Volkoren Lasagne

Misschien moest ik hier nog maar eens iets schrijven want dat was ook al weer sinds maandag geleden. Druk, je kent dat ongetwijfeld, en dan is schrijven iets wat er al wel eens durft overschieten. Wat zeg ik? Het was zo druk dat zelfs koken er op sommige dagen niet van kwam. Opwarmen, dat wel, met dank aan Come a casa!

"Beste mijnheer Frisjes, zouden wij u een plezier kunnen doen met een fles wijn en enkele nieuwe volkoren lasagnes?" Wel ja, die agenda van mij indachtig was dat misschien geen slecht idee. 25 minuten in een voorverwarmde oven, daar heb je geen werk mee. En laat vriendin nu voorstander zijn van volkoren pasta's allerhande.

Come a casa volkoren lasagne

Er zijn natuurlijk altijd wel risico's. Zo is de lasagne bolognaise van mijn moeder onnavolgbaar appetijtelijk, daar komt een lasagne uit een pakje - hoe lekker ook - niet eens in de buurt van wat smaak betreft. Ach, dapper zijn zij die een kans wagen en het mag gezegd, de lasagne verdure rook niet alleen geweldig, volgens vriendin was hij ook best te pruimen. Mooie stukken groentjes enzo! Goeie punten dus, maar het echte vergelijk zit hem natuurlijk in de bolognaise. Ah ja, een beetje eerlijkheid, daar zijn we hier ook niet vies van. 

Lasagne bolognaise

Er wordt hier thuis netjes met mes en vork gegeten, tafelmanieren zijn ons niet vreemd, uit een aluminium schaaltje eten is dan ook niet direct een optie. Uit het bakje scheppen dan maar met de bijgeleverde spatel (waarvoor dank) en op een bord leggen. Bordschikking, daar was geen tijd voor. Kwak op het bord en eten, er was honger in het spel. Lang niet slecht, de velletjes pasta nog netjes al dente enzo, al mocht de saus net ietsje meer gekruid worden vond ik. Ons ma, ondertussen toch al even op pensioen, laat weten dat ze haar lasagne in het Come a Casa labo gerust wel een keertje wil komen maken. Een zilveren medaille, dat is uiteindelijk ook niet slecht, en ons heeft het gesmaakt. Rest nu nog de vraag wat we volgende week eten!

Lasagne op het bord