Zondagmiddag. Terwijl vriendin boven in alle stilte voor school werkt, lummel ik wat in huis rond. Televisie, zetel, krant, iPad… tot het begint te kriebelen. Misschien moest ik maar eens iets lekkers maken. Bij foodbloggers is zo’n kriebel bij effectieve uitwerking trouwens tweeledig. Het levert naast een gesmaakte maaltijd namelijk ook nog eens stof op om over te schrijven. Een fototoestel werd erbij gezocht en ik wist wat me te doen stond.
Het is te zeggen, aan het fornuis wist ik wat me te doen stond. Over de bordpresentatie moet meestal nog nagedacht worden als alle potten reeds op tafel staan en dan mag ik me gelukkig prijzen als ik me daadwerkelijk herinner dat het fototoestel voor een reden op tafel ligt. Misschien moet ik vooraf maar eens een schets maken van een mogelijke bordschikking. En eventueel ook enkele proeffoto’s nemen zodat het eten niet staat te verpieteren terwijl ik er op los klungel met het fototoestel. Maar er werd dus in ieder geval gekookt zondagmiddag.
Op pit 1 werden de uitgestoken aardappelen in een lichte bouillon gegaard. Pit twee mocht dienen om een fijngesneden palingfilet uit te bakken voor een crumble. Gezien op ‘Komen Eten’ en uiteindelijk toch niet zo van overtuigd. Doe mij maar de heerlijke vettige en volle smaak van een versgerookte paling. Maar ik dwaal af.
Op pit drie werd de knolselder gegaard in een melk/bouillonmengeling om vervolgens gepureerd te worden. Het kookvocht van de knolselder kon – eenmaal opgemixt - dienen als schuimpje. In de sauteuse op pit vier werden simultaan aardappelstaafjes gekorst en kwarteleitjes gegaard, waarmee het fornuis officieel te klein werd verklaard. De puree, de aardappelstaafjes en het schuim verhuisden naar de ‘frytop’ zodat er terug voldoende plaats was om de coquilles kort maar hevig te bakken. Als je dan alles met een half idee in gedachten op een bord flanst ziet dat er ongeveer zo uit. Een tikkeltje gekunsteld, maar wel heel lekker.
Het is te zeggen, aan het fornuis wist ik wat me te doen stond. Over de bordpresentatie moet meestal nog nagedacht worden als alle potten reeds op tafel staan en dan mag ik me gelukkig prijzen als ik me daadwerkelijk herinner dat het fototoestel voor een reden op tafel ligt. Misschien moet ik vooraf maar eens een schets maken van een mogelijke bordschikking. En eventueel ook enkele proeffoto’s nemen zodat het eten niet staat te verpieteren terwijl ik er op los klungel met het fototoestel. Maar er werd dus in ieder geval gekookt zondagmiddag.
Op pit 1 werden de uitgestoken aardappelen in een lichte bouillon gegaard. Pit twee mocht dienen om een fijngesneden palingfilet uit te bakken voor een crumble. Gezien op ‘Komen Eten’ en uiteindelijk toch niet zo van overtuigd. Doe mij maar de heerlijke vettige en volle smaak van een versgerookte paling. Maar ik dwaal af.
Op pit drie werd de knolselder gegaard in een melk/bouillonmengeling om vervolgens gepureerd te worden. Het kookvocht van de knolselder kon – eenmaal opgemixt - dienen als schuimpje. In de sauteuse op pit vier werden simultaan aardappelstaafjes gekorst en kwarteleitjes gegaard, waarmee het fornuis officieel te klein werd verklaard. De puree, de aardappelstaafjes en het schuim verhuisden naar de ‘frytop’ zodat er terug voldoende plaats was om de coquilles kort maar hevig te bakken. Als je dan alles met een half idee in gedachten op een bord flanst ziet dat er ongeveer zo uit. Een tikkeltje gekunsteld, maar wel heel lekker.
 |
| Coquille, knolselder, aardappel |
Geen idee voor wie ik het meeste ontzag moet hebben. De koks die in no time een pareltje van een bord weten te presenteren, dan wel voor de fotografen die er prachtige foto’s van weten te schieten, om vervolgens het alsnog warme gerecht te verorberen. Nee, zo vlot ging het bij mij toch allemaal niet.
De overschotjes verdwenen in een ovalen kommetje, een smakelijk hapje dat vriendin zich uiteraard liet welgevallen.
De overschotjes verdwenen in een ovalen kommetje, een smakelijk hapje dat vriendin zich uiteraard liet welgevallen.
 |
| Coquille, aardappel, kwartelei, knolselder |
Actionplan 2012. Doordacht bordjes dresseren en minstens even doordacht daar foto's van trekken. Zien wat er van in huis komt.
1 opmerking:
ziet er jammie uit...
Een reactie posten