De Nieuwe Tuin - zaaigoed 2011

Ons kleine stadstuintje mag dan maar een zakdoek groot zijn, dat wil niet zeggen dat er geen poging ondernomen mag worden om de beschikbare ruimte optimaal te benutten om er wat lekkers te kweken. En wie stond er gisteren aan de deur met mijn bijbestelling zaaigoed? Jawel, mijn goede vriend de postbode.

Geen idee via wie ik bij De Nieuwe Tuin ben terecht gekomen, maar die persoon staat op mijn ‘eeuwig dankbaar’- lijstje. De variëteit aan zaaigoed en toebehoren die ze er hebben is indrukwekkend, het zijn nagenoeg allemaal zaken die netjes afwijken van alles wat standaard is, en op amper een dag of twee heb je alles netjes in de bus. Zelf zaaien in plaats van direct een afgekweekt plantje te kopen, ik ben er wel fan van. Dat was direct ook de reden waarom ik gisterenavond netjes al mijn zaaizakjes chronologisch aan het rangschikken was. Blijken de volgende drie maanden toch wel druk te worden zeker! Hieronder alvast het totaalpakket!

Kerstomaten die met honderden aan een struik groeien? Natuurlijk kan ik dat niet links laten liggen. Ik vermoed wel dat ik mezelf hiervoor een kleine plastic groei/broeikas zal moeten aanschaffen omdat het anders allicht niet tot een goed einde komt. Getuige de kerstomaatjes van dit jaar. De centiflor mix dus, heeft duidelijk zijn naam niet gestolen. Bij een goede oogst gok ik op veel Italiaans getinte maaltijden, zeker als je weet dat ik nog een stuk 5 andere tomatenvariëteiten heb staan. Om van pepers nog maar te zwijgen.

Streepjesbieten, van alle bietenvariëteiten die er zijn allicht degene die het mooist presenteren op je bord. Als de smaak dan ook nog eens goed zit, dan hebben we een winnertje.

Als die artisjokken zo bewerkelijk zijn om te kweken dan om klaar te maken, dan staat me hiermee nog een helse klus te wachten. Minispruitjes heb ik ook nog liggen, maar daarvoor zal ik nog een hele tijd moeten wachten.

Naar het einde van de zomer toe is het tijd voor ondermeer de herfsradijzen, en wat later nog de winterpostelein. Die laatste heeft het afgelopen winter wel heel goed gedaan. Drie weken vriesweer, een immense lading sneeuw, en zodra het kwik terug boven 0° C ging, stonden ze er weer, die lekkere rozetten.

Tussendoor ook nog tijd en ruimte vinden voor de snij-kruiden-mix en de lente-seizoens-sla. Om nog maar van scheuten en microgroentjes te zwijgen. Van zaadje tot plantje, van pot tot bord, het resultaat zal ik hier wel neerpoten.