Nooit geziene commotie eerder dit jaar, toen Gault Millau besloot de gekende Antwerpse pitazaak Finjan een 13 op 20 toe te dichten in z’n gereputeerde restaurantgids. Geen haute cuisine, geen vernieuwende keuken, maar een pitabar. Voor de slechte verstaander, zo’n zaak waar je ook ’s nachts op een ontiegelijk laat uur nog terecht kunt voor een snelle hap. Een pitabar. 13 op 20. Du jamais vu! Geen idee hoe ze zich doorgaans voortbewegen, maar mening ambitieus restaurateur stond al snel op zijn achterste poten na het bekend raken van dit nieuws. De uitbaters van Finjan zelf waren uiteraard gevleid, maar dienden schoorvoetend toe te geven nog nooit van Gault Millau gehoord te hebben.
Toeval wil dat ik tijdens mijn nachtelijke escapades wel eens een hongertje heb dat niet zelden gestild wordt in een etablissement van soortgelijke strekking. Een bezoekje aan de gecontesteerde pitazaak drong zich bij een recente passage aan ‘de koekenstad’ dan ook op. Met torenhoge verwachtingen trok ik in goed gezelschap richting Finjan om me in deze door Gault Millau geprezen pitazaak te laten verrassen.
Finjan onderscheidt zich alvast van menig vakbroeder om de simpele reden dat ze in een deftig – voor een pitabar misschien zelfs atypisch - pand gevestigd zitten. De vriendelijke bediening gaat netjes gekleed, en buiten de twee vleesspiezen aan de hippe bar speelt het merendeel van de culinaire actie zich af in een keuken achterin.
Bij het opnemen van de bestelling had men mij er attent op gemaakt dat de geserveerde kebabs op basis van lamsgehakt waren. Een klassieker met een eigen toets is nooit mis dus mij hoorde je niet klagen. Luttele minuten na onze bestelling – 1 kebab met smeltkaas, 2 falafel met humus – werden onze gerechtjes reeds gepresenteerd. Een broodje kebab bij Finjan is niet meer of minder dan wat de naam doet uitschijnen. Eén broodje en drie rolletjes lamsgehakt, geen groentjes. Aangezien ik mijn snelle hap zo graag heb, ook daarover geen commentaar. Maar of er nu eigenlijk smeltkaas tussen m’n broodje van 9,50 € zat? Ik durf er mijn hand niet voor in het vuur steken. Ook de falafel aan de overkant van de tafel ging er vlotjes in, al werd de opmerking gemaakt dat er wel heel veel humus bij zat. Mooi meegenomen, want dat gaf mij de mogelijkheid om van de fameuze huisbereide humus te proeven. Een tikkeltje bitter naar mijn smaak, maar als een pitabar daar niet mee weg komt!
Goed een half uur nadat we binnengingen stonden we terug buiten op de stoep. Hongertje gestild, maar geen sikkepit wijzer of die 13 op 20 in Gault Millau nu terecht was. Het is goed mogelijk dat Finjan de beste pitabar van ’t stad is. Zijn ligging op’t Zuid – het door trendies van weleer de hipste buurt van Antwerpen genoemd - maakt dat het allicht ook de duurste pitabar is.
Het is begrijpelijk dat er gastronomische restaurants zijn die zich ‘in hun gat gebeten’ voelen. Als het enige troost kan bieden, kan ik hen meedelen dat zowel papieren servetten, een trits sausjes uit een knijpbus alsook een gesponsord vriezertje met allerhande machinaal bereidde ijsjes een goed resultaat in een culinaire gids alvast niet in de weg staan.
Toeval wil dat ik tijdens mijn nachtelijke escapades wel eens een hongertje heb dat niet zelden gestild wordt in een etablissement van soortgelijke strekking. Een bezoekje aan de gecontesteerde pitazaak drong zich bij een recente passage aan ‘de koekenstad’ dan ook op. Met torenhoge verwachtingen trok ik in goed gezelschap richting Finjan om me in deze door Gault Millau geprezen pitazaak te laten verrassen.
Finjan onderscheidt zich alvast van menig vakbroeder om de simpele reden dat ze in een deftig – voor een pitabar misschien zelfs atypisch - pand gevestigd zitten. De vriendelijke bediening gaat netjes gekleed, en buiten de twee vleesspiezen aan de hippe bar speelt het merendeel van de culinaire actie zich af in een keuken achterin.
Bij het opnemen van de bestelling had men mij er attent op gemaakt dat de geserveerde kebabs op basis van lamsgehakt waren. Een klassieker met een eigen toets is nooit mis dus mij hoorde je niet klagen. Luttele minuten na onze bestelling – 1 kebab met smeltkaas, 2 falafel met humus – werden onze gerechtjes reeds gepresenteerd. Een broodje kebab bij Finjan is niet meer of minder dan wat de naam doet uitschijnen. Eén broodje en drie rolletjes lamsgehakt, geen groentjes. Aangezien ik mijn snelle hap zo graag heb, ook daarover geen commentaar. Maar of er nu eigenlijk smeltkaas tussen m’n broodje van 9,50 € zat? Ik durf er mijn hand niet voor in het vuur steken. Ook de falafel aan de overkant van de tafel ging er vlotjes in, al werd de opmerking gemaakt dat er wel heel veel humus bij zat. Mooi meegenomen, want dat gaf mij de mogelijkheid om van de fameuze huisbereide humus te proeven. Een tikkeltje bitter naar mijn smaak, maar als een pitabar daar niet mee weg komt!
Goed een half uur nadat we binnengingen stonden we terug buiten op de stoep. Hongertje gestild, maar geen sikkepit wijzer of die 13 op 20 in Gault Millau nu terecht was. Het is goed mogelijk dat Finjan de beste pitabar van ’t stad is. Zijn ligging op’t Zuid – het door trendies van weleer de hipste buurt van Antwerpen genoemd - maakt dat het allicht ook de duurste pitabar is.
Het is begrijpelijk dat er gastronomische restaurants zijn die zich ‘in hun gat gebeten’ voelen. Als het enige troost kan bieden, kan ik hen meedelen dat zowel papieren servetten, een trits sausjes uit een knijpbus alsook een gesponsord vriezertje met allerhande machinaal bereidde ijsjes een goed resultaat in een culinaire gids alvast niet in de weg staan.
3 opmerkingen:
't is echt de beste pita hoor :-)
nu ja, 't is en blijft pita ...
Schitterend verslag dat je zo goestig doet krijgen. Een pita met goei punten, moet kunnen vind ik. Ik wil er binnenkort ook eens langs gaan
Als Midden-Oostenkenner:
buiten in Caïro zelf nog nooit zulke hemelse falafel gegeten! Om nog niet te spreken over hun koriandersaus; dit is van "du jamais vu, alé du jamais geproefd.
Ook de prachtige locatie naast het Museum van Schone Kunsten is fenomenaal, bij avond zelfs feeëriek.
Maar zeker ook als lunch een absolute aanrader, de smaak blijft je bij, kortom je wordt er gewoon HAPPY van!
Je kan er, al ben je met een grote groep collega's, apart je rekening betalen, en dit zonder morren en met de grootste glimlach van de vriendelijke Internationale bediening.
Kortom, absoluut niet zomaar de zoveelste pitabar, maar de Rolls Royce onder...
Een reactie posten