Saffraan

Gisteren eindelijk gaan eten in restaurant Saffraan in Antwerpen. Eindelijk, want het was al meer dan een jaar geleden dat ik tijdens een workshop van Mashuk leerde hoe je een “korma” maakt. Het is altijd leuk om te gaan eten in een restaurant waar ze “wereldkeuken” serveren, al was het maar om de onbekende geuren die je tegemoet komen als je er binnen gaat en dat was gisteren niet anders.

Als amuse kregen we poppadums en terwijl de inhoud van het schaaltje minderde bestudeerden we aandachtig de menukaart en maakten een keuze:

Shabzi Bazar, mild gekruide verse seizoensgroentjes met kokos, exotische vruchten, rozijnen en cashemnoten.
Tandoori Saffraan, een festijn aan kip, stukjes lamsvlees en scampi’s, gemarineerd in yoghurt en fijne Indische kruiden uit de kleioven.
Newabi Jhinga, mild gekruide scampi’s met kokos, exotische vruchten, rozijnen en cashewnoten.
Nog één vegetarisch gerechtje waar ik de naam van vergeten ben…

Een lekker glaasje huiswijn, rustig wat keuvelen en dan komt het moment dat men je tafel begint vol te zetten met allerlei lekkers. Schoteltjes met rijst, bordjes met naan, een sissende plaat met tandoori, kommetjes met saus, heerlijk dampende gerechten in zwarte pannetjes… er leek geen einde aan te komen. Die sissende plaat met tandoori is trouwens een echte eyecatcher, iedereen kijkt als er zo eentje geserveerd wordt. Het eten zelfs valt best te omschrijven als “fingerlicking good”, iets wat ik, gezien we op restaurant zaten, achterwege heb gelaten. Het sausje heb ik wel opgelepeld en toen de tafel afgeruimd was heb ik mezelf en 2 andere disgenoten erop betrapt stiekem gemorste restjes rijst te eten.

Het kookboek van Mashuk, “Garam Masala” heb ik direct gekocht (al dikwijls vastgehad maar nu kon ik niet meer weerstaan). Jammer dat we snel weg moesten, anders had ik nog even een babbeltje kunnen maken met de chef en hem het boek laten tekenen. Volgende keer misschien.