De Grootste Chef, uitgekookt!

De officieuze titel van ‘Grootste Chef’, eenmalig uitgereikt door de eenmansredactie van Coolinary, die heb je wat mij betreft dubbel en dik verdiend pa.

 

Vijftien dagen, zo lang is het geleden dat jij, ‘de Grootste Chef’ het tijdelijke voor het eeuwige hebt omgeruild. In alle stilte, ’s ochtends om tien na vijf. Het lichaam op, de chef uitgekookt!

 

Je laatste dagen pa, iedereen had je die op je berg in Kreta gegund. Jammer dat het anders is gelopen, maar je had er vrede mee. Langs de andere kant hebben we je de laatste twee maanden plotsklaps een pak vaker gezien. De laatste twee weken zelfs dagelijks. Achteraf bekeken een zegen.

 

Vijftien dagen, het is in niets te vergelijken met de periode tussen de zomervakanties waarin we je de laatste 5 jaar met veel plezier in je paradijs op Kreta kwamen bezoeken. Die periodes waren afgemeten. Nooit echt een jaar, maar veel scheelde het ook weer niet. Afscheid nemen viel ons toen al zwaar. Op een jaar kon er immers veel gebeuren.

 

Van een kookhype was er elf jaar geleden nog lang geen sprake toen ik de domeinnaam voor m’n blog registreerde. Het kan niet anders dat de kiem voor Coolinary ergens in m’n prille jeugdjaren gelegd werd. Misschien wel die ene keer dat je me tegen wil en dank een volledige kist Noordzeetong liet kuisen, al durf ik dat te betwijfelen.

 

Het zou mooi geweest zijn, samen nog een keertje aan tafel zitten, anekdotes opdiepen uit de 38 jaar die we samen deelden als vader en zoon, als chef en keukenkluns. Dat het gros van die herinneringen zich afspelen in één van je restaurants (Het Binnenhof, Den Tikkenhaan), je Bed & Breakfast (Mise en Bouteille) of je guesthouse in Kreta (Villa Metochia) is misschien wel tekenend voor het drukke leven van een chef. Geen kwaad woord daarover, al hoop ik dat de culinaire helden van vandaag zichzelf tijdens hun carrière net iets meer tijd en ruimte gunnen. Zoals jij dat de laatste jaren ook deed!

 

Wist je trouwens dat ik nog nooit een weekmenu heb opgemaakt? Omdat ik toch onmogelijk kan weten waar ik de volgende dag zin in zal hebben. Principes zijn er om af en toe te verloochenen. Passert volgende week allemaal de revue: een garnaalkroketje van St Joseph, Turnhoutse kaviaar, een curryworst speciaal, mosselen, misérable van Gaelens en een Duveltje. Een menuutje van de Chef heet dat dan. Of liever, een menuutje voor de Jef!