven natuurlijk wel een stuk makkelijker.

 

Wat dan wel een geweldige stunt is? Wel, datgene dat Lidl in Zweden uit hun mouw wist te schudden. Een hip pop-up restaurant genaamd Dill (heb je hem?) in Stockholm openen, hier een hype rond creëren, 60 euro voor 9 gangen aanrekenen, 3 weken aan een stuk volledig uitverkocht zijn en op het einde van die rit met exact dezelfde boodschap op de proppen komen: er werd hier alleen met producten uit Lidl gekookt!

 

Lost Stories: Hendrick's Gin

Laat december maar eens in het teken staan van de 'Lost Stories', mooie dingen die om één of andere reden de blog net niet gehaald hebben. Gebrek aan tijd, computerproblemen of ronduit tamzakkerij... feit is dat er hier nog dingskes in 'draft' staan die mijn onverdeelde aandacht verdienden. En de uwe!

Toen ik een jaar geleden mijn Ginvent Kalender aanbrak dacht ik dat die 'gincraze' wel aan zijn hoogtepunt zat. Als ik daarop terugkijk kan ik alleen maar concluderen dat ik fout was. Gin met de bijhorende tonics is nog altijd zo hip als maar kan zijn. Zo hip zelfs dat het de initiële hipsters danig op hun heupen werkt. "I drank gin before it was cool", je kent dat!

Na een glas ofzo heb ik voor mezelf uitgemaakt dat heel die tralala de schuld is van Hendrick's Gin. Niet dat het nodig was deze fijne gin in kenmerkende donkere fles onder de loep te nemen, maar ik deed het lekker toch.

Hendrick's Gin onder de loep

De fles, de feel, de website, het doet allemaal anders vermoeden maar Hendrick's is wel degelijk een vrij nieuwe gin,  in 1999 ontstaan in godbetert een whiskyfamilie. Niks rijke gingeschiedenis, maar wel een bijzonder goed oog voor smaak, marketing en vooral, de combinatie van de twee.

Gin en tonic, een gouden combinatie. Mensen uit mijn generatie, generaties ervoor en in mindere mate generaties erna linkten de hip afgekorte G&T zonder meer aan Gordons London Dry en Schweppes. Een niet te doorbreken hegemonie zo leek het want in elke bar waren deze twee merken aanwezig. Tot het obligatoire bijhorende schijfje citroen in twijfel werd getrokken...

Hendrick's Gin Invitation

Al gehoord van die Hendrick's? Dat wordt geserveerd met een schijfje komkommer! Komkommer, goed gelachen hoor. Enige terughoudendheid was op zijn plaats maar die komkommer, misstaan deed hij niet. Dat de aparte fles een welkome verademing in de barkast bleek, dat is mooi meegenomen. De manier waarop Hendrick's een even uitgekiende als subtiele campagnemachine op gang bracht, dat was het winnertje.

Mysterieuze uitnodigingen voor de happy few, hartvormige komkommers met Valentijn, dingen die over de tong gaan, net als die verdraaide komkommer. We zijn zelfs zover dat nieuwe puristen in een vlaag van overmoed durven beweren dat je Hendrick's niet zonder komkommer mag drinken. Of erger, dat elke gin tonic met een schijfje komkommer geserveerd dient te worden. Of hoe een simpel schijfje komkommer een landschap in no time hertekent. Je moet het maar klaar krijgen!

Schijfje komkommer met gelei van gin

Waar gaat dat heen, waar gaat dat heen? Koffiedik kijken gok ik, al kun je er niet omheen dat zowat elke supermarkt of drankenhandel minstens 10 verschillende gins in hun gamma heeft staan. De ene nog hipper dan de andere en allemaal best met een ander garnituurtje te drinken. Onlangs in een lokaal ijssalon gemerkt dat ze een ginkaart hadden. In een ijssalon, doe maar eens gek!

En terwijl iedereen zich blind staart op het nieuwste garnituurtje dat bij voorkeur een kleine aardverschuiving in hun voordeel tewee brengt zijn ze bij Hendrick's op expeditie geweest. In onherbergzaam gebied nieuwe botanicals ontdekken. Je weet maar nooit.

Of ze komen met Quinetum op de proppen, een productje zo exclusief als de pest in een hermetisch afgesloten laboratorium. Licht siroperig, bitterzoet met toetsen van limoen, roos (hoe kan het ook anders), lavendel... Niet te koop, waardoor ik er donder op durf zeggen dat je er toch naar op zoek gaat.

Hendrick's Quinetum - a Quinine Cordial

Nee, bij Hendrick's doen ze dat goed. Wees maar zeker dat ik opnieuw even enthousiast ben als een kind op Sinterklaasdag, de volgende keer dat er een enveloppe met een mysterieuze zwarte Hendrick's zegel in de bus zit!



Balls & Glory - Antwerpen

Voor de mensen van 't Stad die het mogelijk ontgaan was - je weet maar nooit, druk bezig hip zijn - sinds kort is er een vestiging van het verdraaid fijne Balls & Glory in de koekenstad te vinden. Liefhebbers van de betere gehaktbal reppen zich maar beter in een rotvaart richting De Markt in het Felixpakhuis aan de Godefriduskaai.

 

Balls & Glory - Antwerpen

Mooi pand, leuke inrichting, heerlijke ballen, geweldige vullingskes, zalige stoemp en to top it off, sauskes om u tegen te zeggen. Give the city what it wants, en dat bleken ballen te zijn. Glorieuze ballen!

Ondertussen in de Home Bar

Hoe zou het ook alweer zijn in de Home Bar? Goed durf ik zo denken. De feestperiode komt eraan en daar is meestal toch wel wat drank mee gemoeid. Gooi nog een reisje naar Londen in de mix en dan weet je dat ondergetekende van allerhande lekkers gaat nippen in The Artesian en 69 Colebrook Row. Toekomstmuziek, maar ondertussen hebben we niet stilgezeten.

 

Zo was er een korte cocktailworkshop in het Gentse Café Théatre waar ons de beginselen van het shaken, stirren, muddlen en throwen uit de doeken werd gedaan. Zelf aan de slag? Misschien hier nog even bijlezen dan.

Café Théatre

Laat die snotneuzen gerust hun ding doen maar vodka, dat kun je wel degelijk met iets anders dan Red Bull combineren. De vrienden van Absolut bonden de kat de bel aan en kwamen op de proppen met een feestelijk drankje met bubbels waarvan je het receptje hier kunt terugvinden.



Absolut Royal Rocket

Cocktails en bier, dat is wel degelijk een gouden combinatie. In 2008 reeds verscheen er een boek - doe het eens met bier -  dat de nobele kunst van het shaken koppelde aan een keur van 's lands lekkerste gerstennat. De Lavender Blush op basis van Fruitesse die Margaux Smets van Sips uit haar mouw wist te schudden had trouwens zo in datzelfde boek gekunnen. Ook hier weer een recept en wel eentje dat je hier kunt terugvinden.

Lavender Blush - Margeaux Smets