Restaurant Savoury

Als er eens goed gegeten moet worden, dan is vriendin doorgaans mijn vaste partner in crime. Zij kan er wel van genieten, ik geniet als zij geniet... je kent dat. Maar de boog kan niet altijd gespannen zijn, en voor een keertje werd de mama bereid gevonden om als culinaire sparringspartner te fungeren.

Restaurant Savoury, onlangs nog goed voor een mooie 15 op 20 in Gault Millau, werd de uitverkoren bestemming. Van alle Turnhoutse restaurants die deelnamen aan restaurantweek moet dit zowat het enige geweest zijn waar ik nog geen stap had binnengezet. Het is te zeggen, een jaar of 8 geleden wel, maar toen was dit nog een groezelige bar die Mascotte heette, dus dat telt niet. Dat de mama goed op tijd is mocht vooral blijken toen we om iets voor 12 het restaurant betraden, als eersten!

Zelden ontbijt ik - tenzij we gaan ontbijten - dus het eerste dat ik op deze druilerige zondag naar binnen werkte was een 'Gin Tonic'. Rockstar breakfast. Zondagen, love 'em!

In drie fragiel ogende maar alleraardigste kommetjes verschenen de hapjes van het huis met van links naar rechts: 'pastinaaksoep met copa di parma', 'quinoa met scheermes en paprikamayonaise' en 'gerookte eendeborst met bloemkoolcrème en luikse siroop'. Driemaal prijs.

Het eerste gerecht werd aangekondigd als een 'tataki van tonijn, Noordzeekrab, zoetzure komkommer, soja en wasabi'. Smaken die perfect bij elkaar passen dus, waar ik de wasabi - ik ben er absoluut geen fan van - niet geproefd heb. Subtiel aan- of afwezig, smakelijk was het in ieder geval. En in de tussentijd was er ook keuze zat uit verschillende overheerlijke broodjes. Probeer je er maar eens niet mee vol te proppen als ze zo appetijtelijk zijn.

Onder het motto "voor 12,5 € kan je niet sukkelen", kozen we het optionele extra gerecht. Want zeg nu zelf, 'pot-au-feu van wilde zeebaars, Bretoense Sint-Jacobsvruchten en grijze garnalen' dat klink toch even lekker dan het eruit ziet.

Het leek wel alsof ze bij restaurant Savoury op de hoogte waren van mijn onzalige en compleet nutteloze plan om ooit 100 bitterballen te eten. 'De rollade van fazant, knolselder, witloof en zilverui' werden geflankeerd door een huisbereidde bitterbal van gekonfijte boutjes. Halveren, deppen in het hemelse sausje... zalig!

Sinterklaas is in het land en al een eeuwigheid wordt er dan gesmikkeld en gesmuld van een overdaad aan snoepgoed. Het dessert was een klein kunstwerkje, dat met zijn 'bereidingen van chocolade en mandarijn', wel door de Sint zelve leek samengesteld. Bittere chocoladequenelles, machtige cake, frisse mandarijn en een dessertwijntje met een mooie dosis alcohol, meer moet dat niet zijn.

Tenzij er koekjes en bonbons zijn natuurlijk, daar is altijd plaats voor. Ik moet zeggen dat het en meer dan gezellige lunch was met de mama. We hebben afgesproken dat we dat meer gaan doen. Ik kijk er nu al naar uit.