Stars, Food & Art

6 & 7 november is Amsterdam de place to be voor gourmands, gastronomen en sterrenjagers. In het prestigieuze hotel Sofitel The Grand vindt er voor de derde keer alweer het culinaire evenement Stars, Food & Art plaats. Tijdens 2 avondservices zullen 13 gerenommeerde chefs, goed voor maar liefst 29 Michelin-sterren, een 6 gangen menu samenstellen. Indien u aanwezig wenst te zijn dan is er nog steeds de mogelijkheid om te reserveren en wel via volgende link. Hou er wel rekening mee dat aan een dergelijk exclusief culinair top event een prijskaartje hangt en wel eentje van 650 €, wijnen incluis. Mocht u dit een ietsje te decadent vinden, een substantieel deel van deze couvertprijs gaat naar de Amsterdamse afdeling van het Nederlandse Rode Kruis.



Zijn van de partij:

Antoine Westermann, Le Buerehiesel (Strasbourg, Frankrijk) ***
Frederic Anton, Le Pré Catelan (Parijs, Frankrijk) ***
Michel Portos, Le Saint James Bouliac (Bordeaux, Frankrijk) **
Philippe Etchebest, Hostellerie Plaisance (Saint Emilion, Frankrijk) **
Emmanuel Renaut, Les Flocons de sel (Megève, Frankrijk) **
Sergio Herman, Restaurant Oud-Sluis (Sluis, Nederland) ***
Christian Sinicropi, Restaurant la Palme D’Or (Cannes, Frankrijk) **
Mohammed Elharouchi, Solo (Gorinchem, Nederland) *
Giovanni D'Amato, Il Rigoletto (Reggiolo, Italië) **
Patrick Jeffroy, Restaurant Patrick Jeffroy (Cantarec, Frankrijk) **
Patrick Gauthier, Restaurant La Madeleine (Sens, Frankrijk) **
Hans Välimäki, Restaurant Chez Dominique (Helsinki, Finland) **
Jonnie Boer, Restaurant De Librije (Zwolle, Nederland)***

Een andere optie is The Grand Carousel of Senses, zaterdagmiddag in hetzelfde Sofitel The Grand. Op dit unieke middagevent worden alle zintuigen op scherp gesteld tijdens een interactieve ontdekkingsreis langs wijn, spijs en emotie. Jonnie & Thérèse Boer van Restaurant De Librije *** uit Zwolle nemen hier het culinaire voortouw. Bijgestaan door een DJ Steef, een slagwerker, zangeres Eva Van Manen en geur dj Dr Perfume zullen zij u per emotie naar een zintuiglijk hoogtepunt begeleiden. Tijdens ‘De Carousel’ worden volgende emoties geserveerd.

Sensueel
Stoer
Extravagant
Sereen
Nostalgie

De overige 12 chefs zullen trouwens ook aanwezig zijn, altijd bereid om hun mening en visie te delen omtrent de 5 geserveerde emoties. Voor 165 € kan u ook hier van de partij zijn, reservatie is verplicht. Ik ben alvast reuze benieuwd wat Jonnie Boer me zal serveren… en/of Gault Millau's nieuwbakken 20 op 20 chef Sergio Herman eens vriendelijk in de lens wil lachen.

Extra vierge olijfolie

Fietspech is hatelijk, zeker als je afhankelijk bent van je stalen ros. Sinds enkele dagen doet een occasioneel snerpend geluid ter hoogte van mijn trapas mij er aan denken dat ik dringend een bezoekje moet brengen aan de fietsendokter. Snerpend is trouwens een understatement, want het geluid van ijzer op ijzer snijdt door merg en been. Gisterenavond ter hoogte van de Oosthovense weilanden huilde mijn trapas zo krachtig dat alle duiven die in de wijde omgeving rustig aan het scharrelen waren ijlings het luchtruim opzochten. Voetgangers schrikken zich een hoedje, medefietsers kijken verbaasd om en ik werp verontrustende blikken naar de schuldige trapas als er weer zo'n onverwachte uitbarsting komt. Een oplossing dringt zich op Jeeves, en snel een beetje!

De oplossing is de fietsenmaker, zoveel is duidelijk maar om daar te geraken heb ik een noodoplossing nodig. Eentje zo sluw dat ik er toch nog iets van op m'n foodblog kan posten zonder me druk te maken dat de link met eten wel heel ver zoek is...

Deze ochtend dus een goede fles extra vierge olijfolie genomen en de trapas rijkelijk besprenkeld met het gulden vocht als ware het een fris groen slaatje. Heel even jammerde de fiets nog lichtjes om zich vervolgens in een hemels stilzwijgen te hullen. Extra vierge olijfolie, geïmporteerd uit Mallorca (of all places) is een wondermiddel.

Gault Millau 2010

Voor enkele chefs zullen er weer enkele spannende dagen en slapeloze nachten opzitten. GaultMillau is namelijk op de proppen gekomen met zijn nieuwste editie en zoals steeds gaat dat gepaard met enkele wijzigingen. Akkoord, de top 3 van Gault Millau blijft onveranderd: Zo behoudt 'Hof van Cleve' in Kruishoutem 19,5 op 20, op de voet gevolgd door de 'Comme chez Soi' en de 'Sea Grill', beide met een score van 19 op 20.

Enkele nieuwe stijgers zijn bijvoorbeeld 'Danny Horzeele' uit Lissewege en 'Bartolomeus' uit Heist -aan-Zee. Bij de jonge topchefs worden Thierry Thijs van 'Nuance' in Duffel en Damien van Der Hoeven van 'Le Coriandre' in Brussel bekroond.

De titel 'Chef van het jaar' gaat naar patissier Roger Van Damme van 'Het Gebaar', die daarmee Viki Geunes van restaurant 't Zilte' opvolgt. Een opmerkelijke prestatie want zijn op de moleculaire keuken geënte restaurant is enkel op weekdagen open en dan nog uitsluitend 's middags. Hij kreeg trouwens een verdiende 18 op 20.

Tijd voor de nevenklassementen: 'Gastvrouw van het jaar' is volgens Gault Millau Caroline Kleys van 'Rascasse' in Kapellen. 'De Refter' in Brugge is als 'beste brasserie' uit de bus gekomen en 'Clandestino' in Haasdonck als 'het beste groenterestaurant'. En dat men er in de Kempen ook wat van kan bewijzen restaurant 'De Pastorie' uit Lichtaart, met 'het mooiste terras van het jaar' en restaurant 'Potiron' uit Kasterlee, dat bekroond is tot het 'meest kindvriendelijke groenterestaurant'.

Het meest opmerkelijke nieuws echter viel over de grens te rapen. Het restaurant Oud Sluis van Sergio Herman wordt een score van 20 op 20 toegedicht, iets wat geen enkel restaurant hem in de Benelux al voor deed.

De wonderjaren van Sid Frisjes

Plots zijn ze daar, haarscherp. Kleine herinneringen uit het verleden. Vandaag was alvast een gouden dag en hij is nog maar half.

Toen ik deze ochtend door de mondaine stad Oosthoven fietste merkte ik dat ze in de kuiltjesstraat aan de verkavelingen waren begonnen, daar waar vroeger nog weilanden waren. De appelgaard waar er wel eens een appel werd gejat, heeft geruime tijd terug al plaats geruimd voor baksteen en beton. Toen we er een jaar of 25 geleden voorbij de koetjes fietsten deed de mama op algemeen verzoek van haar kroost altijd heel luid een koe na. Niemand die zo goed kon loeien… dolle pret. En als het keuterboertje zijn koebeesten aan het melken was kon je er ook verse melk kopen dus wij met een tupperwaredoos naar het piepkleine melkhuisje om quasi recht van de koe af te tappen. En die melk was nog warm!

