Met louter de mededeling dat er groot nieuws vanuit de wondere wereld van het bier zou volgen, trok ik met enkele vakcollega’s naar de persconferentie die de Nederlandse bierbrouwer Heineken had belegd. Zij komen vandaag immers op de proppen met een bierglas dat hun lauwe/warme pi(l)s in slechts enkele minuten afkoelt naar maar liefst 2 graden. “De ultieme doorbraak” aldus de woordvoerder van de brouwer die zichtbaar genoot van de aandacht die hem te beurt viel. Haarfijn schetste hij de immer gekende situatie waarbij je bezoek krijgt en er te weinig biertjes koud staan. Vervelend, maar dat is vanaf vandaag dus allemaal van de baan dankzij het innoverende Heineken glas.
“Dat zij de eersten zijn die een dergelijk dubbelwandig glas met koelvloeistof op de markt brengen moet ik eens opzoeken”, dacht ik zo, “maar ze zijn althans wel de eersten die er met zoveel tralala over uitpakken”. Of er al vragen waren, klonk het uit de mond van de van trots glimmende zegjesman. Pech voor hem natuurlijk – hoe kan het ook anders – want ik had er wel enkele.
Hoe het wondere glas dan wel zou werken was bijvoorbeeld de eerste vraag, welke gepareerd werd met een antwoord dat niemand van ons had zien aankomen. “Wel, de glazen leg je gewoon een uurtje ofzo in het vriesvak. Zodra je de pils wenst te serveren haal je deze eruit, je schenkt de lauwe pils in het glas en vervolgens is het een minuutje of twee wachten alvorens het bier de temperatuur van zo’n twee graden bereikt.” Tot zover het innovatieve van het glas, zoals voorheen doet vriend ijskast/vriezer nog steeds alle werk. Geroezemoes in de zaal, bedenkelijke blikken die zich leken af te vragen of ze het wel goed hadden gehoord.
Ik somde alles nog even goed op, mogelijk had ik iets over het hoofd gezien. “Dus we zetten een glas in de vriezer, wachten een uurtje, schenken het bier in, wachten vervolgens ongeveer 2 minuten en we kunnen consumeren?”. “Klopt gelijk”, wist de praatjesmaker, “het extra koude bier zorgt voor een stevigere schuimkraag en ook het koolzuur blijft langer in het bier, waardoor de smaak dan weer beter behouden wordt”.
Nu weet ik als fervent bierliefhebber dat het gouden godenvocht, smaakgewijs het best tot zijn recht komt op een temperatuur van zo’n 5 à 6 °. Koudere temperaturen zorgen er immers voor dat de subtiele smaakeigenschappen van bier, maar ook van bijvoorbeeld witte wijn, volledig verloren gaan. Ach, in het geval van Heineken mag die 2° C zelfs een zegen heten.
“En als we een nieuw biertje willen drinken”, probeerde ik. Gewoon een nieuw glas uit de vriezer nemen, of je oude glas afwassen en terug koelen zo bleek. Het geroezemoes werd luider, uit het Belgische kamp kwamen geluiden die met een beetje slechte wil als hoongelach omschreven konden worden, terwijl de Nederlandse vakbroeders licht gegeneerd een andere richting uitkeken en hoopten dat deze persconferentie een slecht verzinsel was van hun eigen verbeelding. “Dus als ik met 4 vrienden naar een voetbalmatch kijk en we elk 5 biertjes drinken, dan moet ik ofwel 25 glazen koelen, of telkens minimum een uur en 2 minuten wachten?” De persman de wanhoop nabij.
Als het enige troost mag wezen, het ontwikkelen van dat duivelse glas is slechts bijzaak voor Heineken, louter om de klant te plezieren. De core business van het bedrijf blijft natuurlijk bier brouwen. Wanneer ze met dat laatste nu trouwens serieus gaan beginnen kregen we helaas niet te horen!
“Dat zij de eersten zijn die een dergelijk dubbelwandig glas met koelvloeistof op de markt brengen moet ik eens opzoeken”, dacht ik zo, “maar ze zijn althans wel de eersten die er met zoveel tralala over uitpakken”. Of er al vragen waren, klonk het uit de mond van de van trots glimmende zegjesman. Pech voor hem natuurlijk – hoe kan het ook anders – want ik had er wel enkele.
