Roger van Damme: Bakken

Het was alweer een tijdje geleden dat ik naar Het Gebaar van de vermaarde patissier Roger van Damme was afgezakt. Vandaag zou ik hoop en al even kort voor de deur staan om een foto te nemen van het peperkoeken huisje om vervolgens door te wandelen naar de prachtige historische kloostergebouwen van het Sint-Elisabeth gasthuis. Hier was het immers waar Roger van Damme zijn tweede boek, uitgegeven bij Njam, zou voorstellen.

Het Gebaar

Rustig een babbeltje slaan met de chef terwijl een charmante Hubert Damen - je weet wel, Witse - voorstelt je jas weg te hangen. Gemoedelijker van start gaan kon haast niet. Dat een toppatissier schoon volk aantrekt mag trouwens niet verbazen. De Carl Huybrechtsen, Free Souffriaus en Frank De Bleeckeres van dienst lieten zich de zoete tafelhapjes aardig welgevallen. Net als mezelf trouwens.

Javanais, Miserable, Zwarte woud gebakje

In tegenstelling tot bij de boekvoorstelling van die andere Njamcoryfee Dominique Persoone, deze keer  jammer genoeg geen  Hanne Troonbeeckx om het zaakje aan elkaar te praten. Grote man Gert Verhulst - en dat mag je letterlijk nemen - kweet zich perfect van zijn taak en had amper één welgemikte vraag nodig om de lachers van het voltallige publiek op zijn hand te hebben. "Of het boek ook iets zou zijn voor de jonge, Nederlandse huisvrouw?". Lang niet slecht voor iemand die geruime tijd het huis heeft gedeeld met een pluchen hond. En daarmee hadden we dat 'laatste nieuwtje' ook direct achter de rug en kon de ster van de dag terug in het voetlicht treden.

Roger van Damme, Gert Verhulst

Bij het binnenkomen had hij ons al toevertrouwd dat hij maar wat trots was op zijn boek. Dat het een pareltje was geworden. Fier als een gieter straalde hij dan ook de ganse voorstelling. Mag ik alvast de pruimentaart op pagina 120 aanraden? Ik ga mij er met Jan onze patissier toch eens moeten aanzetten, al was het maar om te zien of het mogelijk is om die taart effectief na te maken zoals in het boek.

Trotse Njam chef Roger van Damme

Een Franse baguette is maar een van de vele dingen die in het bakboek aan bod komt en van Damme snijdt ze met evenveel gemak dan hij ze bakt. Zo'n rijkelijk gevulde breugeltafel vol met allerlei versgebakken broodjes, gebakjes, taartjes en ander lekkers, dat smaakt dubbel zo goed in een passend historisch kader.

Roger van Damme aan zijn breugeltafel

Belegde zachte sandwiches verstopt in een gigantisch boerenbrood, waar kom je dat nog tegen? De weinige blinde vlekken op de tafel - zo'n breugeltafel, dat staat echt wel vol met lekkers - werden vakkundig opgevuld met het boek van Roger. Op het einde van de rit moet het boek natuurlijk wel nog verkocht worden, al zal dat geen enkel probleem zijn gok ik.

Breugeltafel

Daar zaten we dan op het binnenplein van het klooster, genietend van een zacht zonnetje, een glaasje bubbels en heerlijke baksels uit de oven van Roger. Een sandwich met kip curry, een stukje stokbrood met Roquefort, een slaatje en een koffiekoek. Maandagmiddag was zelden zo mooi.

Lunch

En natuurlijk hebben we ons boek laten handtekenen. Ah ja, als tijdens de lunch een stel schoon vrouwen het voorbeeld geeft, wie zijn wij dan om dat niet te volgen? Kribbels zetten, kushandjes gooien en interviews geven, ziehier het leven van een kookboekenauteur / chef.

Handtekenen

Eén hongerige persmeute, een stel vrienden van de chef en een handvol Njam collega's en dit is het resultaat, een leeggeplunderde breugeltafel. Drie sandwiches, enkele appels, wat rode bessen en een tros kerstomaten.  Nogal een geluk dat ik tijdig een cakeje en een stukje appelstrudel wist op te scheppen als dessert. Dat zal wel zijn!

Breugeltafel na de persmeute

Mocht je één van de dagen op de autosnelweg trouwens voorbij geraasd worden door een kookboek, vrees dan niet. Dat is de Njammobiel die voor de gelegenheid versierd is met de cover van het boek van Roger. Reactie van een zekere in een paleis huizende chocolatier bij het zien van de auto: "Is dat de auto van Roger ofwa? Morgen ook eens ne mail sturen". Every inch a rocker!

De bakmobiel

Die cakejes op de motorkap van de auto, daar is er eentje van gesneuveld in mijn mond. De overige twee werden netjes uitgedeeld aan onze respectievelijke partners. Dertien jaar samen met mijn madam en dan met lege handen thuiskomen? Nee, dan is taartjesdiefstal eenmalig toegestaan. Eenmalig dus hé!

One for the road

Awel ja, we moeten daar eerlijk in zijn, het is een schoon boek geworden. Voor de taarten zullen de aspirant patissiers hun beste beentje mogen voorzetten, maar al bij al moeten de recepten voor de hobbykok zeker haalbaar zijn. Vooruitstrevend zijn ook de QR-codes bij de verschillende recepten. De code scannen met je smartphone en je hebt direct het volledige boodschappenlijstje bij de hand. 

Verwarm voor die oven en rep je naar de dichtstbijzijnde boekhandel. Feeling lucky? De vrienden van Njam geven enkele exemplaren weg en wel hier! Veel succes, en Roger, proficiat met je boek. Het is effectief een pareltje geworden.

Bakken met Roger van Damme