donderdag, november 01, 2012

Eat Love Tastings - Gent

Ruim tevoren restaurants reserveren, ik heb het daar wat moeilijk mee. Ergens is er die kronkel in mijn hoofd die ervoor zorgt dat ik dergelijke zaken tot op het laatste moment uitstel. Dan boek je een hotelletje in Gent en hoop je alsnog op een tafel bij de Vitrines, Volta's of Jeffen van deze stad om vervolgens telkens het deksel op de neus te krijgen. Natuurlijk weet ik dat zaterdag een drukke dag is maar een mens mag toch proberen, niet? In ieder geval was ik maar wat blij dat Jason mijn neus in de richting van Eat Love draaide, een adresje dat ik ook bij la Vanilly al een keertje zag passeren. To Gent we went!

Menu, tastings en barbites!

Vriendin ging voor een Prosecco bij het aperitief, voor mij mochten de bubbels uit een flesje tonic komen. Ik had immers Hendrick's en Bombay Sapphire op het schap zien staan en laat ik nu nog altijd in een 'gin craze' zitten. Uiteindelijk werd het een Monkey 47 - een uitgesproken florale gin met maar liefst 47 botanicals - en een  Italiaanse tonic die het glas haalde. De wetenschap dat er zo thuis een onaangebroken fles staat. Zalig!

Gin Tonic

De barbites  en tastings - beide kleine gerechten, de ene puur, de andere bewerkt - per stuk bestellen was een mogelijke optie, wij opteerden echter voor een door chef Tom Van Lysebettens samengestelde menu. Drie barbites, vier tastings en twee sweets, dat zou ons hongertje wel moeten kunnen stillen dachten we.

In geen tijd verschenen de verschillende barbites aan tafel en we hadden geluk. 't Bleken er geen drie maar vijf te zijn. Meer proeven, ik ben daar een onvoorwaardelijke fan van.  Het eerste bordje dat eraan moest geloven was de 'straciatta di burrata'. Dat is een soort van mozzarella maar dan veel romiger, een tikkeltje draderig - als dat al een woord is - en vooral ook veel lekkerder. Een beetje olijfolie en wat kappertjes, meer was er niet voor nodig om van dit product een echt winnertje te maken. En dan te bedenken dat ik nog nooit van dit kazeke gehoord had. Schande!

Straciatta di Burrata

Eén van onze twee verzoekjes voor deze menu was dat we zeker van de 'carpacco gerijpt West-Vlaams rood' van Hendrik Dierendonck zouden mogen proeven. Het betreft hier een zeldzaam rundvlees en in de Kempen doet de kans om vlees van slagerij Dierendonck te proeven zich nu eenmaal zelden tot nooit voor. Smelten op de tong, het is een cliché maar in dit geval absoluut niet gelogen. Zo zacht de textuur, zo subtiel de smaken.

Carpaccio gerijpt West-Vlaams rood

Als het op hesp en spek aankomt ben ik trouwens de eerste om toe te geven dat ik die overdreven witte randjes altijd van het vlees verwijder. Daar stond ik mooi te kijken toen de 'lardo di Colonnata' gepresenteerd werd, tussen marmeren platen gerijpt wit spek uit Carrara, welke geserveerd werd op een mooi stuk bruin brood van Huize Himschoot. Vet wegsnijden was geen optie want dan bleef er enkel droog brood over. Proberen dan maar en zowel bij Ann als mezelf viel dit enorm in de smaak. Viesneuzerij, dat is nergens goed voor zo blijkt.

Lardo di Colonnata op bruin brood

't Is het seizoen dus een beetje pompoen kan nooit kwaad. Heerlijk zacht wou ik zeggen maar ik werd in snelheid geklopt. Vriendin liet weten dat ze de bite van de pompoen wel wist te appreciëren. Zacht en toch met een beet aan. Zou het aan de pitjes gelegen hebben misschien? Smaken deed het in ieder geval.


Pompoen

 'Edamame ofte sojabonen met zeezout', tot kort voor mijn trip naar de States was dit nog een nobele onbekende delicatesse, nu eet ik dat alsof het al jaren tot mijn dieet hoort. Dat wil zeggen, de peul zachtjes met de mond kneuzen en de bonen er vervolgens netjes uit bijten. Stel je voor dat je die bonen er stuk voor stuk voorzichtig met je vingers uithaalt zoals die kerel van het tafeltje naast ons. Niet alleen tijdrovend, ook redelijk grappig! Met een gelukje volgend jaar in de coolinary tuin. Ik ben benieuwd!

