The Flemish Primitives 2011 - Modernist Cuisine

Begin deze maand had ik hier al eens een stukje geschreven over ‘Modernist Cuisine’, een must have kookboek dat zonder twijfel de ‘Larousse Gastronomique’ van zijn tijd is. Bij uitbreiding ook van de jaren die volgen. Als absolute primeur kwam Chris Young, één van de drie auteurs, het boek voorstellen op The Flemish Primitives. Jammer was dat zijn voorstelling – allicht strategisch – zo tussen de kookdemo’s was geplaatst, dat een eventuele vertraging in het programma hier goedgemaakt kon worden. En zo geschiedde, Young freewheelde zich door zijn mooi geïllustreerde presentatie, terwijl op de vierde rij iemand naarstig nota’s nam en een gewiekst plan bedacht om het boek te bemachtigen. Eerst de nota’s in cijfers, dan het plan!

Aan het boek werd ongeveer 5 jaar gewerkt. De 21 kilo zware kanjer telt ongeveer 1.100.000 woorden, 2.438 pagina’s, 3.200 foto’s en 1.500 recepten. Indien je alle woorden achtereen zou zetten – nodig mij vooral uit mocht je daar zin in hebben – dan krijg je 11 kilometer tekst. En het gewicht van de inkt in het boek alleen al bedraagt 1,8 kilogram. Voor de smossers onder ons nog even zeggen dat ‘Modernist Cuisine’ trouwens waterdicht is. Redenen te meer om het boek aan te kopen, ware daar niet de flink uit de kluiten gewassen aankoopprijs die varieert tussen de 440 en 750 €, naargelang waar je het boek bestelt. Jeeves, een plan en snel!

Hoe verantwoord ik bij vriendin de aankoop van een kookboek ter waarde van een gezellige citytrip? Roken doe ik niet, dus daar kan ik alvast niet op besparen? Een rondje overslagen op café zou een optie zijn, maar daar maak je je dan weer niet erg populair mee. Ik dus op zoek naar een slechte gewoonte, en het waren de wijze woorden van moeder die me op een gouden idee brachten. Geen (lees minder) broodjes op het werk bestellen, daar spaar je geld mee uit!

Het idee heeft tal van gaten, om de aankoopprijs van brood en beleg bijvoorbeeld maar te noemen, maar ik denk dat het toch een winnertje is. Rekening houdend met de kostprijs van een broodje kaas à 2,40 €, wil dat zeggen dat indien ik 183 dagen geen broodje bestel, ik het boek ‘al’ heb terugverdiend. En er is nog beter nieuws! Als ik 122 dagen geen ‘Briehap’ (3,6 €) eet, dan kom ik er ook. Maar waarom daar stoppen? 88 dagen geen slaatje bestellen bij de lunch (5 € stuk) zou ook de oplossing bieden. De volgende 17 tot 37 werkweken sta ik dus zelf in voor mijn lunch, wetende dat het voor een goed doel is! Maak ik er een goeie gewoonte van, dan kan ik mezelf mogelijk nog iets anders leuk permitteren. Mooie vooruitzichten!