Dat er in 2014 goed gegeten zou worden, dat stond in de sterren geschreven. 2014 werd op mooie wijze afgetrapt met een gesmaakt etentje in het Gentse restaurant Publiek. Afsluiten deden we dan weer met een bezoek aan de Upper Room Bar, het zintuiglijk pretpaleis gevestigd op de eerste verdieping van The Jane. Dat Publiek dit jaar (net als The Jane) een ster van Michelin kreeg, vond ik alvast even verrassend als verdiend. Een keerpunt voor de rode gids? Het zalige brood en boter in Publiek, daar begon het allemaal mee en dan nog ging het crescendo. In mijn ideale menu van 2014 mag dat brood en die boter gerust op tafel staan!
 |
| Restaurant Publiek, Gent - Brood & boter |
Ik denk niet dat ik ooit bewust op zoek ging naar restaurants met een ster, dat gebeurde gewoon. Omdat het verhaal volledig klopte of de keuken zo aansprak. In de Wulf is een mooi voorbeeld van zo’n restaurant waar het plaatje klopt. Dat ligt in een godvergeten gat, is dik twee uur rijden van Turnhout maar zo de moeite waard. Ondertussen ietsje prijziger dan voorheen, maar je krijgt wel waar voor je geld. Verkozen ook tot Europees restaurant van het jaar, om maar iets te zeggen. Gerechtjes geserveerd op 'een beestenkop'... geweldig!
 |
| Restaurant In de Wulf, Heuvelland - Beestenkop |
Ook restaurant Bartholomeus en De Pastorale stonden vorig jaar op het menu. Net als De Jonkman trouwens, waar we onder de noemer ‘Vrijdag Visdag’ konden genieten van een avondje Noordzee. Bij Bartholomeus was ik weg van de ‘Hopscheuten, zeetong, postelein en ei’. Allemaal top, en als kers op de taart werd mijn instagramfoto van dit gerecht door de toeristische dient van Knokke Heist opgepikt voor een campagne. Nice!
 |
| Restaurant Bartholomeus, Heist-aan-Zee - Hoppescheuten |
In 2014 kon je onmogelijk buiten de trend ‘Bistronomie’. Een toegankelijke keuken, eerlijke producten en dat alles in een heerlijk ongedwongen kader… meer moet dat niet zijn. Vergeet gesteven tafellinnen en obers in driedelig kostuum, ruwe houten tafels, een t-shirt en sneakers gekoppeld aan vakkennis zijn ook ok. Onze favoriet – vlak bij de deur, nogal wiedes – blijft Lewis in Hoogstraten, maar mochten pakweg Souvenir (Ieper), Simple (Utrecht), Manfreds & Vin (Kopenhagen) of Pony (Kopenhagen) vlakbij gelegen zijn, we zouden er de deur plat lopen.
 |
| Restaurant Souvenir, Ieper - Kabeljauw, bloemkool, broccoli |
Bistronomie van tijdelijke aard – ja, pop-ups blijven cool – vonden we onder meer terug met Radar in Mechelen en Yellow in Brugge. Nu mag ik al een aardig aantal ‘Vitello Tonato’ hebben weggelepeld, die van de hand van Gert De Mangeleer kende zijn gelijke niet. Top!
 |
| Bistro Yellow, Brugge - Vitello Tonato |
2014 was ook het jaar dat Noma opnieuw werd verkozen tot ‘Beste restaurant van de wereld’. Veelzeggend en eigenlijk ook weer niet. Absolute topklasse, laat daar geen misverstand over zijn. Van ons tweede bezoek zijn er ongtwijfeld weer een pak gerechten en anekdotes die ook binnen enkele jaren nog over de tongen gaan. Wanneer at u bijvoorbeeld nog eens mieren op restaurant? Los daarvan was dit opnieuw niet onze meest memorabele maaltijd van het jaar. Maar wel top!
 |
| Restaurant Noma, Kopenhagen - Tartaar met mieren |
En 2015? Dat zien we volgend jaar wel weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten