Kijk, dat Febo 70 jaar bestaat, dat wist ik niet. Nu wel, met dank aan StuBru waar ze dat nieuwtje gisteren in een quiz verwerkt hadden. De radio, een mens leert daar al eens iets van. 70 jaar, dat kan tellen. Dat wil ook zeggen dat wij Belgen al zo'n 70 jaar een beetje smalend doen over de Nederlandse kroket als zijnde de top van het culinaire kunnen van onze noorderburen. Een beetje lachen, als dat al niet mag!
 |
| Febo, de lekkerste ..! |
Kroketten uit de muur, ik heb dat een hele tijd afgezworen na een slechte ervaring in de Efteling, iets waar ik eigenlijk liever niet meer aan terug denk. In tegenstelling tot de meeste van onze vleeskroketten zitten er in Nederland namelijk echten brokken - euhm - vlees in die kroketten en laten we zeggen dat er toen enkele nog niet op temperatuur waren. Niet direct smakelijk.
Maar Febo dus, ik weet dat ondertussen wel te appreciëren als snelle snack. Geld in de muur steken, kastje naar keuze openen en klaar. Zo simpel als wat! Van de week zat er niet enkel een deftige kalfsvleeskroket in het kastje, ik kreeg er direct een tegoedbon voor een kleine milkshake naar keuze bij. Voor één Euro extra, dat spreekt. Ja, het blijven noorderburen. Een beetje lachen, als dat al niet mag!
 |
| Met stukjes! |
Zo'n Febo, eigenlijk is dat toch gewoon een Nederlandse variant op onze frituren. In die kastjes liggen naast kroketten allerhande tegenwoordig immers ook frikandellen - zeg maar gerust curryworst - complete hamburgers en ik meende een keertje ook frieten gespot te hebben. Een soortement frituur dus, maar dan zonder aangename bediening. En mocht je toch hunkeren naar een beetje menselijk contact, mits een beetje moeite zit ook dat er in. Van de zomer in Amsterdam nog een high five uitgedeeld met één van de Febo medewerkers. Het volstond mijn arm tot aan mijn schouder door zo'n deurtje te steken. Gekke Belgen. Een beetje lachen, als dat al niet mag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten