In Bruges

Aangezien ik het niet zag zitten om op een winterse maandagochtend voor dag en dauw de trein van Turnhout naar Brugge te nemen besloot ik zondag om samen met mijn vriendin al te vertrekken. Brugge die skone heeft zijn naam alvast niet gestolen. Gezellig een dagje rondwandelen door middeleeuwse steegjes, kijken naar gezellig ogende huisjes en knappe monumenten… meer moest dat niet zijn. Mooi meegenomen was dat het soldenzondag was. Dat betekende dat binnenspringen in The Chocolate Line, het chocoladehuis van Dominique Persoone ook tot de mogelijkheden behoorde. Zaterdag keek ik thuis nog naar Sjakie en de Chocoladefabriek, een halve dag later voelde ik me thuis in de wondere wereld van de Brugse Willie Wonka. Geen “oompa loompa’s” in de winkel, wel tal van smakelijke creaties. Eén onbewaakt moment… kreeg ik maar één onbewaakt moment om me tegoed te doen aan al deze zoete zonden. Maar ik dwaal af, over chocolade en ganache zal het hier één van de volgende dagen meer dan uitgebreid gaan.

Wandelen, rondstruinen, kuieren, noem het hoe je wilt maar je krijgt er honger van. Uiteraard was ik vergeten te kijken welke restaurants de moeite waren en welke “touristtraps” we moesten mijden. Een door use-it aanbevolen Italiaanse trattoria dan maar. Nergens betere pizza’s gegeten dan in de door TL lampen overbelichte Napolitaanse trattorias dus waarom niet? Omdat Brugge Napels niet is daarom.

Op de antipasti, een selectie fijngesneden vleeswaren was niets aan te merken. Nu kan natuurlijk het kleinste kind een paar schellen hesp en worst snijden. Ik krijg echter nog koude rillingen als ik aan de quattro formaggi terugdenk. De “pizza’s” werden op voorhand op grote bakplaten afgebakken. Bij bestelling werd er een vierkant stuk afgesneden en opgewarmd. Vierkant! Dat wil jandorie zeggen dat het spel slechts aan één zijde korst had. Vier kazen vielen er ook niet te proeven… licht gekruide rubber, dat wel ja. Dan mag je me nog een gratis bordje tiramisu als dessert voor de neus zetten, nooit zet ik daar nog een stap binnen.

De Bottle Shop in de Wollestraat maakte veel goed. Een 75cl fles tripel Karmeliet, die had ik nog niet.