Witte wijn

Afgelopen maandagavond alweer mijn derde wijnles gehad. Het productieproces van witte wijn kwam hoofdzakelijk aan bod en zoals iedereen ondertussen wel weet wordt die gemaakt van het sap van zowel witte als blauwe druiven. Er werden uiteraard ook wijntjes geproefd, alle vijf gemaakt van een andere soort druif.

Tijdens het begin van de les gingen er tien flesjes de klas rond met daarin een welbepaalde geur en wij mochten noteren welke geur het was. Om het ons gemakkelijk te maken stonden de geuren al op het bord geschreven. Gemakkelijk? Vergeet het maar.

Groene appel, tijm, anijs, geranium, kruidnagel, truffel, groene paprika, civette(kat), … Amper vier van de tien had ik juist en wat pijnlijker was, de pisgeur van de civettekat had ik verwisseld met de geur van truffel, nog altijd een van de delicatessen bij uitstek. Misschien toch maar even nadenken voor je mij op restaurant de wijn laat voorproeven.

Ik vind nog altijd dat al die wijnen voornamelijk naar wijn ruiken. Af en toe pik ik al eens een fruitige geur op en om een of andere reden ruik ik overal meloen in. Benieuwd of ik binnen tien lessen al beter geuren kan onderscheiden en er misschien wel een bepaalde druif kan uithalen. In de tussentijd worden de wijnen dus goed, minder goed of niet goed bevonden. Van zodra ik meer over een wijntje kan vertellen zal ik dat niet nalaten, voorlopig moet je het met onderstaande informatie doen.

Voor 4,5 € kan je bij Taste Wines in de Guldensporenlei bijvoorbeeld een vlot wit wijntje kopen, met name de Oude Kaap Chenin Blanc 07. Deze wijn laat zich vlot drinken bij het aperitief, een koud buffet of bij simpele visgerechten. Zuid-Afrika scoort zowel bij mezelf als bij de klasgenoten.

Australië, een ander wijnland uit de nieuwe wereld komt op de proppen met de Thomas Mitchell Chardonnay 2006. Deze frisse witte wijn past ideaal bij visgerechten (onder overheersende roomsaus), wit vlees of pasta, al dan niet met vis. We schenken onze een tweede glas in waarmee we direct besluiten dat het ABC, anything but Chardonnay, voor ons niet opgaat.

Nog een derde wijntje en waarom dan geen uit Duitsland? Akkoord, ik krijg koude rillingen bij een naam als, Schmittiges Grauschieffen 2006, maar de Rieslingdruif bewijst zichzelf hier nog maar eens. Met kreeft, krab of langoustines op de menu misstaat deze wijn niet in het glas. 9 € per fles moet kunnen als je kreeft serveert, maar als drinkwijn net dat tikkeltje te duur.