Het vissen was plezant, net als het boottochtje op zich. Lekker zonnetje, koele pintjes aan de bar en dan waren er nog die verschillende opvarenden die me aanzagen als kapitein. Mwoehaha.
Tijdens het kuisen van de vis was ik natuurlijk in geen velden te bespeuren, tenzij om snel een foto te nemen van de klus. Ingewanden, kuisen en Sid in één zin is duidelijk een nono!
Vissenkoppen aan de meeuwen voeren was dan weer wel iets voor mij. Ik vraag me trouwens af waar die meeuwen hun basis hebben. Geen vogel te bespeuren tot er vis gefileerd wordt en dan zijn ze er binnen de minuut met honderden.
En zo ziet een makreel eruit nadat ie zijn laatste adem door zijn kieuwen heeft gejaagd. Triest, maar wel supervers en razend lekker. Eind augustus nog eens een vistochtje maken, kwestie van onze gepatenteerde makreel in papillot aan te bieden op het BK Barbecue.
1 opmerking:
Haha, je ziet er écht uit als de sheriff van de zee! Super
Een reactie posten