Arlecchino, Ristorante Italiano

Geen idee hoe het komt, maar al te vaak ga ik niet eten in een Italiaans restaurant. Afhaalpizza, daar durf ik me wel eens aan bezondigen maar de betere Italiaan, dat moet alweer van ons laatste bezoek aan Cucina Marangon geleden zijn.

Onlangs in Hasselt onze voeten onder tafel geschoven bij restaurant Arlecchino. Met een snoepreisje naar Bologna in het verschiet leek het ons geen slecht idee gericht in de stemming te geraken en de Italiaanse keuken, die is toch ook gewoon lekker!

Arlecchino, ristorante Italiano

Goed geoliede machine daar bij Arlecchino. Van het controleren van de reservatie en het begeleiden naar de tafel tot het brengen van de kaart en de broodjes (in alleraardigste broodzakjes) en het noteren van de bestelling... spreken van een vlotte bediening is een understatement.

Een voorgerechtje, hoofgerecht, bijhorend flesje wijn - dessert dat viel te bezien na de hoofddis - starten doen we nog altijd met een aperitiefje. En waarom ook geen prosecco? Geen idee wat de prosecco van het huis juist is, maar deze serveren in een glas van het champagnemerk Moët & Chandon, daar mag ik al eens hartelijk om lachen. Smaken deed de prosecco alleszins en het oog, dat wil stiekem toch ook wat, niet?



Glaasje prosecco



Carpaccio, dat was ook alweer een tijdje geleden dus mijn beslissing was snel genomen. Wist ik op dat moment veel dat ik een dag erna in het Smaaksalon opnieuw hetzelfde ging bestellen. Nu ja, hetzelfde, dat valt te bezien. Carpaccio bij een Italiaan, dat is vlees, kappertjes, rucola, citroen en Parmigianno, tierlantijntjes moet je daar niet bij verwachten. Zacht vlees, kaas die lekker afsmaakt, het zurige van de kappers in contrast met het nootachtige van de rucola, tierlantijntjes zijn ook niet altijd nodig. Behoorlijk alledaags, maar toch!

Een klassieke carpaccio

'Stracci di mare con pesce fresco e scampi affumicato', dat rolt van de tong als ware het een liedjestekst van pakweg Zucchero of Eros Ramazzotti. Een wereld van verschil met 'lasagneblaadjes met verse vissoorten en huisgerookte scampi', iets wat krek hetzelfde wil zeggen maar net een pak minder vlot wegbekt. Dat gezegd zijnde, die huisgerookte scampi's waren om duimen en vingers bij af te likken, zo zalig. Pasta netjes al dente, een kruidig sausje, mooi gegaarde vis... wij waren er weg van!

Stracci di mare con pesce fresco e scampi affumicato

Met een beetje chocolade kan je bij mij al niet gek veel verkeerd doen. 'Chocoladeschuim' mag dan een luchtige vertalling zijn van het in het Italiaans welklinkende 'schiumma al cioccolato fondente', meer had ik bij het lezen van de kaart niet nodig om overstag te gaan. Worden die flinke dotten chocolade dan nog gepresenteerd als ware het pronte borstjes, dan hoor je mij helemaal niet klagen. Signore? Ancora!



Schiumma al cioccolato fondente