Lap, ’t is weer van dat. Een stokje toegestuurd gekregen van ex-collega Sylvie, die van mij op deze manier 10 al dan niet gekende weetjes wenst los te peuteren. Omdat ze een braafke is zal ik dat met veel plezier een keertje doen, al moet er wel rekening mee gehouden worden dat ik geen hond heb en ik niet met stokjes gooi. Ook niet digitaal, nee, tenzij iemand zich geroepen zou voelen om te apporteren.
* Ambitie, dromen en plannen, ik loop er van over. In 2006 had ik het geweldige idee om ’s lands populairste muzikanten hun favoriete receptjes te ontfutselen. In 2007, een vol jaar later, heb ik een halfbakken poging ondernomen. Op 4 juni postte ik een eerste recept en wel van de Fixkes. Strak plan, Studio Brussel had het er in hun popnieuws over, en diezelfde zomer passeerden oa Hitch, El Guapo Stuntteam, Zornik, Confuse The Cat, Nid & Sancy en The Rhythm Junks de revue. En toen was het ’t gedaan wegens te moeilijk in contact komen met die Vlaamsche Sterren. Drie jaar later, in 2010 was er dan Cook ‘n’ Roll, een boek waarmee ik mijn wilde plan in uitvoering zag komen. Zonder dat ik er iets mee te maken had weliswaar. Een gemiste kans, zeker als je weet dat ik mijn naam ooit in een boek wil zien pronken. In mijn hoge hoed zit nog zo'n projectje, en dat ga ik aan niemand zijn neus hangen.
* Los van het feit of er al dan niet een record mee te breken valt heb ik me voorgenomen om op een dag eens 100 bitterballen te eten. Zomaar, omdat de kans bestaat dat het moet lukken. De keren dat wij naar de frituur gaan bestel ik trouwens altijd een portie bitterballen. Kwestie van een aperitiefhapje op te kunnen smikkelen in de auto of op de fiets. Volgens vriendin moet die recordpoging zowat het domste idee geweest zijn dat ik de laatste maanden heb gehad. We zullen zien wie laatst lacht!
* Ik ben iemand die moeilijk nee kan zeggen. Daardoor sta ik vaker dan me lief is plots met een fototoestel op een trouwfeest, of erger, in een kerk ofzo. En ik doe dat niet graag want dan kijkt iedereen naar mij. Ik leer gelukkig bij. Zopas nog iemand voor een trouw afgewimpeld. Blij dat ik was. Foto’s trekken op festivals doe ik dan wel weer graag, kwestie van goed loos te kunnen gaan. Wees er maar zeker van dat wij mening artiest het nakijken geven!
* Mijn zus woont in Sunderland, nabij Newcastle, en later deze week verhuist mijn vader naar het zonnige Kreta. Iets in de genen gok ik. Het mag dan ook niet verbazen dat ik, in tegenstelling tot mijn vriendin, perfect mijn draai kan vinden in grote steden. Een weekje New York, Barcelona, een dag Brussel, Antwerpen of Gent, laat die gezellige drukte maar komen. Als de lotto een tikkeltje wil meewerken dan zou ik niet de minste moeite hebben om in één van eerdergenoemde steden te gaan wonen. Voorlopig zijn we echter nog altijd gedomicilieerd in het mondaine Turnhout, parel van de Noorderkempen.
* Alom geweten, ik heb geen rijbewijs. Ik rij met de fiets, het openbaar vervoer of gewoon, als passagier. Dat lukt trouwens perfect, al zie ik me soms genoodzaakt op een ander te overnachten, gewoon omdat ik anders niet meer thuis geraak. Misschien moet ik er toch maar eens werk van maken, al was het maar om mij niet voor de zoveelste keer te moeten verantwoorden waarom ik geen rijbewijs heb. Zie ook het laatste puntje!
* Het is een droom van mij om ooit in een horrorfilm mee te spelen, en dat is allemaal de schuld van de film “The Return of the living dead”. Feit dat het er niet direct inzit geeft mij ook de mogelijkheid een beetje kieskeurig te zijn over de rol die ik zou willen spelen, namelijk die van een zombie. Gerafelde kleren, freaky make-up, beetje heen en weer schuifelen, wat mompelen en iedereen angst aanjagen. Als ik het zo lees lijkt het wel het draaiboek van het laatste optreden van Amy Winehouse, maar soit. Op Graspop dit jaar even kort staan kletsen met de grote Rob Zombie, die naast muziekjes ook nog eens filmpjes maakt. Tot mijn grote spijt had hij niet direct nog een projectje op til staan waarvoor hij een uit Belgë overgevlogen zombie nodig had. Jammer. Eric Van Looy, wij moeten eens babbelen makker.