Edamame, sojabonen met maldon zeezoutvlokken

Eenmaal de barbites netjes verorberd, was het tijd voor de tastings. Opnieuw verschillende bordjes lekkers, allemaal om te delen. Wat te denken van deze prachtige 'toast champignons', een gerechtje zo simpel als lekker. Dat ongelofelijk luchtig en toch knapperig getoast brood en een mengeling van portobello's en cantharellen zo'n indruk kan maken, straf!

Toast champignons

Volgende was een dik crèmig soepje van aardpeer met een flinke toast met gerookte paling. De paling op toast dienden we in de soep te doppen, zo kwam de smaak het best tot zijn recht en dat was niet gelogen. Zilt, zoet, gerookt, krokant, hemels, die dingen. Mocht er een award bestaan voor geweldige toast, dan winnen ze hem bij Eat Love zonder enige twijfel. En perfect gerookte paling, daar kan je toch ook niets tegen hebben. De jeugdherinneringen kreeg ik er gratis bij.

Gerookte paling op toast, soep

Brak het reizen me zuur op? Lag het aan het feit dat ik nog maar amper een uur of tien terug in het land was na een blitzbezoek aan Canada? Of wat het een klassiek geval van 'de ogen die groter zijn dan de maag'? Feit was dat ik zo'n beetje voldaan begon te raken. Het overkomt me op restaurant zelden en als het gebeurt dan vind ik dat altijd jammer. Doorbijten dacht ik. De 'schelvis met knolselderpuree' was immers zeer goed te pruimen en de tafel was zo goed als leeg gegeten. En twee dessertjes, daar weet ik altijd wel weg mee! Ann echter was er zeker van dat er nog tastings zouden volgen. Enkele zelfs!

Schelvis, knolselderpuree, kastanjes?

Ze had jandorie gelijk. Als voorkeurgerechtje had ze immers de 'tarwerisotto' opgegeven en die was de revue nog niet gepasseerd. Perfect gegaard en mooi in combinatie met de brocolli en amandelen. Een deftige keuze dacht ik zo, terwijl ik me door mijn beperkte deel werkte. Toen ondertussen ook de twee laatste tastings onze tafel bereikten was het zo helder als glas. Ik zou niet alles opkrijgen en dat was verdraaid jammer!

Tarwerisotto, brocolli, fontinakaas en amandel

Jammer, omdat ik bijvoorbeeld wel fan ben van een correct gepocheerd eitje. Als daar dan nog eens van die lekker crunchy stukjes spek bijkomen. Proeven dan maar, een half eitje, daar is lang niets mis mee. Dit bij het ontbijt met zo'n fenomenaal stukje toast, daar teken ik voor.

Gepocheerd hoeve-ei, spek

Vijf dagen op rij gaan eten, dat laat zijn sporen na. 'Save the best for last', het is een dooddoener van jewelste als je nagenoeg geen hap meer door je keel krijgt. Twee stukken 'Simmenthal entrecôte met een royale portie picklesbéarnaise en een gefrituurde uiring of twee', dat wou nog net lukken maar toen was het vet van de soep. Ik kon officieel niet meer. Het terugsturen van het bord ging met de nodige excuses - niet dat het nodig was - en de expliciete boodschap aan de kok dat er met het eten vooral niets mis was. Meer zelfs, het smaakte naar nog, al ging dat even niet meer.  

Simmenthal entrecôte, picklesbéarnaise, uiringen

Tijd om te verpozen, dat kan wonderen doen. Een glaasje licht bruisend water ook trouwens. Als het dessert - een vroege Sinterklaasklassieker met 'clementines en speculaas' - nog eens even licht als fris is dan kan ik er helemaal terug tegenaan. Blij dat ik mijn tweede adem gevonden had.

Clementines en speculaas

De dessertjes werden trouwens niet gedeeld, ieder kreeg zijn eigen bord. Bij het tweede nagerecht speelden 'peer en popcorn' de hoofdviool. Een ouverture die zich ondanks eerder ongemak makkelijk liet smaken. De zachte peer, ik gok dat ze traag gegaard werd, lepelde makkelijk weg.

Peer en popcorn

'Sofie's love wafeltjes', luchtig en royaal bepoederd, die konden er nog net bij. Voor koffie, thee of een digestief pasten we wijselijk. Als je me nu vraagt of ik spijt had dat ik de grote menu gepakt heb dan zeg ik volmondig nee. Op anderhalf stukje entrecôte na vond alles met relatief gemak zijn weg naar mijn innerlijke mens en belangrijker, alles smaakte ook meer dan naar behoren. Er is een reden waarom je tips van jonge honden als Jason niet in de wind mag slaan. Eat Love is één van die redenen.

Sofie's love wafeltjes

1 opmerking:

De yummyblogsisters zei

heel veel zin om daar ook eens te gaan eten - had ik al maar nu nóg meer!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...