Het moet in de maand juli geweest zijn dat ik een uitnodiging kreeg deel te nemen aan de grote #foodsaverchallenge, een wedstrijd met de focus restverwerking. De deelnemers mochten uit een door de dames van het pop-up restaurant Rekub samengestelde ingrediëntenlijst vijf ingrediënten kiezen waarmee een andere blogger aan de slag moest gaan. Doe je iemand de duivel aan of hou je het eerder redelijk, dat was met andere woorden de eerste opgave.
Mijn slachtoffer Elisa Kookt zou aan de bak mogen met pladijs, peterselie, savooikool, avocado en varkensgehakt. Schappelijk van mezelf denk ik dan, want een mooi stukje vis met daarbij een met gehakt gevuld savooikoolpakketje en een crème van avocado is een meer dan haalbare kaart. En dan volgde het lange wachten op de eigen ingrediënten, welke bij ontvangst al meer dan een maand vakkundig door Foodsaver gevacuümeerd bleken.
Geen medelijden moet mijn opdrachtgever gedacht hebben, althans dat ging door mijn hoofd toen ik m'n pakketje opende. Mijn ingrediënten waren - tromgeroffel - rozemarijn, Hollandse maatjes, avocado, kalfsschenkel en savooikool. Die laatste bleek trouwens zoek, slechts vier ingrediënten om mee aan de slag te gaan. Maatjes en kalfsschenkel, niet zo evident! Aangezien ik nog met enkele deadlines zat gingen de zakjes onmiddellijk de vriezer in. Ondertussen draaide m'n grijze massa overuren om een goede combinatie te bedenken.
Die pakketjes eigenzinnige recepten, ik zou ze vergeten zijn mocht ik niet naar een diepvriespizza gegrepen hebben. 's Lands eerste foodblogger allemaal goed en wel, maar ik wist ook direct weer waarom ik zelden tot nooit receptjes post. Dresseren, fotograferen en ook nog eens nauwgezet een receptuur bijhouden? Niets voor mij, laat mij maar rustig eten. Een receptje smaak geven, dat lukt gelukkig nog wel.
Het was al snel duidelijk dat de kalfsschenkel zou dienen om een bouillon van te trekken. Aan de kook brengen en afspoelen onder koud water (en vervolgens opnieuw aan de kook brengen). Even nagevraagd bij de organisatie en het gebruik van extra ingrediënten was toegestaan. Ik brandde twee uien in de pan voegde water en de kalfsschenkel toe, alsook wat thijm, laurier en enkele peperbolletjes. Een uurtje of twee laten trekken, op het einde een beetje rozemarijn toevoegen, passeren door een neteldoek en klaar voor later gebruik.
De overige rozemarijn mocht deed ik in een flesje olijfolie om deze de aromatiseren. De olie werd vervolgens gebruikt om een stukje brood krokant te toasten, maar ook om de maatjes kort in te bakken. Gebakken maatjes met een toastje, het leek me een evidente keuze gezien in de Kempen 'bakharing met brood' nogal gesmaakt wordt. Voordeel van maatjes, die gaan niet stinken.
De avocado mocht voor de frisse toets zorgen in dit gerecht. Het vruchtvlees werd gekruid met peper, zout en kreeg een likje limoensap mee. Mooi contrast met de flinke bouillon met een duidelijke toets van gebrandde ui, het kruidige toastje en het stukje kort gegrilde maatjesharing. Jammer dat ik van 'plating' geen kaas heb geteten.
Rest enkel de vraag waarom ik me in hemelsnaam aan een dergelijke opdracht waag als het overduidelijk niets voor mij blijkt te zijn. Simpel, er wordt echt teveel voedsel verspild en daar mag gerust iets aan gedaan worden. Koop weldoordacht je eten in, vries restjes tijdig in, trek deze vacuüm als het even kan of ga er creatief mee aan de slag maar probeer vooral geen eten weg te gooien omdat het 'makkelijk' is. Als dit geen #NoFoodWaste verdient, dan weet ik het ook niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten