Rémy Martin - the heart of Cognac

Als er één iemand een onvoorwaardelijke fan is van Rémy Martin, dan wel mijn vader. In die mate zelfs dat hij twee rosse katers heeft, respectievelijk luisterend naar de naam Rémy en Martin. Gegarandeerd lachen als de namen van die twee speelse tijgers omstreeks etenstijd over de Griekse heuvels galmen.

Het was een anekdote die twee jaar geleden meer dan terecht aan bod kwam bij de voorstelling van de Rémy Martin VSOP Mature Cask Finish. Dat ik cognac toen half smalend als een ‘drank voor de nonkels’ bestempelde, was ruim voldoende voor de mensen van Rémy Martin om mij uit te nodigen op huisbezoek. Moet je mij geen twee keer voorstellen!

Cognac iets ‘voor de nonkels’, daar sloeg ik de bal toch serieus mis. Zo is in hiphopmiddens cognac al jaren hot! Eminem, de witste aller rappers, laat Rémy Martin bijvoorbeeld de revue passeren in zijn song Marshall Matters. En als ze niet aan de Crystal zitten, dan gaan zowat al zijn vakbroeders wel loos op cognac. Op naar Frankrijk, op naar Cognac!

Eén van de manieren om Cognac te bezoeken is per trein. De Thalys brengt je naadloos vanuit Brussel naar Parijs, vanwaar de TGV richting Angoulême spoort. Dat is de theorie althans, want als traject 1 vertraging heeft, dan ben je natuurlijk gezien wat traject 2 betreft. En laat net ons dat laatste overkomen zijn. 

Het missen van onze aansluiting betekende niet alleen een vertraging van enkele uren, er diende ook geknipt te worden in ons programma. Wat niet kwam te vervallen was het geplande diner in de 'Club de Rémy Martin', de privévertrekken van het huis zeg maar. Voor de gelegenheid werden we vergezeld door Mr. Le Gal en Mr. Mariuz, International Ambassador van Rémy Martin. 

Twee heren doordrongen door de godendrank van het huis, dat kan niet anders dan aanstekelijk werken. Ideaal tafelgezelschap zo mocht blijken, waarbij de intrigerende anekdotes evenzeer smaakten als de met zorg bereidde diner. De borstopdruk op de koksvest van huischef Philippe Saint-Romas, 'Maître Cuisinier de France', deed het beste vermoeden. Zowel met het voor- hoofd als nagerecht loste de chef, een oudgediende van Jacques Chirac, de verwachtingen in.

Dat het voltallige tafelgezelschap mezelf incluis reikhalzend naar het dessert uitkeek lag ongetwijfeld aan de fles 'Centaure de Diamant', een meesterwerk van de hand van oud keldermeester Pierrette Trichet, welke gekraakt zou worden. Kijken, ruiken, proeven en luisteren... als ik na de cocktails als aperitief nog niet gewonnen was voor een glaasje cognac, dan was dit ongetwijfeld het moment dat ik  overstag ging. 

Vroeg uit de veren en de boer op, zelfs na een avondje doorzakken in de hotelbar is dat allerminst een straf. We trekken het heuvelachtige landschap in, op zoek naar de prille basis van cognac. Die basis, dat zijn uiteraard de druiven - voornamelijk Ugni Blanc - maar laten we ook het aandeel van de kalkrijke ondergrond niet vergeten. De regen die bij ons bezoek uit de hemel neerdaalt wordt door de grond vastgehouden als ware het een spons. De perfecte ondergrond voor een wijngaard met andere woorden.

De meest kalkrijke bodems vindt men in de Grand Champagne en Petite Champagne en laat Rémy Martin nu net de enige van alle grote huizen zijn die de druiven exclusief uit deze twee districten selecteert. En die druiven, op enkele percelen met 'vieille vignes' na worden die sinds een 30 jaar  met de nodige zorg 'automatisch' geplukt.

Van de wijngaarden trekken we richting Merpin waar 'de magic' echt 'happens'. Hier op het domein van Rémy Martin tellen we meer indrukwekkende wijnkelders in grijze steen dan ik vingers heb. De legendarische 'chais de Merpins'!

In een eerste 'chai' - geen foto's aub - wordt ons aan een alambiek uitgelegd hoe de wijn gedestilleerd wordt tot eau de vie welke op houten vaten bewaard wordt. Een volgende chai huisvest niet alleen een 'tonnellerie', maar ook een ontelbaar aantal gevulde houten vaten. De verschillende chais liggen er stuk voor stuk vol van. Ik adem diep in langs de neus in met de ijdele hoop iets van het 'engelendeel', de eau de vie die verdampt,  tot mij te nemen.

We houden halt bij chai 'André Heriard Dubreuil' genaamd naar de voormalig directeur van Rémy Martin. Zonder het goed te beseffen dalen we twee verdiepingen onder de grond af waar we oog in oog staan met wat het heiligdom van het huis moet zijn, de exclusieve Louis XIII. Deze uitzonderlijke blend van maar liefst 1200 verschillende eaux-de-vie, elk tussen 40 en 100 jaar gerijpt en het werk van maar liefst 4 generaties keldermeesters is een absoluut pronkstuk.

Na een kort moment van handoplegging bij een exclusieve handgeblazen fles Louis XIII - dichter komen we allicht nooit - is het tijd voor een kleine tasting in het Maison Rémy Martin. Terwijl ik mij de smaken van de VSOP Mature Cask Finish en de XO Excellence eigen maak mijmer ik weg bij de gedachte aan een ontmoeting met Louis XIII.

Zelf zin in een uniek Rémy Martin ervaring, dat kan. Vanaf half april tot eind september kunt u mits reservatie op de domeinen terecht voor een geleid bezoek. Meer info kunt u vinden via Visiter les Domaines. Een aanrader!