In de winkel de etiketten van verpakkingen afspeuren naar E-nummers en dergelijke, mijn vriendin is daar nogal goed in. Ja, ten huize Coolinary wordt er behoorlijk bewust gegeten. Voor diegenen die graag nog een stapje verder gaan heeft de in Australië residerende Brit James Kennedy een opsomming gemaakt voor de 'chemische samenstelling' van enkele dagdagelijkse producten.
Huiver je bij de gedachte dat er E306, E101, E160a, E160c op je bord komt en dit in combinatie met een handvol suikers (Maltose, Sucrose, Fructose, Lactose..) een resem zuren en wat heb je zo nog meer? Best geen scharreleitje meer eten dan!
 |
| De samenstelling van een simpel eitje |
Van hetzelfde laken een broek wat een banaan betreft. Een duizelingwekkende opsomming van wat deze geliefde kromme vrucht ons allemaal te bieden heeft. De zeven klontjes waar men bij een banaan steeds naar verwijst staan er niet tussen maar de suikers, zuren, kleur- en smaakstoffen zijn volop aanwezig.
 |
| De samenstelling van een simpele banaan |
En ook bij een rode biet is het niet anders. In tegenstelling tot een ei en een banaan - die bestaan 'slechts' voor een luttele 75 % uit water - bestaat de rode biet voor maar liefst 87 % uit water. 87 %, dat wil zeggen dat er maar 13 % ruimte is voor andere toestanden.
 |
| De samenstelling van een simpele (Australische) rode biet |
Rest nu enkel nog de vraag waar ze bij een ei of een tros druiven de sticker met dat gigantische lijstje ingrediënten gaat kleven. Of toch maar liever rechtstreeks op 'de verpakking' geprint? Gekker moet het niet meer worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten