Met nog 2 werkdagen voor de boeg - een keertje koken voor de schoonfamilie en eenmaal voor de vriendjes - zit 2011 er ei zo na op. Traditiegetrouw blik ik dan even terug op het afgelopen culinaire jaar en ik kan niet anders dan vaststellen dat ik niet te klagen heb. Blijkt dat vriendin en ik het dit jaar een beetje laten hangen hebben als ik het lijstje met bezochte restaurants zo bekijk. Om even snel orde op zaken te stellen. Doorgaans eten wij meer dan gewoon. Gisteren in Eindhoven op de markt - vriendin was op zoek naar stofjes - nog genoten van een potig erwtensoepje met een sneetje roggebrood en spek. Tot twee keer toe zelfs, zo goed was die soep. De portie op de foto is trouwens van vriendin want ik eet geen mosterd. Bwèk!
Het was trouwens collega foodblogger Anniek van Cuberdon & Macaron die de vuur aan de lont stak en me vijf eindejaarsvraagjes voorschotelde. De antwoorden kan je via deze link lezen. Mensen met een doorklikfobie kunnen onder de foto een aangepast jaaroverzicht vinden.
Erwtensoep, roggebrood, spek |
2011 was op culinair vlak een echt topjaar Niet geheel gepland, maar toch een topjaar. Zelden volgden zoveel prachtige eetervaringen elkaar op. Ik moet zeggen dat ik zelfs schrik als ik ze zo op een rijtje zie staan. C-Jean, Trente, The Cube, Bloot, Abantal, Hertog Jan , Pure C, Hof Van Cleve, Volta, Savoury en J.e.f zelfs twee keer. Tikkeltje cliché maar ik ga het toch op het Deense Noma houden als toppunt van het jaar. Niet alleen de hapjes, de menu en de koffie, maar de hele ervaring was gewoon fantastisch. Toen na de maaltijd bleek dat we geen taxi nodig hadden omdat we met de fiets gekomen waren, dwong dat trouwens instant respect af van Noma crew. Simpele jongens wij hoor!
Andere hoogtepunten waren onder andere een bezoekje aan The Flemish Primitives. Ik ben niet direct een grote vleeseter, maar ik heb er met enorm veel plezier deelgenomen aan de ‘Meat Masterclass’. Stuk voor stuk vakmensen, waar vooral Hendrik Dierendonck me is bijgebleven met zijn ‘Rouge De Flandres’. Zoveel bezieling voor zijn vak en zijn product dat die man heeft. Jammer dat St Idesbald nogal ver van Turnhout ligt, anders had hij er sowieso een vaste klant en potentieel carnivoor bij.
Het bezoekje aan kunstenaar / messenmaker Antoine Van Loocke ga ik ook niet snel vergeten. Opnieuw die overweldigende passie! Door en door vriendelijke kerel met een meer dan aangename Gentse tongval, waardoor ik niet anders dan met veel plezier naar zijn met geweldige anekdotes doorspekte uitleg kon luisteren. Nu weet ik maar mooi hoe de muskusos reageert op een aanval van een roedel wolven.
En dan was er nog het hoofdstukje Qlinaria, het barbecueteam waar ik deel van uitmaak. Voor het tweede jaar op rij gingen we met de meeste punten lopen op het Nederlands Kampioenschap Barbecue. En op het Wereldkampioenschap Barbecue gingen we aan de haal met een mooie derde plaats voor het dessert. Op naar 2012.
En wat moet 2012 dan brengen? Meer van dit alles natuurlijk! Leuke en vooral lekkere culi-uitstapjes in goed gezelschap, geweldige restaurantbezoekjes, spannende barbecuewedstrijden, (h)eerlijk eten... die dingen. Verder schijnt het dat ik precies nogal vlot schrijf. Misschien moet ik me hier en daar maar eens vrijblijvend gaan aanbieden. Je weet nooit wat er uit de bus komt. De wereld is aan de durvers. Oh ja, en een rijbewijs halen!
1 opmerking:
wat een pracchtig foodie jaar, voor 2012 hetzelfde gewenst en nog meer!
bonuspunten voor de fiets naar Noma :)
Een reactie posten