Salade vs fruitsla

Vriendin had zin in een slaatje, en dat mocht gerust buitenshuis gegeten worden. Wie ben ik om tegen de wensen van een jarige in te gaan. Geitenkaas, dat ging het worden wist ze in de auto al. Een klassieker onder de slaatjes natuurlijk, spekjes erbij, beetje honing, pijnboompitjes, stukjes appel en een lekkere dressing. Basic, lekker, meer moet dat vooral niet zijn. En ze had geluk want een ‘slaatje geitenkaas’ stond wel degelijk op de kaart. Met stoofpeertjes in de plaats van appel, maar toch! Wijntje erbij, beetje door de raam turen en gezellig de maaltijd afwachten.

Grote porties zijn we in de Kempen ondertussen wel gewoon, en wat er op een slaatje moet liggen, daar valt ook over te discussiëren. Naast de sla, wortel, rode en witte kool, en de obligatoire peertjes was er hier echter ook nog fruit te vinden. En niet zomaar een aardbei (check)voor de afwerking maar een pak fruit. Een stukje ananas, een halve passievrucht, een halve granaatappel, een stuk of wat physalissen, een nectarine, wat schijfjes kiwi en godbetert een stuk pitahaya. Hadden we eigenlijk wel een vruchtensalade besteld?

’t Is ook nooit goed hoor ik jullie nu al denken, en inderdaad. Het is ook nooit goed! Fruit smaakt namelijk niet zo geweldig in combinatie met mayonaise en van dat laatste was er ook ruim voldoende aanwezig. Kunnen we misschien kort afspreken dat we op een simpele groentesalade niet onnozel gaan doen met een halve geïmporteerde fruitgaard? Ja? Bedankt!