* Net zoals bij Sarah wordt er ook in onze living wel eens wat afgedanst. Meestal wil dat zeggen dat we molenwiekend op onze luchtgitaar rammen, al willen we in een goede bui ook wel eens een stukje uit het gedrocht ‘Grease’ naspelen, of ons aan een kleine slow wagen. Die laatste twee echter enkel bij hoge uitzondering, dus misschien best die luchtgitaar onthouden!
* Sinds de ramp in Fukushima gaat het niet zo denderend met het toerisme in Japan. Om daar iets aan te doen gaat de Japanse overheid gratis 10.000 retourtickets aanbieden, en ik ben zinnens er daar eentje van op mijn naam te zetten. Een week lang de culinaire geneugten van hoofdstad Tokyo ontdekken lijkt me wel iets. Volgens de collega’s is het nu al zeker dat ik in die opzet ga slagen, want ik kan mezelf schijnbaar goed verkopen. Benieuwd of ik in aanmerking ga komen!
* Een vijfde plaats op het Belgisch Kampioenschap Barbecue, 2 jaar op rij de eerste plaats op het Nederlandse Kampioenschap Barbecue en een derde plaats voor ons dessert op het Wereldkampioenschap Barbecue. Mooie adelbrieven die we met Qlinaria tijdens ons tweejarig bestaan bijeen gescoord hebben. Ik zou dan ook liegen als ik zeg dat we niet de ambitie hebben om volgend jaar nog beter te doen. Een ding is zeker, als underdog gaan we niet meer aan de start kunnen komen. Ach, zolang het maar plezant blijft!
* Ambities, dromen en plannen, allemaal goed en wel, maar ik ben ook een beetje een tamzak. Pas op, zowel in de keuken als op professioneel vlak ga ik uiterst georganiseerd te werk, en als ik mijn zinnen ergens op gezet heb, ga ik er voor! Maar toch… een beetje een tamzak dus en ik vind dat niet zo erg!
* Ambitie, dromen en plannen, ik loop er van over. In 2006 had ik het geweldige idee om ’s lands populairste muzikanten hun favoriete receptjes te ontfutselen. In 2007, een vol jaar later, heb ik een halfbakken poging ondernomen. Op 4 juni postte ik een eerste recept en wel van de Fixkes. Strak plan, Studio Brussel had het er in hun popnieuws over, en diezelfde zomer passeerden oa Hitch, El Guapo Stuntteam, Zornik, Confuse The Cat, Nid & Sancy en The Rhythm Junks de revue. En toen was het ’t gedaan wegens te moeilijk in contact komen met die Vlaamsche Sterren. Drie jaar later, in 2010 was er dan Cook ‘n’ Roll, een boek waarmee ik mijn wilde plan in uitvoering zag komen. Zonder dat ik er iets mee te maken had weliswaar. Een gemiste kans, zeker als je weet dat ik mijn naam ooit in een boek wil zien pronken. In mijn hoge hoed zit nog zo'n projectje, en dat ga ik aan niemand zijn neus hangen.
* Los van het feit of er al dan niet een record mee te breken valt heb ik me voorgenomen om op een dag eens 100 bitterballen te eten. Zomaar, omdat de kans bestaat dat het moet lukken. De keren dat wij naar de frituur gaan bestel ik trouwens altijd een portie bitterballen. Kwestie van een aperitiefhapje op te kunnen smikkelen in de auto of op de fiets. Volgens vriendin moet die recordpoging zowat het domste idee geweest zijn dat ik de laatste maanden heb gehad. We zullen zien wie laatst lacht!
* Ik ben iemand die moeilijk nee kan zeggen. Daardoor sta ik vaker dan me lief is plots met een fototoestel op een trouwfeest, of erger, in een kerk ofzo. En ik doe dat niet graag want dan kijkt iedereen naar mij. Ik leer gelukkig bij. Zopas nog iemand voor een trouw afgewimpeld. Blij dat ik was. Foto’s trekken op festivals doe ik dan wel weer graag, kwestie van goed loos te kunnen gaan. Wees er maar zeker van dat wij mening artiest het nakijken geven!
* Mijn zus woont in Sunderland, nabij Newcastle, en later deze week verhuist mijn vader naar het zonnige Kreta. Iets in de genen gok ik. Het mag dan ook niet verbazen dat ik, in tegenstelling tot mijn vriendin, perfect mijn draai kan vinden in grote steden. Een weekje New York, Barcelona, een dag Brussel, Antwerpen of Gent, laat die gezellige drukte maar komen. Als de lotto een tikkeltje wil meewerken dan zou ik niet de minste moeite hebben om in één van eerdergenoemde steden te gaan wonen. Voorlopig zijn we echter nog altijd gedomicilieerd in het mondaine Turnhout, parel van de Noorderkempen.
* Alom geweten, ik heb geen rijbewijs. Ik rij met de fiets, het openbaar vervoer of gewoon, als passagier. Dat lukt trouwens perfect, al zie ik me soms genoodzaakt op een ander te overnachten, gewoon omdat ik anders niet meer thuis geraak. Misschien moet ik er toch maar eens werk van maken, al was het maar om mij niet voor de zoveelste keer te moeten verantwoorden waarom ik geen rijbewijs heb. Zie ook het laatste puntje!
* Het is een droom van mij om ooit in een horrorfilm mee te spelen, en dat is allemaal de schuld van de film “The Return of the living dead”. Feit dat het er niet direct inzit geeft mij ook de mogelijkheid een beetje kieskeurig te zijn over de rol die ik zou willen spelen, namelijk die van een zombie. Gerafelde kleren, freaky make-up, beetje heen en weer schuifelen, wat mompelen en iedereen angst aanjagen. Als ik het zo lees lijkt het wel het draaiboek van het laatste optreden van Amy Winehouse, maar soit. Op Graspop dit jaar even kort staan kletsen met de grote Rob Zombie, die naast muziekjes ook nog eens filmpjes maakt. Tot mijn grote spijt had hij niet direct nog een projectje op til staan waarvoor hij een uit Belgë overgevlogen zombie nodig had. Jammer. Eric Van Looy, wij moeten eens babbelen makker.
* Net zoals bij Sarah wordt er ook in onze living wel eens wat afgedanst. Meestal wil dat zeggen dat we molenwiekend op onze luchtgitaar rammen, al willen we in een goede bui ook wel eens een stukje uit het gedrocht ‘Grease’ naspelen, of ons aan een kleine slow wagen. Die laatste twee echter enkel bij hoge uitzondering, dus misschien best die luchtgitaar onthouden!
* Sinds de ramp in Fukushima gaat het niet zo denderend met het toerisme in Japan. Om daar iets aan te doen gaat de Japanse overheid gratis 10.000 retourtickets aanbieden, en ik ben zinnens er daar eentje van op mijn naam te zetten. Een week lang de culinaire geneugten van hoofdstad Tokyo ontdekken lijkt me wel iets. Volgens de collega’s is het nu al zeker dat ik in die opzet ga slagen, want ik kan mezelf schijnbaar goed verkopen. Benieuwd of ik in aanmerking ga komen!
* Een vijfde plaats op het Belgisch Kampioenschap Barbecue, 2 jaar op rij de eerste plaats op het Nederlandse Kampioenschap Barbecue en een derde plaats voor ons dessert op het Wereldkampioenschap Barbecue. Mooie adelbrieven die we met Qlinaria tijdens ons tweejarig bestaan bijeen gescoord hebben. Ik zou dan ook liegen als ik zeg dat we niet de ambitie hebben om volgend jaar nog beter te doen. Een ding is zeker, als underdog gaan we niet meer aan de start kunnen komen. Ach, zolang het maar plezant blijft!
* Ambities, dromen en plannen, allemaal goed en wel, maar ik ben ook een beetje een tamzak. Pas op, zowel in de keuken als op professioneel vlak ga ik uiterst georganiseerd te werk, en als ik mijn zinnen ergens op gezet heb, ga ik er voor! Maar toch… een beetje een tamzak dus en ik vind dat niet zo erg!
2 opmerkingen:
How jong, zo'n ticket naar Japan, dat wil ik ook wel winnen!
En ik zie jullie al dansen :-)
Toch lief dat ge temidden van uw culinaire blogs met hoog bv-gehalte (gij gaat het maken, ik zeg het u!) voor mij een stokske hebt geschreven. Gij bent ook nen brave!
Een reactie posten