Hoe het wondere glas dan wel zou werken was bijvoorbeeld de eerste vraag, welke gepareerd werd met een antwoord dat niemand van ons had zien aankomen. “Wel, de glazen leg je gewoon een uurtje ofzo in het vriesvak. Zodra je de pils wenst te serveren haal je deze eruit, je schenkt de lauwe pils in het glas en vervolgens is het een minuutje of twee wachten alvorens het bier de temperatuur van zo’n twee graden bereikt.” Tot zover het innovatieve van het glas, zoals voorheen doet vriend ijskast/vriezer nog steeds alle werk. Geroezemoes in de zaal, bedenkelijke blikken die zich leken af te vragen of ze het wel goed hadden gehoord.
Ik somde alles nog even goed op, mogelijk had ik iets over het hoofd gezien. “Dus we zetten een glas in de vriezer, wachten een uurtje, schenken het bier in, wachten vervolgens ongeveer 2 minuten en we kunnen consumeren?”. “Klopt gelijk”, wist de praatjesmaker, “het extra koude bier zorgt voor een stevigere schuimkraag en ook het koolzuur blijft langer in het bier, waardoor de smaak dan weer beter behouden wordt”.
Nu weet ik als fervent bierliefhebber dat het gouden godenvocht, smaakgewijs het best tot zijn recht komt op een temperatuur van zo’n 5 à 6 °. Koudere temperaturen zorgen er immers voor dat de subtiele smaakeigenschappen van bier, maar ook van bijvoorbeeld witte wijn, volledig verloren gaan. Ach, in het geval van Heineken mag die 2° C zelfs een zegen heten.
“En als we een nieuw biertje willen drinken”, probeerde ik. Gewoon een nieuw glas uit de vriezer nemen, of je oude glas afwassen en terug koelen zo bleek. Het geroezemoes werd luider, uit het Belgische kamp kwamen geluiden die met een beetje slechte wil als hoongelach omschreven konden worden, terwijl de Nederlandse vakbroeders licht gegeneerd een andere richting uitkeken en hoopten dat deze persconferentie een slecht verzinsel was van hun eigen verbeelding. “Dus als ik met 4 vrienden naar een voetbalmatch kijk en we elk 5 biertjes drinken, dan moet ik ofwel 25 glazen koelen, of telkens minimum een uur en 2 minuten wachten?” De persman de wanhoop nabij.
Als het enige troost mag wezen, het ontwikkelen van dat duivelse glas is slechts bijzaak voor Heineken, louter om de klant te plezieren. De core business van het bedrijf blijft natuurlijk bier brouwen. Wanneer ze met dat laatste nu trouwens serieus gaan beginnen kregen we helaas niet te horen!
5 opmerkingen:
flashback naar mijn hoegaarden-periode.
LOL er is 1 ding waar wij hier geen verstand van hebben, en dat blijkt nu maar weer! Erg leuk stuk en helemaal waar. Gelukkig hebben wij Jo, die ons het licht laat zien. Tijdens het NK werden we bijgestaan door Cuvée des Trolls, verdulleme das pas lekker!
enne zo een glas heb ik 20 jaar geleden al in Amerika gekocht, dronk niet fijn, te dikke rand....
Volgende keer doet Mohammed Saeed al-Sahhaf a.k.a. Comical Ali de Hinneken persvoorlichting
Beetje de Noorderburen jennen... moet kunnen!
Ja inderdaad een perfekt en ook erg mooi(dik)glas voor witbier, en in het geval van Heineken zal het uiteindelijk het glas voor Wieckse Witte worden hoewel ik als Nederlander "helaas" Hoegaarden toch een stukje lekkerder en plesanter vindt.... Op pils gebied is Heineken nog steeds superieur; op de tap met een zachte nasmaak en in de blikjes en bruine flesjes bitterder en met een volle nasmaak. Ja helaas kan daar het scherpe Jupiler niet aan tippen, maar om binnen Inbev te blijven komt Hertog Jan aardig in de buurt :-) Maare leve de Vlamingen natuurlijk !
Een reactie posten