Het was me ei zo na ontgaan maar op de valreep merkte ik dat dit de 600ste keer is, dat ik hier op coolinary iets neerpen wat te classificeren valt onder ‘foodrelated’. De 600ste keer dus! En ik die dacht dat er lang niet zoveel te vertellen viel over een boterham met choco en de frituur om de hoek. Gelukkig zijn er zo af en toe nog interssante wedstrijden, foto’s die gedeeld mogen worden met de mensen, restaurants waarvan ik niet had durven dromen dat ik ze al bezocht zou hebben, beurzen waar een keur van de culinaire wereldtop aanwezig was… noem maar op! En zolang dergelijke zaken mijn pad blijven kruisen ben ik niet uitgeschreven. En soms, heel soms gebeuren er gewoon domme zaken die voor een keertje ook het licht mogen zien.
Bospaddenstoelen in de ijskast, speciale rijst in het winkelkarretje, lekkere bouillon op het vuur… dat schreeuwt gewoon om een lekkere herfstige risotto. Sjalotjes versnipperd, parmezaan geschaafd, een beetje boter in blokjes gesneden, peper en zout binnen handbereik en niet onbelangrijk, een wijntje voor de chef en eentje voor de pan. Nee, als het op koken aankomt ga ik redelijk gestructureerd te werk. Terwijl ik vriendin waarschuw dat we binnen een klein half uurtje de beste risotto ooit eten, flikker ik de rijst bij de gefruite ui. “Rijst voor risotto”, lees ik op het pak, “kooktijd 30 à 45 minuten”. “’In het slechtste geval zal het een kwartiertje langer duren schat”, riep ik, verwijzend naar de opgegeven kooktijd. Ondertussen ben ik druk in de weer bouillon toe te voegen en te roeren. Opletten dat het vocht netjes is opgenomen en het procédé herhalen.
Dat risotto een gevaarlijk gerecht is, hoor je mensen wel eens zeggen in kookprogramma’s. Als je enkele basisregels in acht neemt, valt dat nogal mee denk ik dan! Deftige rijst is misschien wel het belangrijkste, maar mag ik toch ook de grootte van de pan aanhalen? Al snel werd me duidelijk dat mijn pan niet groot genoeg was, maar denk je dan dat ik snel wissel? Nee hoor, koppig verder doen. Uiteindelijk ben ik tot 2 uur aan het roeren geweest en moest er op de koop toe bouillon (pakje) bijgemaakt worden. Tot groot jolijt van vriendin natuurlijk. Ik blij dat dit ‘Komen Eten’ niet was. Tot slot nog de punten voor de risotto, een welverdiende 8 als je het mij vraagt.
donderdag, november 18, 2010
Risotto al Funghi Stupido
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
pff, beginnersfout ;)
Whoepie!
Een reactie posten