J.E.F Gent - Lunch

Vroeger gingen we een weekendje weg en keken ter plaatse of er ergens iets lekkers te eten viel. Tegenwoordig reserveren we wat tafeltjes en bouwen we daar een weekendje rond. Even leuk maar wel een pak lekkerder. 't Was van juni geleden dat we nog in Gent waren geweest - iets met Flemish Foodies - en er was sinds een maand ofzo een nieuw restaurant dat ik zeker wou uitproberen. Wij dus recht van het station naar de Lange Steenstraat om onze voeten bij J.E.F - dat is Jason en Famke - voor de lunch onder tafel te schuiven.

Lunch bij J.E.F, dat is de keuze uit 2 voorgerechten, 2 hoofdgerechten en een dessert of kaas (+4€) voor een luttele 25 €. Een meer dan schappelijke prijs als je het ons vraagt. Nippend van een glaasje Champagne Bérèche et Fils (9,5 €) maakten we onze keuze en gaven we onze ogen de kost.

Lunchkaart

Er valt wat te zien in het strakke, warme interieur van J.E.F. De tafels bijvoorbeeld, met prachtige massieve houten planken als tafelblad, netjes voorzien van het J.E.F huislogo. Het zou een eeuwige zonde zijn zulke robuuste parels met tafellinnen te bedekken.

JEF brandmerk

Het wachthapje, 'een crème van geitenkaas, gemarineerde knolselder en waterkers', werd ons vanuit het doorgeefluik van de keuken, pal over onze zitplaats, aangereikt. Fris, smeuïg, en vol van smaak,... ik ga het nog ettelijke keren mogen gebruiken. Niets leuker trouwens dan zo'n deelbordje met duellerende vorken te lijf te gaan. Ik ben er onvoorwaardelijke fan van.

Amuse

Woordje van lof toch ook over het brood. Dikke sneden zo lekker dat een mens al snel geneigd is zich ermee vol te proppen. Boter, een beetje grof zeezout... de simpelste aller zaligheden!

Brood

'Gerookte makreel, rode biet, geitenkaas en pompelmoes',  een voorgerecht dat direct tekenend is voor de keuken van Jason Blanckaert. (h)Eerlijke producten, puur geserveerd zonder overbodige franjes. Het smakenspel van de gerookte makreel, het aardse van de biet en het frisse van de pompelmoes is er eentje om van te genieten. 

Voorgerecht

Na het voorgerecht vonden we het maar wat jammer dat we allebei hetzelfde besteld hadden. Stiekem wilden we gewoon alles proeven. Groot was dan ook de verwondering / het geluk toen er een deelbordje met het andere voorgerecht,  'hammousse, mosterdzaad, rode ui en mimolette', aan tafel verscheen. We zagen de chef ons met een brede grijns aankijken terwijl we niet anders konden dan smullen van dit extra gerechtje. Opnieuw mooi complementerende smaken met in de hoofdrol een sublieme hammousse met een fluwelen zachtheid om u tegen te zeggen. En die mosterdzaadjes, jongens toch. 

Voorgerecht 2

Als hoofdgerecht kozen we beiden voor het "buikspek, spruit salade, mayo citroen/look en geplette aardappel. Spek met patatten, met een beetje slechte wil klinkt het wat banaal maar dat was het allerminst. De dikke stukken boterzacht buikspek, zalig gegaarde groentjes en een gewoonweg lekkere patat met fijn afgesmaakte mayonaise. Nee, meer moet dat niet zijn. Tenzij...

Hoofdgerecht

Tenzij er in het midden van de tafel een flinke 'halve bloemkool met zuurdesemtoast, manchego, mosterd en sjalot' - het tweede hoofdgerecht - wordt gezet natuurlijk. Opnieuw die grijns in de keuken, opnieuw genieten. Vanop mijn plaats zag ik Jason meermaals in de weer met de opbouw van dit gerecht. De gegrilde bloemkool werd vakkundig te lijf gegaan met een spuitzak, waarmee elke porie gevuld werd met lekkers. Echt waar, een machtig gerechtje! 

Het vegetarische meisje aan het tafeltje naast ons, ik gok dat ze een jaar of tien was - genoot er evenzeer van. Ze had strootjetrek gedaan met haar vader die het onderspit moest delven, waardoor zij de mama mocht vergezellen. Topkeuken en tegelijk heel toegankelijk, iets waar Gent alleen maar blij mee kan zijn.

Hoofdgerecht

Met zijn wat aparte neus ben je liefhebber of niet, maar de 'Blancas Nobles Barranco Oscuro' uit 2008 is wat mij betreft een geweldige witte wijn. Net als die fris geserveerde rode wijn uit Pure C neigde de neus naar een lichte stalgeur. Opnieuw haalde het bij mij de pony's van de Turnhoutse kermis uit mijn jeugdjaren voor de geest. Zo indrukwekkend de pony's toen ik 5 was, zo lekker de wijn nu. 

Wijn, water en champagne, dan durft een sanitaire stop zich wel eens op te dringen. Nu ben ik een ongelofelijke fan van de nobele kunst streetart, een dergelijk pareltje van 'Resto' op de toiletmuur weet ik ook wel te appreciëren. Leuke details enzo, ideaal voor bij het betere zitwerk!

Canard du Jour

België, land van bieren, en toch wordt het gouden gerstennat te weinig in gerechten gebruikt. Om maar te zeggen dat je het in een dessert helemaal niet verwacht. Nu, de 'manjari chocolade, caramel St Bernardus 12°, yoghurt' was er eentje om duimen en vingers bij af te likken. De frisse yoghurt staat netjes zijn mannetje  naast het bitterzoete, zowel terug te vinden in de chocolade als in het bier. Zo schoon in balans.

Dessert

Niets dan lof over J.E.F, waarmee de derde Flemish Foodie niet alleen zijn spitsbroeders, maar vooral ook zichzelf alle eer aandoet. Een pluim ook voor de puike bediening. Er stond voor mij nog een bezoekje aan Knifeforger Antoine Van Loocke en een film met vriendin op het programma, wat ons nipt de tijd gaf om 's avonds terug te keren voor de 'goestjes'! Ik had er nu al zin in!

J.E.F
Lange Steenstraat 10
9000 Gent
09/336 80 58