Enkele dagen na een bezocht festival een standaardberichtje betreffende het festivaleten, sinds vorige zomer vaste kost op coolinary. Naast tal van te bekijken groepen stonden er dan ook tal van te bezoeken eetstandjes aangekruist op mijn officiële Pukkelpop 2011 programma. Een niet onaardige Vietnamese schotel met kipsaté, en wat later een Calippo – het was verdorie warm in Kiewit – bracht het flink om zich heen razende noodweer een einde aan al die plannen, met een te betreuren dramatische afloop. De geprezen gebakken vis aan de dancetent, een luxebuffetje of een flinke pot mosselen (vorige editie zowat de lekkerste maar tevens meest over het hoofd geziene snack van de festivalzomer),… kleine culinaire dingen die het weekend anders extra kleur geven deden er plots niet meer toe. Niets deed er eigenlijk nog toe!
Naarmate de tijd verstreek kwam het besef welke dans we, en bij uitbreiding de vrienden op het terrein, ontsprongen waren. Slechts een uur of drie later, misschien zelfs vier, werden we herenigd met het (schoon)zusje. Ze was goed opgevangen door de in onze boeken tot het heldenstatus verheven Nathalie en Joey. Ook wij kregen de kans om even te bekomen in het appartement van deze nobele onbekenden. Liesbet had niet alleen droge kleren gekregen, ze werd vergast op een puike lasagne en verse sandwiches. En toen Nathalie merkte dat ik – hoe slinks de poging ook - een restje van een sandwich van Liesbet haar bord ‘pikte’ kwam er binnen de kortste keren een familievoorraad gebakken kippenvleugeltjes en een koude schotel à l’improviste op tafel. De beste festivalsnack van het jaar heb ik op Pukkelpop helaas niet mogen eten, de meest hartverwarmende daarentegen wel, bedankt!
1 opmerking:
hier geen kippenvleugels maar wel weer kippenvel :s
Een reactie posten