Een ronduit negatief verslag na een restaurantbezoek, ik denk dat ik zoiets nog nooit geschreven heb. In een al bij al lovend verslag over restaurant Luzine, toen nog met Jeroen Meus aan het roer, ben ik een keertje hard geweest voor de bediening. Voor de rest ben ik gewoon een vriendelijke rakker die zijn eetgelegenheden goed weet te kiezen en zelden tot klagen toe komt. En als het dan een keertje niet naar m’n zin is, dan schrijf ik er liever niet over. Coolinary blijft een hobby en wie ben ik om mensen onderuit te halen.
Een beetje een jammere zaak die ‘positieve feedback’ altijd, want als er iemand zijn gelijke niet kent op het gebied van doelgericht taalgebruik met een 16+ indicatie, dan is het ondergetekende wel. Vuilbekkend iets neerpennen, dat doe je doorgaans weldoordacht, de anonieme lezersreacties op pakweg HLN en een handvol tweets en statusupdates op Facebook niet te na gesproken. Een grondige reden, het lijkt me een minimum, en ik heb er verdorie eentje gevonden.
De Turnhoutse Horeca-ondernemers gelegen op de Grote Markt maken al langer dan vandaag misbaar dat er een parkeerprobleem is. Dat er binnen een straal van amper 500 meter minstens drie parkings zijn durft men al eens vergeten. Het eigen businessplan in vraag stellen, ho maar. Zaterdag in de vooravond even snel een pizza eten, wie had kunnen denken dat dit zoveel ergernis en ongeloof kon opwekken
De naam van de zaak, laat ik die uit respect even niet noemen. In een ver verleden – toen nog op een andere locatie – kwam ik hier immers best graag. Een deftige keuken, een correcte bediening en dat in een aangenaam kader. Ergens bij de verhuis moeten die kernwaarden in een vergeethoekje zijn geraakt.
Van ontvangst was alvast geen sprake. Na een minuutje dralen in de gang – een eeuwigheid zo leek het – op eigen initiatief de eetzaal ingegaan en plaats genomen aan een jammerlijk onafgeruimd tafeltje. Dat het kind in de bediening er alleen voor stond lag allicht aan de basis en kunnen we door de vingers zien. Als je niet weet van welk hout pijlen te maken, dan roei je met de riemen die je hebt. Of zoiets!
Veel woorden dienen er aan het interieur niet gespendeerd te worden, goed kan niemand hier zich voelen. Zielloos, ongeïnspireerd, geen oog voor detail… Een interieurvormgever kan hier, dat mag ik althans hopen, niet verantwoordelijk voor zijn. Een bloemetje op de tafel, het zou wonderen kunnen doen zelfs al waren ze van plastiek.
Op de pizza’s viel weinig aan te merken. Good nog great, maar het kalf was toen al verdronken. De schromelijke onderbezetting van het personeel – ik gok op twee personen - deed ons besluiten dat een portie stokbrood met kruidenboter vooraf een slimme zet was. Warme afbakbroodjes – zucht - en een gigantische haar in de kruidenboter. Ei zo na overwogen een handtekening van Rapunzel te vragen.
Dat één van de dames van ons gezelschap bij een toiletbezoek door de eigenaar / kok werd aanzien als het meisje van de bediening – “nu volgen toch die 8 voorgerechten, niet?” – sloeg helemaal alles. Ik zou overwegen kamers te verhuren. Fawlty Towers in Turnhout, komt dat zien!
Terug naar de kern van de zaak dan maar, dat imaginaire parkeerprobleem als basis van alle kwaad. Als deze zaak in de al dan niet nabije toekomst de boeken dient neer te leggen, dan zal dat niet zijn omdat de klanten niet voor de deur kunnen parkeren gok ik. Dat kon vroeger trouwens ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten