Dagen Zonder Vlees is vorige week gestart en zoals je hier reeds kon lezen doe ik daar dit jaar plichtsbewust aan mee. Gewoon, omdat het niet moeilijk kan zijn bewust minder vlees te eten gedurende de vastenperiode. Blijkt alvast dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is! Twee dagen ver waren we toen het doordrong dat het spel al bezig was. De verzachtende omstandigheden waren dat we in Bologna zaten en je daar wel pasta met ragu moet eten maar soit... rats vergeten dus! Twee rode kruisjes op mijn kalender, een smet op mijn blazoen.
Ondertussen ben ik terug thuis, voor 80% bekomen van iets waarvan ik aan de dokter vergeten te vragen ben wat het nu eigenlijk was en... volledig vegetarisch aan het eten. Moeilijk is dat niet, maar laten we vooral niet te hard van stapel lopen. Bij de versafdeling van de lokale Bio Planet liep het ei zo na mis. Daar staan namelijk altijd proevertjes genre vlees, kaas en veggie-dingetjes. Geen idee trouwenswaarom ik dacht dat die kippenworst veggieworst was. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb er niet van geproefd al scheelde het niet veel.
Wegens ziekjes de laatste dagen op soep na niet warm gegeten. Toastjes en boterhammen, dat wel. En omdat het niet altijd kaas of choco moet zijn stonden er van de week enkele zeewiersalades op het menu.
Ondertussen ben ik terug thuis, voor 80% bekomen van iets waarvan ik aan de dokter vergeten te vragen ben wat het nu eigenlijk was en... volledig vegetarisch aan het eten. Moeilijk is dat niet, maar laten we vooral niet te hard van stapel lopen. Bij de versafdeling van de lokale Bio Planet liep het ei zo na mis. Daar staan namelijk altijd proevertjes genre vlees, kaas en veggie-dingetjes. Geen idee trouwenswaarom ik dacht dat die kippenworst veggieworst was. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb er niet van geproefd al scheelde het niet veel.
Wegens ziekjes de laatste dagen op soep na niet warm gegeten. Toastjes en boterhammen, dat wel. En omdat het niet altijd kaas of choco moet zijn stonden er van de week enkele zeewiersalades op het menu.
Seakura Zeewiersalades |
Zeewier, er waren collega's die spontaan begonnen huiveren bij de gedachte dat ze dat ook maar zouden moeten proeven, hier is dat niet zo abnormaal. Ann is macrobiotisch opgevoed en zeewier (wakame, dulse...) was voor haar zo gewoon als choco voor u en ik. Nieuwe slaatjes in de supermarkt dus! De Noord Afrikaanse variant (bulgur, linzen, zoete aardappel, cranberries en zeewier) proefde ik eerst - een tikkeltje zurige smaak naar mijn zin - de Aziatische (wakame, noodles, paddenstoelen en sesam) wist wel te bekoren. En laat ik net daar geen foto van hebben!
Noord Afrikaanse Zeewiersalade |
Wakame - ik kan er niet aan doen - bij het horen van die naam moet ik altijd aan Shakira denken en U allicht ook nu. Mijn excuses daarvoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten