Een jaar of vijf moet ik geweest zijn - het blijft een gok - maar het Spaans strand waar ondergetekende bleef zeuren om toch maar uit een kokosnoot te mogen drinken, dat kan ik me zo voor de geest halen. Onder het motto 'de aanhouder wint' liep ik niet veel later trots als een pauw met mijn kokosnoot rond en dronk ik 'coconut water' lang voor het cool was.
Niet dat er toen al een trendsetter in mij schuilde, het kokoswater kon het verfijnde smakenpalet van mijn jongere ik absoluut niet bekoren en dat tot grote ergernis van mijn ouders trouwens. Geen idee wat er die dag verder nog gebeurd is op dat idyllische strand maar de kans is groot dat ik in de zee heb geplast.
Aan kokosmelk durf ik me met de regelmaat van een klok wagen - handig in de keuken - kokoswater zo mag uit de inleiding blijken roept dan weer een zekere aversie op . Daar sta je dan mooi met een alleraardigst pakketje 'Bionina Coconut Water' in de hand
 |
| Bionina Coconut Water |
Ze hebben goed gelachen, de collega's, toen ik aan mijn bureau snel even een brikje van 330 ml kokoswater soldaat ging maken. Natuurlijk gezoet, een energiek fris vruchtensap, caloriearm, allemaal goed en wel, 't is gewoon niet mijn ding. Nog altijd niet!
Meevaller, er blijkt geen enkele geschreven regel die stelt dat je kokoswater enkel en alleen puur moet drinken. Dat maakt dat cocktails zoals bijvoorbeeld de Kingston Colada perfect mogelijk zijn. Kokoswater, ik vind dat plots zo erg niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten