Flemish Food Fest

Afgelopen zondag was het zover, Flemish Food Fest aan Dok Gent. Zeggen dat menig lekkerbek er maar wat naar uitkeek was een understatement, het bordje uitverkocht diende immers enkele dagen voor de start van het event reeds opgediept. Van 11h tot 19h zou er hier allerlei appetijtelijks uit de hoge hoed van een rits hippe chefs getoverd worden en dit op initiatief van die drie aan Gent gelieerde chefs die we maar beter niet meer de Flemish Foodies noemen.

Tot zondagochtend keek ik dit culinaire uitje maar wat graag tegemoet. En toen werd ik zo rond de klok van 9 uur wakker in de Desselse velden na iets wat het best te omschrijven valt als 'een hazenslaapje'.  Vierentwintig uur Graspop, dat doet iets met een mens! Ach, als er een 'rock 'n roll kitchen' beloofd wordt, dan verschijn ik tenminste als een fucking rocker aan de feestdis, met een flink stuk in mijn....

Dertig euro betaalden we voor ons inkomticket, waarvoor je 15 bonnetjes in de plaats kreeg. Zij die snel tellen weten dat je maar liefst 7 hapjes kunt eten als ze twee bonnetjes voor één hapje rekenen. Tot zover de theorie!

Bij aankomst in de eerste de beste rij gaan staan om een half uur later een eerste hapje te bemachtigen, 'een brioche met koolzaad en een stukje gerookt vlees'. Hiervoor sloeg Pieter Lonneville van Tête Pressée de handen in elkaar met de coolste butcher van de kust. Hendrik Dierendonck zelf stond achter de Green Egg, zijn slagersschort voor de gelegenheid ingewisseld voor een T-shirt en truckerspetje. Het broodje was zalig zacht van structuur, het vlees voorzien van een subtiele rooksmaak. Winnertje in mijn ogen was het knisperend frisse selderslaatje dat erbij geserveerd werd. Een mes was trouwens handig geweest!

Brioche met gerookt vlees -  Pieter Lonneville / Hendrik Dierendonck

Rustig op een bankje zitten, wat staren naar de opgekomen massa, net wat mijn kater nodig had! En wat cola en bruiswater. Niet direct hoe ik me deze dag had voorgesteld maar toch, eigen schuld, dikke bult. Ann was ondertussen komen bijschuiven met een stukje 'gegrilde venkel' van Davy Schellemans (Veranda). Het was te denken dat ze bij één van haar favo restaurants als eerste zou aanschuiven om er haar eerste hapje te scoren. En op de koop toe nog vegetarisch ook! Lekker naar't schijnt maar een tikkeltje dradig. Een mes was handig geweest liet ik mij vertellen.

Gegrilde venkel - Davy Schellemans

Het begon ons een beetje te dagen, de aanhoudende massa die zich aan de verschillende barbecues opdrong bleek geen plotse middagopstoot, dit waren mensen die waar voor hun geld wensten. Terecht natuurlijk, maar doe het toch een beetje rustig aan denk ik dan. Mijn goed gezelschap had zich ondertussen een retourtje gekocht richting barbecue en kwam aanzetten met twee 'gegrilde komkommers'. Een weliswaar intrigerend hapje dat ik wegens 'interne strubbelingen' aan mij voorbij liet gaan. Mooi gepresenteerd, verrassende smaken... Gek wel dat een mes in geen Gentse velden of wegen te bespeuren viel.

Gegrilde komkommer

Wel ja, Filip Claeys heeft bij mij in het verleden voldoende indruk gemaakt om die ellendige kater even te doen vergeten. Ik hijste mezelf in de rij richting 'gegrilde langoustines' en moest niet al te lang wachten alvorens ik bediend werd. Voor zover ik enig besef van tijd had! Prutsen, pulken en genieten. Op het Belgisch Kampioenschap Barbecue dit jaar moeten we er vol mee aan de bak, er valt een titel te verdedigen.

Gegrilde langoustine - Filip Claeys

Wij hadden al lang de kaart getrokken van de vriendschap. Eten was geen prioriteit meer, rustig keuvelen genoot onze voorkeur. Dat de drukte wel zou afnemen maakten we ons wijs, iets wat niet veel later ook bleek te kloppen. Lang niet iedereen was volgepropt met lekkers, het eten was gewoon op. Op het pitoreske markt, aan de toog... dat waren de plaatsen waar je na 16.00 h de meeste chefs kon terugvinden, jammer genoeg niet meer achter de barbecues.

Jammer inderdaad, want het zag er naar uit dat ik het gegeven 'Sid Frisjes' terug een beetje onder controle wist te krijgen. Aan het standje van Eat Love Tastings merkten Ann en Steven nog wat bedrijvigheid op en na een smeekbede van de vegetariër wisten zij de drie allerlaatste hapjes in de wacht te slepen. 'Gegrilde courgettes' met een pittig sausje. Dat er geen mes voorzien was, daar maalde niemand nog om.

Eat Love Tastings

Een dessert van Sander Goossens en Martijn Bauwens, daarvoor wil ik mij - kater of niet - met plezier in de rij zetten, iets wat ik ergens in de loop van de namiddag dan ook deed. Het is te zeggen, van een rij was er aan zijn stand op dat ogenblik lang geen sprake. Een verfrissend ijsje bij een stralende hemel, dat doet wonderen. Gooi daar nog wat vlierbloesemkappertjes, bosaardbeitjes en een krokantje in de mix en deze jongen komt geheid terug. Top!

Vlierbessen boven! Sander Goossens Martijn Bauwens

Het moment van de ommekeer was aangebroken, mensen begonnen af te druipen. Ik zag lachende gezichten, allicht van diegenen die zich tot flink wat hapjes wisten te worstelen. Misnoegde mensen ook die vonden dat ze geen waar voor hun geld hebben gekregen. Dan waren er nog de mensen die de bonnetjes inruilden voor flessen drank en zij die ze bij het verlaten van het terrein gewoon uitdeelden (bedankt Iris, bedankt Kris) aan laatblijvers.

Wij zagen er geen graten in om opnieuw aan te schuiven aan het rode bestelbusje van Sander Goossens, die in tegenstelling tot zijn collega's als enige nog aan recordtempo dessertjes aan het uitserveren was. Bonnetjes te over dus en voor drie extra dessertjes draai ik mijn hand niet om. Toen wij uiteindelijk besloten Gent in te wisselen voor Turnhout waren Sander en Martijn nog steeds 'buzze aan het geven'. Zonder enige twijfel, het heldenteam van de dag.

Sander Goossens en Martijn Bauwens

De eerste editie van Flemish Food Fest was er eentje met vallen en opstaan, ik denk dat niemand dat gaat betwisten. Een slachtoffer van eigen succes! Dat 's avonds nog een Gelinaz-luik aan de avond gebreid werd heeft allicht niet geholpen, van de 2000 aanwezige foodies was slechts een handvol bereid gevonden zo'n 600 € neer te tellen voor dit exquise galadiner. Mijn god ik had er graag bij geweest, maar niet die zondag, niet met die graspopkater. Volgend jaar opnieuw, en nodig dan in één keer ook dat barbecueteam uit Turnhout uit jongens! Rock 'n Roll wij hoor!