De kroost waarvan sprake bestond naast mezelf uit mijn 4 jaar oudere zus Isabel. Als de mama haar befaamde chocoladecake (verdubbel de hoeveelheid chocolade) maakte dan hingen wij aan haar schort om tijdens het proces al te proeven. De ene keer mocht ik de pot uitlikken en mijn zus de kloppers van de mixer, de andere keer was het omgekeerd. Die beurtrol werkte eigenlijk altijd en ruzie werd er dan ook niet gemaakt.

Ook het eten van kreeftensoep ging gepaard met een beurtrol. Dankzij een spaaractie van tankstation Seca waren wij de trotse bezitters van een mooi oosters servies. De kommetjes daarvan kwamen enkel op tafel als er kreeftensoep (uit blik) gegeten werd. Geen idee waarom, maar dat was traditie en net als de chinezen trokken wij traditie niet in twijfel. Het enige probleem was dat er niet lang genoeg gespaard werd waardoor we maar één bijhorende oosterse lepel hadden. Ook hier maakte een simpele beurtrol het verschil tussen een aangename maaltijd en eentje waarbij de kinderen aan het ruziën zouden slaan. Verjaardagen waren trouwens de uitzondering op de regel. De jarige mocht altijd met de oosterse lepel eten.

Beetje mijmeren over ver vervlogen tijden, ik ben er wel fan van.

De fles Megameister gaat naar...

Winnaars kiezen is altijd plezant, of het nu willekeurig is dan wel op basis van motivatie. Om de Megameister in de wacht te slepen moest je mij overtuigen waarom je een goede winnaar zou zijn. Het correcte antwoord op de wedstrijdvraag was een stap in de goede richting.

De naam die we zochten was trouwens Evil Jared Hasselhof, bassist van The Bloodhound Gang. Tijdens optredens ging die nogal gretig "in de Jägermeister", zoals ze dat dan zeggen.

De correcte antwoorden kwamen trouwens allemaal via mail binnen en niet via facebook of via de commentbox. Enkele binnengekomen reacties wil ik jullie alvast niet onthouden.

* Zo was er deze link van een collega blogger. Leuk, maar geen winnaar.
* Akkoord, Wolffenbuttel is een prachtige naam maar ook hier... net niet.
* Vervolgens was er iemand uit Spijkenisse die ei zo na gewonnen had met zijn weetjes over Jägermeister.

* Allemaal hebben ze de duimen moeten leggen voor de persoon die me een mailtje stuurde waarbij vooral de schrijffouten me charmeerden.

"yow sid, het is voor die fles megamaister. Simpel vraag man: evil jeared hasselhoff van de bloodhoundgang natuurlijk; kwatongen beweerden dat het nep was maar wij weten beter.waarom die fles mijn richting opsturen? simpel: niemand heeft daar zoveel geniet van als ik en er kan een goeie foto van komen. Nog een leuke anekdote om u gelijk over de streep te trekken: ik heb op kot ooit een volledige fles op en toen is den TV van de kast gevallen. stuur ze maar op, YOEW"

Van harte gefeliciteerd!

Pralines 4

Gisteren voor de eeste keer met mallen gewerkt. 't Is te zeggen, mogen kijken hoe het werd voorgedaan want ook dat is schijnbaar geen sinecure. Mal correct vullen, lucht eruit kloppen, overtollige chocolade eruit gieten maar ook weer niet teveel en dat alles zonder dat de keuken vol chocolade hangt... Volgende week is het aan ons.

Halve melkchocolade noot, opgevuld met praliné en afgewerkt met een halve walnoot.

Blok melkchocolade gevuld met geroosterde hazelnoten.

Cupje van pure chocolade, gevuld met advocaat en praliné, afgewerkt met een halve pistachenoot

Pralinétruffel met witte chocolade en melkchocoladeschavelingen.


Te laat in de les, geen idee wat er hier naast marsepein nog bij komt kijken.

Win een Megameister

Jägermeister pakte begin oktober uit met een limited edition van zijn sterkedrank: de Megameister. Deze reuzefles van 1,75 liter komt op 5.000 exemplaren uit en krijgt een bijgeleverde tap die het schenken, waarschijnlijk vooral na enkele glaasjes, makkelijker maakt. Voor diegenen die plots uit de lucht komen gevallen… Jägermeister is een populaire kruidenbitter die in 1878 in de Duitse stad Wolfenbüttel voor het eerst werd geproduceerd. Het merk groeit zowel nationaal als international en dat laat dan ook zich in de cijfers opmerken. De verkoop stijgt namelijk al jaren met meer dan 10% per jaar.




Jägermeister is niet alleen een populair drankje op kerstmarkten en winterhappenings… ook op rockfestivals zoals Groezrock en Graspop is/was Jäger de afgelopen jaren te verkrijgen en wel in trendy proefbuisjes. Van de 5.000 exemplaren van deze Megameister zijn er twee in het bezit van Coolinary.be. Eentje ligt in mijn vriezer te koelen voor eigen gebruik, eentje is op zoek naar een nieuwe eigenaar. Mijn grote ‘geven en nemen’ principe, weet u wel. Een wedstrijdje dringt/drinkt zich op…

Zoals steeds mag je in de commentbox, via Facebook en/of per mail (sidfrisjes@gmail.com) een goede reden geven waarom je deze übercoole Megameister zou moeten winnen. Wie ook nog kan melden van welke band de bassist (groepsnaam + naam bassist) er tijdens de optredens telkens een fles Jägermeister doorjoeg maakt net een tikkeltje meer kans.

Zij die niet aan het langste eind trekken kunnen één van de 4498 andere flessen op de kop tikken in één van de volgende warenhuizen: Colruyt, Delhaize, Cora Rocourt en Carrefour.

Lavazza - A Modo Mio

Geven en nemen, zo zit het leven in elkaar. De ene week geef je een halve kilo Godiva pralines weg, de andere week win je zelf een Lavazza espressomachine. Ik wist dat een abonnement op Cook een goed idee was.

Als ik de 'geven & nemen' filosofie ernstig neem, dan is het nu weer mijn beurt om een wedstrijd uit te schrijven. Gezien ik niet de persoon ben om met karma te sollen doe ik dat ook. Coolinary, morgen, winnen... do it!

Truffels part 2

Woensdag chocoladedag! Nuja, dinsdag is chocoladedag maar op woensdag krijgen jullie hier steevast het resultaat te zien van onze noeste arbeid in de avondles.

Splittertruffel: Geroosterde amandelschilfers, hazelnoten, pistachenoten, praliné, witte chocolade & cacaopoeder.

Roomtruffel: Boter, room, witte chocolade, 1/2 vanillestok, pure chocolade, geroosterde amandelschilfers.

Kokostruffel: Suiker, water, glucose, kokos, honing, pure chocolade, melkchocoladeschavelingen

Pralinétruffel: Boter, praliné, melkchocolade, vanillemerg, cacaopoeder, pure chocolade


Cognac Koffietruffel: Boter, fondant, pure chocolade, Cognac, koffiepasta, melkchocolade, pure chocoladeschavelingen

Het pralineren begint al aardig te lopen, het hanteren van de spuitzak wil voorlopig nog niet echt super lukken. Maar we blijven proberen natuurlijk. Zolang de chocolaatjes maar geweldig smaken, lig ik er geen nachten van wakker dat ze niet allemaal exact hetzelfde gevormd zijn.

De Dikke Vegetariër - Mark Bittman

Huisvrouwen hebben ‘Ons Kookboek’, Italofielen zweren bij ‘De Zilveren Lepel’, keukenklunzen kunnen bij ‘SOS Piet’ terecht, en voor de vegetariërs is er ‘De Dikke Vegetariër’ van Mark Bittman. Deze ruim 2.000 recepten tellende kolos heeft zijn naam alvast niet gestolen en heeft de eer en het genoegen het dikste, meest complete vegetarische kookboek te zijn op de culinaire boekenmarkt.

De carnivoren en omnivoren onder ons die bij het lezen van het woordje ‘vegetariër’ al beginnen te huiveren en het liefst zo snel mogelijk willen wegklikken misschien volgende even meegeven. Auteur Mark Bittman kon je op zijn 57ste nog gerust een stereotiepe Amerikaan noemen. Overgewicht, te hoge cholesterol en een bloedsuikerspiegel om u tegen te zeggen. Direct een reden om zijn eetgewoonten drastisch te veranderen, maar niet te drastisch natuurlijk. Van ’s ochtends vroeg tot aan het avondeten kwamen er geen dierlijke producten over zijn lippen. Het avondeten zelf was een momentje om loos te gaan in alles wat overdag ‘verboden’ was. Gaandeweg leerde Bittman zaken zoals fruit, groenten, granen, noten… meer en meer te appreciëren zodat deze ook hun weg vonden naar zijn avondmaal. -25 kg later kunnen we Bittman een geslaagde flexitariër noemen.

Terug naar het boek dan maar. Simpel te bereiden gerechten die naast vegetariërs eigenlijk iedereen kunnen bekoren. Naast je stukje vlees of vis eet je toch ook nog groenten, niet? Wel, dan durf ik hier te beweren dat deze joekel de moeite is om in huis te halen. Met de pompoen op de cover is het zelfs een ideaal oktoberboek. Doen!

Sid Frisjes in Culinaire Ambiance

Ben ik vorige maand domweg vergeten te melden dat ik als ‘lezer van de maand’ in het fijne kookblad Culinaire Ambiance stond zeker. Bijna een volledige pagina mocht ik mijn licht laten schijnen over culinair getinte vragen zoals daar zijn:

Vanwaar de interesse voor koken?
Wat is je favoriete kookboek?
Beschouw je koken als een kunst?
Wat is het laatste kookboek dat je gekocht hebt?
Kan je opkijken naar chefs en zoja, naar wie bijvoorbeeld?
Wat is het laatste wat je uit Culinaire Ambiance heb gemaakt?
Kan je ook genieten van een glas wijn?
Zit je bij een kookclub?
...

Razend relevante antwoorden dat ik gegeven heb, niet te doen. Schermen met ‘helden’ (Leduc & Persoone), ‘Pottenkijken met Coolinary’, koken met ‘Qlinaria’, het zat er allemaal netjes in verwerkt. Lezer van de maand zijn, het is me wat. Een handtekeningsessie op de boekenbeurs dringt zich ei zo na op.

Wildbereidingen 30/09

Een van de voordelen van een avondcursus koken is dat je lekker te eten krijgt. Een van de nadelen van een avondcursus koken is dat je (te) veel lekkers te eten krijgt.

Limousinfilet met snoepjes van libertine, zachte geitenkaas, pompoencrème en krachtige jus met abdijbier

Fazant fine champagne

Gebakken eend, gegratineerde zoete aardappel met 3 kazen, slaatje van witloof met gehakte noten en peer, balsamicoreductie.

En van dat laatste gerechtje heb ik dus amper iets gegeten wegens verzadigd. Misschien had ik van de fazant geen dubbele portie moeten nemen, maar die was zo lekker sappig...

Qlinaria in de Gasthuisstraat

Barbecuekampioenschappen zijn een niet te onderschatten onderneming. Als je op het einde van de rit de rekening maakt blijkt zoiets zelfs behoorlijk wat centjes te kosten. Een spaarvarken is op zijn best als het goed gespekt is, wat direct ook de reden is waarom u dit weekend een delegatie van Qlinaria in de Turnhoutse Gasthuisstraat kan terugvinden.

Verse pompoensoep
Pittige chili con carne
Broodjes chipolata
Kippenspiesjes met limonaise
Witte wijn, rode wijn & cava

Gezellig shoppen en een lekker hapje eten, het kan.